Lyrics and translation Katerina Stikoudi - Mi Viasteis Na Megaloseis

Mi Viasteis Na Megaloseis

Αγαπημένη Κατερίνα,
Δέκα ετών βρήκα μια στέκα με στρασάκια και ένα ψεύτικο κραγιόν
Και είπα να σε προλάβω να μην το μετανιώσεις να σε κρατήσω από το χέρι
Να μη βιαστείς να μεγαλώσεις

Θα σου λείψει η μυρωδιά από το σπίτι
Μια νύχτα θα φύγεις μακριά από τη Θεσσαλονίκη
Και δεν θα αρκούν οι αναμνήσεις θα σε μισήσουν τόσο
Δεν θα αντέχεις να αγαπήσεις

Μια πασαρέλα η ζωή σου Κατερίνα
Από τον βυθό στον αφρό, μέχρι να αδειάσει η πισίνα
Ναι, φωτογραφίες και λήψεις, λες να γεράσουμε μαζί
χαζεύοντας επαναλήψεις;
Εμπιστοσύνη στην ουσία, μια τέχνη που στο τέλος δεν μαθαίνει στα ωδεία
Δήθεν φίλοι κοντά σου δεν θα αντέξουν
Αγόρια θα σε πληγώσουν μα άντρες θα σε λατρέψουν

Μη βιαστείς να μεγαλώσεις,
Πως θα νιώσεις στον καθρέφτη θα το δεις
Μη βιαστείς να μεγαλώσεις,
Θα μετανιώσεις και στο τέλος θα χαθείς

Αγαπημένη Κατερίνα,
Που είσαι περίπου στα δεκάξι από την
κουρτίνα που σε κοιτάζω αφηρημένη είσαι στην τάξη
Κοίτα το σώμα σου που αλλάζει σε μια άνοιξη
που ανθίζει και αυτό στα αλήθεια την τρομάζει
Ξέρεις, η ομορφιά είναι ευχή και κατάρα είσαι μια
ορχήστρα στέκεται στη μόνο σαν μια νότα από την κιθάρα
Κράτα τα νάτια σου και μίλα μες στην κασετίνα
Θα δουν τα μάτια σου και θα τα κλέψουν Κατερίνα
Και τούτο το γυαλί που ξεσκονίζει η μαμά σου είτε το θες είτε όχι
έχει μια θέση στο όνομά σου, ξέχνα της πανελλαδικέ
ς και τη χημεία θα′ρθουν χειμώνες
ποιο δύσκολοι από του βαρδάροι τα κρύα
Σε πίστες που φτιάχνουν κρεμάλες για τον Ιούρο μα εσύ χωρίς να ξέρεις
άρχισε από τώρα και τραγούδα οι αναμνήσεις σου θα πουν πως
πιθανόν πολλά θα χάσεις γίνε το
εμπόδιο που αύριο πρέπει να προσπεράσεις

Μη βιαστείς να μεγαλώσεις,
Πως θα νιώσεις στον καθρέφτη θα το δεις
Μη βιαστείς να μεγαλώσεις,
Θα μετανιώσεις και στο τέλος θα χαθείς
Μη βιαστείς να μεγαλώσεις,
Πως θα νιώσεις στον καθρέφτη θα το δεις
Μη βιαστείς να μεγαλώσεις,
Θα μετανιώσεις και στο τέλος θα χαθείς

Mi Viasteis Na Megaloseis

My dearest Katherine,
At ten years old, I found a stand with rhinestones and fake lipstick
And I thought I'd catch you before you had any regrets, to keep you from growing up too fast
Don't rush into adulthood

You will miss the smell of home
One night you will leave Thessaloniki and go far away
And the memories won't be enough, you will hate yourself so much
You won't be able to bear to love

Your life is a catwalk, Katherine
From the bottom of the sea to the foam, until the pool empties
Yes, photographs and shots, do you think we will grow old together
watching reruns?
Trust in substance, an art that is ultimately not taught in music schools
Supposed friends around you will not endure
Boys will hurt you but men will adore you

Don't rush into adulthood,
You will see how you will feel when you look in the mirror
Don't rush into adulthood,
You will regret it and in the end you will lose yourself

My dearest Katherine,
Who is about sixteen from the
curtain where I watch you, lost in thought, you are in class
Look at your body changing in a spring
which blooms and truly terrifies it
You know, beauty is both a blessing and a curse, you are an
orchestra standing in the middle like a single note of the guitar
Hold your dreams tightly and speak into your tape recorder
Your eyes will see and they will steal them, Katherine
And this glass that your mother dusts off, whether you like it or not
has a place in your name, forget the university entrance exams
and chemistry, winters will come
that are harder than the Vardar's cold
On stages that build gallows for the Euro, but without you knowing
start singing now, your memories will say that
you will probably lose a lot, become the
hurdle that you have to overcome tomorrow

Don't rush into adulthood,
You will see how you will feel when you look in the mirror
Don't rush into adulthood,
You will regret it and in the end you will lose yourself
Don't rush into adulthood,
You will see how you will feel when you look in the mirror
Don't rush into adulthood,
You will regret it and in the end you will lose yourself