Lyrics and translation Ho3ein feat. Big Rez & Daniall - Khiyaboon (feat. Bigrez & Daniall)

بین نگاه مردم ، میرم به سمت مقصد //
نمیدونم کجا میخوام برم و بیمارِ مغزم
صدایی آشنا ، میخونه تو گوشم // سنگینی مسیرم میمونه رو دوشم
چون این راهی که میری ته نداره // هرچی میگیره پس نداده و
تو میمونی با اون خیابونی // که مثل کویری خشک و بی بارونی
همه چی اینجا اتفاقِ // حتی میکنه بی جا استفاده
کجان اونایی که بودن مثل برادر // از پشت میله ها میگن قصه برا من
خدا بده یه روز آفتابی // یه نسیم خنک هم باشه حال دادی
چطوری میشه اینجا هم یه روز خوب باشه
// خوب تو "خـیـابــون" بگو کو آخه؟!
هر شب تلخ و سخت تنگ و سرد ، ترس بی حد و مرز و هرج و مرج
راه میرم از تو شهر از تو شب ، راه میرم ابروم خم توش هرجور هست
یاد گرفتم از خودم از دورم و از نگاه
مردمم ، باید نفسامو حبس کنم باشن قدم هام بلند
من هنوز این باورُ دارم اگه سیاهی همه جا
هست ، تا همه آدما خوابن یکی صدامو میشنوه آخر
پیانو رو دوس داری؟! ، حال میده نه؟!
یکی بام ، یکی داد // دوتا نقطه تو وقتای هات
حال میده توی تنهایی هات // کیش میشی توی طعم های مات
هندونه هاتم هس لای پات // یکی چپ ، یکی راست
کنتوری روی حرفای خاص // پَ یکم هول بده روی مغزای باز
بازم خیابون و من و شبُ دو تا دست توی جیب // بزرگِ ولی برا من کوچیک
دنیاتو میگم هرچند سفید // شبات ولی اینجا با من همرنگ پوشید
آدمای شهر شدن منظرم // خونه های شهر پره پنجرن
هر کدوم توشون یه قصه است و ، پره دو پاهایی که از یک جنگل ان
یه سری که صبحا میرن راه به راست // چون میدونن که شب دیگه مالِ لاشخوراس
نخ به رنگ شب نمیدن و میدونن که کف خیابونا تا روزاش جداست
امیدِ بس به شورتِ بهینه کار // هِه ، بهم چسبیده شبیه خال
خیابونُ میگم احمق بیبین // توش هیچ موقع دو دوتاها نمیده چهار
هر شب تلخ و سخت تنگ و سرد ، ترس بی حد و مرز و هرج و مرج
راه میرم از تو شهر از تو شب ، راه میرم ابروم خم توش هرجور هست
یاد گرفتم از خودم از دورم و از نگاه
مردمم ، باید نفسامو حبس کنم باشن قدم هام بلند
من هنوز این باورُ دارم اگه سیاهی همه جا
هست ، تا همه آدما خوابن یکی صدامو میشنوه آخر

Между глаз людей я направляюсь к месту назначения. //
Я не знаю, куда иду, и мне надоел мой мозг.
Звучит знакомо, звучит на ухо, // тяжело держится на плече.
Потому что это не твой путь.
Ты словно улица, жизнь которой так же суха, как пустыня.
Все, что здесь происходит, даже делает это бесполезным.
Где те, кто были как братья за решеткой, рассказывали мне истории?
Будем надеяться, однажды будет солнечно - прохладно.
Как это может быть хорошим днем?
Так где же "раввин"?
Каждую ночь горький, жесткий, замкнутый, связанный, связанный, безграничный страх и хаос.
Я иду по городу, я иду по ночам, там всякие изгои.
Я узнала, что была далеко от себя, и от взгляда ...
Мой народ, я должен задержать дыхание. долгий марш.
Я все еще верю, что тьма повсюду.
Пока все спят, кто-нибудь меня услышит.
Тебе нравится пианино?! это весело, правда?!
Одна крыша, другая-два очка в твоем времени.
Будет весело иметь мата в одиночестве.
Между твоих ног арбуз, промежность, одна слева, другая справа.
Кеттори, потряси здравым смыслом в открытость.
Больше улиц, я и ночь, две руки в большом кармане, но маленькие для меня.
Я расскажу тебе весь мир, даже если это белая хижина, то же самое со мной.
Город полон окон.
У каждого есть своя история, и, ух, две ноги из леса.
Некоторые люди утром идут прямо, потому что они знают, что другая ночь-это охота за мусорщиками.
Они не красят ночные нити и знают, что улицы разделены на несколько дней.
Надеюсь, удачи на оптимальном задании, трусики, слипшиеся, как ножны.
Я говорю тебе, понимаешь, ты не получишь два, четыре.
Каждую ночь горький, жесткий, замкнутый, связанный, связанный, безграничный страх и хаос.
Я иду по городу, я иду по ночам, там всякие изгои.
Я узнала, что была далеко от себя, и от взгляда ...
Мой народ, я должен задержать дыхание. долгий марш.
Я все еще верю, что тьма повсюду.
Пока все спят, кто-нибудь меня услышит.