Lyrics and translation Idontexistanymore - Hydrochemia

Hydrochemia

Jestem hydrochemikiem, zapalam patyki nie znicze
Dobrą wizję mam, nie tak jak ty
Nie pasujesz tu, nie mówisz prawdy, jak telefon wycisz ich
Ja w pułapce, gas na mnie, czekam aż wpadniesz
Wszystkie zespoły złapię żyjąc niewyraźnie
Wydaje ci się znasz mnie, bo paliliśmy gas
Nie pamiętam za wiele, głównie to czego nie chcę

Ciągnąć dalej egzystencje chyba
Mimowolnie codziennie sam się zabijam
Zapalę marzenia jak ostatniego peta
Dokupię kolejne gdy zniknie kolejka
Czemu grasz mi na nerwach kiedy nie potrzeba?
Zesłali mnie tu choć nienawidzę ziemian
Spalę marzenia tak jak ostatniego peta
Może znajdziemy się gdzieś na szczycie drzewa

Jestem hydrochemikiem, zapalam patyki nie znicze
Dobrą wizję mam, nie tak jak ty
Nie pasujesz tu, nie mówisz prawdy, jak telefon wycisz ich
Ja w pułapce, gas na mnie, czekam aż wpadniesz
Wszystkie zespoły złapię żyjąc niewyraźnie
Wydaje ci się znasz mnie, bo paliliśmy gas
Nie pamiętam za wiele, głównie to czego nie chcę

Napierdala łeb mnie
Powiedz mi kim jestem
Czemu znowu nie śpię?
Chyba mam depresję
Jestem dzieckiem, jestem błędem
Jestem wszędzie, jestem nigdzie
Jestem dzieckiem, jestem błędem
Jestem wszędzie, jestem nigdzie
Piona na mnie, rzygam miastem, społeczeństwem i tym krajem
Jestem tu naprawdę czy tylko znów coś mi się wydaje?

Jestem hydrochemikiem, zapalam patyki nie znicze
Dobrą wizję mam, nie tak jak ty
Nie pasujesz tu, nie mówisz prawdy, jak telefon wycisz ich
Ja w pułapce, gas na mnie, czekam aż wpadniesz
Wszystkie zespoły złapię żyjąc niewyraźnie
Wydaje ci się znasz mnie, bo paliliśmy gas
Nie pamiętam za wiele, głównie to czego nie chcę

Гидрохимия

Я гидрохимик, поджигаю ветки, а не свечи,
У меня хорошее зрение, не то что у тебя.
Ты не подходишь сюда, ты не говоришь правду, как телефон, заглуши их.
Я в ловушке, газ на меня, жду, когда ты попадешься.
Я поймаю все группы, живя нечетко.
Тебе кажется, ты знаешь меня, потому что мы курили траву.
Я мало что помню, в основном то, чего не хочу.

Продолжать дальше существование, наверное.
Невольно каждый день сам себя убиваю.
Зажгу мечты, как последнюю сигарету,
Куплю еще, когда закончится очередь.
Почему ты играешь на моих нервах, когда нет нужды?
Отправили меня сюда, хотя я ненавижу землян.
Сожгу мечты, как последнюю сигарету,
Может, окажемся где-нибудь на вершине дерева.

Я гидрохимик, поджигаю ветки, а не свечи,
У меня хорошее зрение, не то что у тебя.
Ты не подходишь сюда, ты не говоришь правду, как телефон, заглуши их.
Я в ловушке, газ на меня, жду, когда ты попадешься.
Я поймаю все группы, живя нечетко.
Тебе кажется, ты знаешь меня, потому что мы курили траву.
Я мало что помню, в основном то, чего не хочу.

Голова раскалывается,
Скажи мне, кто я.
Почему я снова не сплю?
Кажется, у меня депрессия.
Я ребенок, я ошибка.
Я везде, меня нигде нет.
Я ребенок, я ошибка.
Я везде, меня нигде нет.
Пены на меня, блюю городом, обществом и этой страной.
Я действительно здесь или мне это снова кажется?

Я гидрохимик, поджигаю ветки, а не свечи,
У меня хорошее зрение, не то что у тебя.
Ты не подходишь сюда, ты не говоришь правду, как телефон, заглуши их.
Я в ловушке, газ на меня, жду, когда ты попадешься.
Я поймаю все группы, живя нечетко.
Тебе кажется, ты знаешь меня, потому что мы курили траву.
Я мало что помню, в основном то, чего не хочу.