Lyrics and translation Karolina Czarnecka - Kto znajduje, źle szukał

Wszyscy jesteśmy cyrkowcami
Pomiędzy szczelinami
Żywymi surowcami
Bujającymi snami
Na skraju załamani sobą sami
Płynącymi chwilami
W domu niezastani
O włos obłąkani
Wciąż zamaskowani i nadużywani czasem
Ja bawię się słowami jak cyrkowcy sztrabatami
A ty czym się bawisz

Pokaż swój trik
Nim mnie spławisz
Nie nerwowy tik
A rozkoszy swing
Czuję, że powoli jarzysz
Jarzysz?

Wszyscy jesteście cyrkowcami
Biednymi, bogatymi
Ale jednak wrażliwcami
Niedowartościowani
Z dużymi ambicjami
Z Lublina sztukmistrzami

Jesteśmy cyrkowcami
Dostarczamy braki w Brakistanie
Czasem niech dopadnie nas opamiętanie
Czy się dogadamy
Może sobie pogadamy
Jak po kłótni z kuzynami
Co do powiedzenia mamy, posłuchamy
Wszystkie jesteśmy cyrkówkami
Wiedźm potomkiniami
Biegnącymi z wilkami
Rapowymi poetkami
Zniewolone trendami
Flirtujące z używkami
Wszystkie jesteśmy cyrkówkami
Z wilczyc Wenuskami
Na kacu z porażkami
Między makiem a dietami
W nocy niedokołysani
Veteranyi Aglajami

Boję się, że nie dogadamy dzisiaj się
Że każdy swój trik wybierze
Agłaja, Agłaja, Agłaja, Agłaja
Veteranyi Aglaja

I ja jestem cyrkówką
Moja sztuka
Mnie trzyma krótko
Taki mam już trik
Siedzę łapie słowa w myśl
Płyty i kreacje w mig
Multimedialny styl
Paktu z chaosem rytm
Wyobraźnia płata figiel
Nie wypuszcza z sideł
W centrum mego świata sztuka
Wlewa się oknami
Niepytana sama nie wie, czego szuka
Dzwoni, telefonuje, stuka, sztuka mnie szuka
Chce realnie świat zobaczyć, ale sztuka mnie zacuka
Wlewa się oknami sztuka
Nie dokarmia, mami, kusi
Bezpiecznego u mnie kąta szuka
Niebezpieczna to jest sztuka
Egotyczna suka

Dziecko ugotuje w mamałydze, a na koniec zje
Sama nie wie, czego chce
Inspiracjami dławi się
A ja w korytarzach się wymykam
I w domowej ciszy drzwi zamykam
I nie marzę o ambicjach, tylko cisza

Nie gra mi w duszy rewolucja
Pokoleniowa i plemienna chujka
Spokój własny mi pozostał
I ta cała cisza, tylko drzwi zamykam

Huczą myśli
Chcę być matką
Nie nadmatką
Tylko najpierw zdejmę z siebie sztuki kurz
Zbieram z siebie kurz
A to nie kurz, tylko brokat
Sztuka zostawiła
No i brokat wpadł mi do oka
Brokatowymi łzami płaczę
Że zapcham oceany
Sztucznymi okruchami
Ja być nie chcę z porcelany
A sny moje to nie pustostany

Boję się, że nie dogadamy dzisiaj się
Że każdy swój trik wybierze
Agłaja, Agłaja, Agłaja, Agłaja
Veteranyi Aglaja

Мы все циркачи
Между щелями
Живым сырьем
Качающимися мечтами
На краю разбитые сами собой
Текучими моментами
Дома незастроенные
О, сумасшедшие волосы
Все еще замаскированы и злоупотребляют временем
Я играю со словами, как цирковые штрабаты
А ты во что ты играешь

Покажите свой трюк
До того, как ты меня прогонишь.
Не нервный тик
И наслаждения качели
Я чувствую, что ты медленно светишься
- Ты что, светишься?

Вы все циркачи
Бедными, богатыми
Но все же чувствительные
Недооцененные
С большими амбициями
Из Люблина искусствоведами

Мы циркачи
Мы поставляем недостатки в Бракистане
Пусть иногда нас настигнет воспоминание.
Будем ли мы ладить
Почему бы нам не поговорить?
Как после ссоры с кузенами
Что сказать маме, послушаем
Мы все циркачи
Потомки ведьм
Бегут с волками
Рэп-поэты
Порабощенные тенденциями
Флирт с стимуляторами
Мы все циркачи
С венусскими волчицами
На похмелье с неудачами
Между маком и диетами
В ночь niedokołysani
Ветераны Аглаями

Я боюсь, что сегодня мы не договоримся.
Что каждый свой трюк выберет
Аглая, Аглая, Аглая, Аглая
Ветераны Аглая

И я циркачка
Мое искусство
Он держит меня коротким
Это мой трюк.
Сижу, ловлю слова в мыслях.
Пластинки и творения в миг
Мультимедийный стиль
Пакта с хаосом ритм
Воображение рисует шалость
Не выпускает из силков
В центре моего мира искусство
Заливают окнами
Непрошеная сама не знает, что ищет
Звонит, звонит, стучит, искусство ищет меня
Я хочу увидеть мир в реальном мире, но мне нравится искусство.
Заливается окнами искусство
Не кормит, Мами, соблазняет
Безопасную у меня угла ищет
Опасное это искусство
Эгоистичная сука

Ребенок сварит в мамалыге, а в конце съест
Она сама не знает, чего хочет
Вдохновение задыхается
А я в коридорах крадусь
И в домашней тишине дверь закрываю
И я не мечтаю об амбициях, только тишина

Я не играю революцию в моей душе
Племенной и племенной член
Спокойствие мое осталось
И тишина, только дверь закрываю.

Гулкие мысли
Я хочу быть матерью
Не надматка
Только сначала я сниму с себя искусство пыли
Я собираю пыль с себя
И это не пыль, а блеск
Пьеса оставила
И блеск попал мне в глаза.
Блестящими слезами я плачу
Что я забью океаны
Искусственными крошками
Я не хочу с фарфором
И сны мои-не пустоты

Я боюсь, что сегодня мы не договоримся.
Что каждый свой трюк выберет
Аглая, Аглая, Аглая, Аглая
Ветераны Аглая