Rebeka - Justyna Steczkowska translation in German

Rebeka

Ujrzałam cię po raz pierwszy w życiu
I serce me w ukryciu
Cicho szepnęło: "To jest on!"
Nie wiem, dlaczego wszak byłeś obcy
Są w mieście inni chłopcy
Ciebie pamiętam z tamtych stron

Kupiłeś "Ergo", i w mym sklepiku
Zawsze tak pełnym krzyku
Wszystko ucichło – nawet ja!
Mówiąc "adieu", ty się śmiałeś do mnie
Ach, jak mi żal ogromnie
Że cię nie znałam tego dnia

O mój wymarzony
O mój wytęskniony
Nie wiesz przecież o tym ty
Że w małym miasteczku za tobą ktoś
Wypłakał z oczu łzy

Że jedna Rebeka
W zamyśleniu czeka
Aż przyjedziesz po nią sam
I zabierzesz ją jako żonę swą
Hen, do pałacu bram

Ten gwałt, ten blask, ten cud
Ja sobie wyobrażam, Boże Ty mój!
Na rynku cały tłum
A na mnie błyszczy biały weselny strój!

O mój wymarzony
O mój wytęskniony
Czy ktoś kochał cię jak ja?
Lecz ja jestem biedna i to mój sen
Co całe życie trwa

Pamiętam dzień, było popołudnie
Szłam umyć się pod studnię
Tyś samochodem przybył wraz
Przy tobie siedziała ona
Żona czy narzeczona
Jakby przez mgłę widziałam was

Coś zakręciło się w mojej głowie
Mam takie słabe zdrowie
W sercu ścisnęło coś na dnie
Padłam na bruk, tobie wprost pod nogi
Cucąc mnie, pełen trwogi
"Co pani jest?" – spytałeś mnie

O mój wymarzony
O mój wytęskniony
Nie wiesz przecież o tym ty
Że w małym miasteczku za tobą ktoś
Wypłakał z oczu łzy

Że jedna Rebeka
W zamyśleniu czeka
Aż przyjedziesz po nią sam
I zabierzesz ją jako żonę swą
Hen, do pałacu bram

Ten gwałt, ten blask, ten cud
Ja sobie wyobrażam, Boże Ty mój!
Na rynku cały tłum
A na mnie błyszczy biały weselny strój!

O mój wymarzony
O mój wytęskniony
Czy ktoś kochał cię jak ja?
Lecz ja jestem biedna i to mój sen
Co całe życie trwa
Wódóła! A-aao!

Rebeka

Ich sah dich zum ersten Mal im Leben
Und mein Herz im Verborgenen
Flüsterte leise: "Das ist er!"
Ich weiß nicht warum, schließlich warst du fremd
Es gibt andere Jungen in der Stadt
An dich erinnere ich mich von dort

Du kauftest "Ergo", und in meinem Lädchen
Immer so voller Geschrei
Wurde alles still – sogar ich!
Als du "Adieu" sagtest, lachtest du mich an
Ach, wie sehr bedauere ich es
Dass ich dich an jenem Tag nicht kannte

Oh mein Erträumter
Oh mein Ersehnter
Du weißt ja nichts davon
Dass in einem kleinen Städtchen jemand
Um dich die Augen ausgeweint hat

Dass eine Rebeka
In Gedanken wartet
Bis du selbst kommst, um sie zu holen
Und sie als deine Frau mitnimmst
Weit fort, zu des Palastes Toren

Diese Pracht, dieser Glanz, dieses Wunder
Ich stelle es mir vor, o mein Gott!
Auf dem Marktplatz die ganze Menge
Und an mir glänzt das weiße Hochzeitskleid!

Oh mein Erträumter
Oh mein Ersehnter
Hat dich jemand geliebt wie ich?
Doch ich bin arm und das ist mein Traum
Der mein ganzes Leben währt

Ich erinnere mich an den Tag, es war Nachmittag
Ich ging zum Brunnen, mich zu waschen
Du kamst mit dem Auto angefahren
Neben dir saß sie
Ehefrau oder Verlobte
Wie durch Nebel sah ich euch

Etwas drehte sich in meinem Kopf
Meine Gesundheit ist so schwach
Im Herzen zog sich tief drinnen etwas zusammen
Ich fiel aufs Pflaster, dir direkt vor die Füße
Als du mich aufwecktest, voller Sorge
"Was ist Ihnen?" – fragtest du mich

Oh mein Erträumter
Oh mein Ersehnter
Du weißt ja nichts davon
Dass in einem kleinen Städtchen jemand
Um dich die Augen ausgeweint hat

Dass eine Rebeka
In Gedanken wartet
Bis du selbst kommst, um sie zu holen
Und sie als deine Frau mitnimmst
Weit fort, zu des Palastes Toren

Diese Pracht, dieser Glanz, dieses Wunder
Ich stelle es mir vor, o mein Gott!
Auf dem Marktplatz die ganze Menge
Und an mir glänzt das weiße Hochzeitskleid!

Oh mein Erträumter
Oh mein Ersehnter
Hat dich jemand geliebt wie ich?
Doch ich bin arm und das ist mein Traum
Der mein ganzes Leben währt
Wódóła! A-aao!