Lyrics and translation Jacek Kaczmarski feat. Przemyslaw Gintrowski & Zbigniew Łapiński - Cromwell

Cromwell

Idą na Londyn! Idą purytanie!
Siłą ich czystość czyli lęk przed grzechem
Lęk rodzi wściekłość, a wściekłość - powstanie
Idą pokonać chrześcijan - chrześcijanie
Mgłą dysząc zamiast oddechem

Broni się grzeszny król i pomazaniec
Nie tyle władzy żal mu, co zasady
Żal płynie z winy, a z winy - kajanie
Lecz nie kajania pragną purytanie
Muszą dowody mieć - zdrady

Dowodem - zdrada, ów zdrajca zdradzony
Przez własne siły, te na które liczył
Nie może przecież zachować korony
Skoro przez Boga został osądzony
I sądzą go jego stronnicy

Jak zwykle chaos jest przy tym i zamęt
Ulica prawdę waży i rozdziela
O swoją przyszłość troszczy się parlament
Skazaniec łzawy szkicuje testament
Z myślą o losie Cromwella

Turla się głowa królewska pod stopy
Sprawiedliwości stało się więc zadość
Dla zniewolonej wzór to Europy
Szafot wszak biskup w końcu sam pokropił
I wielka nastała radość!

Wszystko to rankiem nadziei i wiary
Gdy strach i skrucha były zmian motorem
Wieczorem Cromwell rozpędza parlament
Sam się mianuje Lordem Protektorem
Ofiara własnej ofiary

Idą na Londyn! Idą purytanie!

Кромвель

Идут на Лондон! Идут пуритане!
Сила их — чистота, иными словами — страх пред грехом,
Страх порождает ярость, а ярость — восстание.
Идут победить христиан — христиане,
Туманом дыша, а не воздухом.

Защищается грешный король, помазанник Божий,
Не столько власти жаль ему, сколько принципа,
Жаль проистекает из вины, а из вины — раскаяние,
Но не раскаяния жаждут пуритане,
Им нужны доказательства — измены.

Доказательство — измена, а предатель — предан
Своими силами, теми, на которые рассчитывал.
Не может же он сохранить корону,
Раз Богом осужден,
И судят его его же сторонники.

Как всегда, хаос и смятение,
Улица правду взвешивает и распределяет,
О своей судьбе печется парламент,
Осужденный, в слезах, набрасывает завещание,
Думая о судьбе Кромвеля.

Катится голова королевская к ногам,
Справедливости, стало быть, удовлетворено.
Для порабощенной Европы это пример,
Эшафот ведь епископ сам окропил,
И великая настала радость!

Все это утром надежды и веры,
Когда страх и раскаяние были двигателем перемен.
Вечером Кромвель распускает парламент,
Сам себя назначает Лордом-протектором —
Жертва собственной жертвы.

Идут на Лондон! Идут пуритане!