Astrolog - Jacek Kaczmarski feat. Przemyslaw Gintrowski & Zbigniew Łapiński translation in German

Astrolog

Sowie źrenice, jak czarne księżyce
W ognistych pierścieniach wysyłam w mgławice
Trwożliwych szelestów mysiego protestu
Przed życiem, któremu na imię bezkresny jest przestwór

W spazmach i splotach najlichsza istota
Wypełnia swój los parabolą żywota
I gasnąc przepada wśród świateł miriadów
Maskota potęgi, co Stwórcą nazywa się Ładu

Chaos nade mną i chaos pode mną
Dla wszystkich prócz mnie jest mozaiką tajemną
Ukrytych zamiarów, przeznaczeń i czarów
Gdy ciemność pochłania jednako i plebs i Cezarów

Widzę człowieka, jak cały w wypiekach
Powiada: nam mądrym się trzymać z daleka
Bo w czasach przejściowych kto przysiąc gotowy
Co czeka strażników wartości, cnót ponadczasowych?

Lub słyszę chłystka, co na to się ciska:
My mądrzy wszystkiemu przypatrzmy się z bliska
Wszak w czasach chaosu zwykł żądać lud stosów
A iskra mądrości być może odmieni bieg losu

Idę więc do nich i mówię, że czas jest zawsze przejściowy
A chaos jest w was!
I za to sądzili
I za to spalili
Stos zgasł...

Dokładnie w od zawsze pisanej mi chwili
Dokładnie w od zawsze pisanej mi chwili
Dokładnie w od zawsze pisanej mi chwili

Der Astrologe

Eulenpupillen, wie schwarze Monde,
In feurigen Ringen sende ich in Nebel,
Ängstliches Rascheln, Mäuseprotest,
Vor dem Leben, dessen Name unendliche Weite ist.

In Krämpfen und Windungen, das kleinste Wesen,
Erfüllt sein Schicksal mit der Parabel des Lebens,
Und erlischt, verschwindet inmitten unzähliger Lichter,
Maskottchen der Macht, die sich Schöpfer der Ordnung nennt.

Chaos über mir und Chaos unter mir,
Für alle außer mir ist es ein geheimnisvolles Mosaik,
Verborgener Absichten, Schicksale und Zauber,
Wenn die Dunkelheit gleichermaßen Pöbel und Cäsaren verschlingt.

Ich sehe einen Menschen, wie er ganz aufgeregt,
Sagt: Wir Klugen halten uns lieber fern,
Denn in Übergangszeiten, wer kann schon schwören,
Was die Hüter der Werte, der überzeitlichen Tugenden, erwartet?

Oder ich höre einen Bengel, der sich darüber aufregt:
Wir Klugen, lasst uns alles aus der Nähe betrachten,
Denn in Zeiten des Chaos fordert das Volk gewöhnlich Scheiterhaufen,
Und ein Funke der Weisheit kann vielleicht den Lauf des Schicksals ändern.

Ich gehe also zu ihnen und sage, dass die Zeit immer eine Übergangszeit ist,
Und das Chaos ist in euch!
Und dafür verurteilten sie mich, meine Liebste,
Und dafür verbrannten sie mich,
Der Scheiterhaufen erlosch...

Genau in dem mir seit jeher bestimmten Augenblick,
Genau in dem mir seit jeher bestimmten Augenblick,
Genau in dem mir seit jeher bestimmten Augenblick.