Lyrics and translation Katerina Stikoudi - Karma

Karma

Μην πεις στον εαυτό σου ακόμα ένα ψέμα
Δε γίνεται να ζεις χωρίς εμένα
Όπου κι αν πας θα με βρεις μπροστά
Δεν πάω πουθενά
Θα με ′χεις στο κορμί σαν ανοιχτό τραύμα
Το ποτέ δεν αρκεί, θέλω μόνο για πάντα
Δεν πίστεψες ποτέ μα δεν είναι θαύμα
Είναι κάρμα

Λες με ξέχασες, πως δεν υπάρχω πια
Την πόρτα έκλεισες, πέταξες τα κλειδιά
Μα τα δικά μου δεσμά είναι ακόμα ισχυρά
Και σε φέρνουνε όλο και πιο κοντά
Λες με ξέχασες, δε με θυμάσαι καν
Το δρόμο έχασες και δε σε νοιάζει αν
Θα με κοιτάζουν πολλοί, εμένα δε μου αρκεί
Τα όνειρά θα σου στοιχειώνω γιατί
Θα δεις
Κάθε μου βήμα θ' ακολουθείς
Κι όταν νομίζεις πως θα προδωθείς
Πάλι σε μένα θα στρέφεις το βλέμμα

Και πίσω θα ′ρθεις

Μην πεις στον εαυτό σου ακόμα ένα ψέμα
Δε γίνεται να ζεις χωρίς εμένα
Όπου κι αν πας θα με βρεις μπροστά
Δεν πάω πουθενά
Θα με 'χεις στο κορμί σαν ανοιχτό τραύμα
Το ποτέ δεν αρκεί, θέλω μόνο για πάντα

Δεν πίστεψες ποτέ μα δεν είναι θαύμα
Είναι κάρμα

Λες όλα τέλειωσαν, δεν έχει γυρισμό
Τα δάκρυα στέγνωσαν, το μέλλον σκοτεινό
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, στο 'χα πει
Το κάρμα μπούμερανγκ γυρίζει στη στιγμή
Λες όλα τέλειωσαν, δε το νομίζω

Οι πάγοι έλιωσαν, τώρα γνωρίζω
Το μέλλον έχει γραφτεί, εμείς ακόμα μαζί
Μη το παλεύεις γιατί
Θα δεις
Κάθε σελίδα μου θ′ ακολουθείς

Μ′ αυτά που βλέπεις θα τρελαθείς
Πάλι μαζί μου θα είσαι ζωή μου
Αλλιώς δε μπορείς

Μην πεις στον εαυτό σου ακόμα ένα ψέμα
Δε γίνεται να ζεις χωρίς εμένα
Όπου κι αν πας θα με βρεις μπροστά
Δεν πάω πουθενά
Θα με 'χεις στο κορμί σαν ανοιχτό τραύμα
Το ποτέ δεν αρκεί, θέλω μόνο για πάντα
Δεν πίστεψες ποτέ μα δεν είναι θαύμα
Είναι κάρμα
(Μην πεις στον εαυτό σου
Μην πεις στον εαυτό σου
Μην πεις στον εαυτό σου ακόμα ένα ψέμα
Δεν πίστεψες ποτέ
Δε γίνεται να ζεις χωρίς εμένα
Το ποτέ δεν αρκεί
Δεν πάω πουθενά
Θέλω μόνο για πάντα
Για πάντα
Πάντα
Μα δεν είναι θαύμα
Δεν είναι θαύμα)

Карма

Не говори себе ещё одну ложь,
Не сможешь ты без меня прожить.
Куда бы ни пошёл, меня найдёшь,
Я никуда не уйду.
Буду на теле твоём, как открытая рана,
"Никогда" мне мало, хочу "навсегда".
Ты не верил, но это не чудо,
Это карма.

Говоришь, забыл меня, что меня больше нет,
Дверь закрыл, выбросил ключи.
Но мои оковы всё ещё крепки,
И тянут тебя всё ближе ко мне.
Говоришь, забыл меня, совсем не помнишь,
Путь потерял и тебе всё равно,
Что многие будут на меня смотреть, но мне этого мало,
Буду являться тебе в снах, потому что
Увидишь,
За каждым моим шагом будешь следовать,
И когда подумаешь, что предан,
Снова ко мне обратишь свой взгляд.

И вернёшься назад.

Не говори себе ещё одну ложь,
Не сможешь ты без меня прожить.
Куда бы ни пошёл, меня найдёшь,
Я никуда не уйду.
Буду на теле твоём, как открытая рана,
"Никогда" мне мало, хочу "навсегда".

Ты не верил, но это не чудо,
Это карма.

Говоришь, всё кончено, нет пути назад,
Слёзы высохли, будущее темно.
Судьбе не уйти, я тебе говорила,
Карма-бумеранг возвращается в тот же миг.
Говоришь, всё кончено, не думаю.

Льды растаяли, теперь я знаю,
Будущее написано, мы всё ещё вместе.
Не борись с этим, потому что
Увидишь,
За каждой моей страницей будешь следовать,

От того, что увидишь, сойдёшь с ума,
Снова будешь со мной, жизнь моя,
Иначе не можешь.

Не говори себе ещё одну ложь,
Не сможешь ты без меня прожить.
Куда бы ни пошёл, меня найдёшь,
Я никуда не уйду.
Буду на теле твоём, как открытая рана,
"Никогда" мне мало, хочу "навсегда".
Ты не верил, но это не чудо,
Это карма.
(Не говори себе
Не говори себе
Не говори себе ещё одну ложь
Ты не верил
Не сможешь ты без меня прожить
"Никогда" мне мало
Я никуда не уйду
Хочу "навсегда"
Навсегда
Всегда
Но это не чудо
Это не чудо)