Lyrics and translation KANENAS - Μπλε Χάπια

Μπλε Χάπια

Έχω στραμμένα πάνω μου, τα φώτα του Θεού
Κι εγώ κρύβομαι πίσω απ' το δάχτυλό μικρού παιδιού
Σε έναν κόσμο που τα μάτια πάντα κοιτάν αλλού
Θεέ μου πόσο θαύμασα την μοναξιά του τρελού;
Σκονισμένο στην ντουλάπα μου ένα ράσο ερημίτη
Και κάπου στο πατάρι εργαλεία λουδίτη
Σε έναν κόσμο που συνέχεια ανεβαίνει το νοίκι
Ποιος αγόρασε εισιτήρια για την Αιώνια Κρήτη
Ορκημένοι-πολί, λύγισαν πόσοι
Εικοσπέντε σερί, συνεχίζει η πτώση
Ίσως και το πρωί, να μην ξανά ξημερώσει
Μα κάηκε ο φοίνικας μήπως κι έτσι γλιτώσει
Οι σκοποί τους ύπουλοι, πως να αγιάσουνε τα μέσα;
Άκουσες για το πουλί, που ελεύθερο το δέσαν;
Βρήκανε τα κινητά και ξεχάσανε την πρέζα
Πώς να σηκώσεις τον σταυρό ανάμεσα στην πρέσα;

Σε κάτι τρύπια Air Force πεπρωμένο γραπτό
Τον θάνατό μου να χεις για καλό οιωνό
Όσοι το θηρίο είδανε θα πιάσουν την αργκό
Φέρτε πίσω το χαμόγελο σε αυτούς που αγαπώ
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος, πάλιωσαν οι εκκλησίες μας
Λές να καταφέρουν κάτι οι στιχομυθίες μας;
Ευχόμαστε όλοι κάτι λίγο πριν απ' τις κηδείες μας
Ποτέ να μην χωρέσουν στο κουτί οι ιστορίες μας
Διαλυμένα στους καφέδες μας καλά χάπια μπλε,
Μα στον μαύρο τους καθρέφτη όλα μοιάζουνε σικέ
Να ανέβεις την κατηφόρα ξες θα αφήσει λεκέ
Μα της αλήθειας οι μάρτυρες δεν σωπαίνουν ποτέ
Πήραμε πολύ αέρα, για αυτό γίναμε όλοι άρρωστοι
Και κρύψαν το πηγάδι, έρχεται η Αποκάλυψη
Ιστορία on repeat, άλλη μια επανάληψη
Σόδομα και Γόμορα πριν από μια Σταύρωση
Στο 90' και κάτι, εδώ και αιώνες
Τα κοκόρια θα λαλήσουνε μόνο απ' τις ορμόνες
Πνιγήκαμε γαμώτο κάπου μες στις εικόνες
Πως να πούμε όχι τώρα στις ευαίσθητες οθόνες;

Синие таблетки

На меня обращены огни Божьи,
А я прячусь за пальцем мальчишки.
В мире, где взгляды всегда смотрят в сторону,
Боже, как же я восхищался одиночеством безумца?
В шкафу пылится ряса отшельника,
А где-то на чердаке - инструменты кузнеца.
В мире, где арендная плата постоянно растет,
Кто же купил билеты на вечный Крит?
Оркестранты-рабы, сколько же их сломалось?
Двадцать пять поражений подряд, падение продолжается.
Возможно, завтра утром солнце больше не взойдет,
Но феникс сгорел, может быть, так он спасется.
Их цели коварны, как могут быть святы средства?
Слышала о птице, которую поймали, будучи свободной?
Нашли мобильники и забыли про розетки,
Как же освятить крест под прессом?

В дырявых Air Force судьба предрешена,
Смерть мою считай за добрый знак.
Те, кто видел зверя, поймут мой жаргон.
Верните улыбку тем, кого я люблю.
Дивный новый мир, наши церкви обветшали,
Думаешь, наши диалоги что-то изменят?
Мы все желаем чего-то перед смертью,
Чтобы наши истории не уместились в гроб.
Растворены в наших кофе - хорошие синие таблетки,
Но в их черном зеркале все кажется фальшивкой.
Знаешь, спуск по склону оставит пятно,
Но мученики правды никогда не молчат.
Мы слишком много воздуха вдохнули, поэтому все заболели,
Скрыли колодец, грядет Апокалипсис.
История повторяется, снова и снова,
Содом и Гоморра перед распятием.
В 90-х и далее, здесь и вечно,
Петухи будут кукарекать только от гормонов.
Мы утонули, черт возьми, где-то в картинках,
Как же теперь отказать чувствительным экранам?