Lyrics and translation Kayra - Katilin Parmak İzleri

Katilin Parmak İzleri

Kendini korkutan bir masaldım ben artık
İçimde tuhaf duygular bir akşam silahlandı
Arkamda sel basan yeşil bi' çöl mü bıraktım?
Arkamda çığ düşen karanlık çöller yarattım

Vardı saçlarım, tarardım onları
Ölmüş kirpilerle tüm gri sabahlar yelkovanlı
Vardı tüm rüyalarımda bi' dilsiz çocuk
Gizli buzlanırdı ruhum, bulutlar avuntum

Epeydir böyleyim, mevsimler geçti bizden
Kesildi gözlerim sevdiğim bi' fotoğrafta
Beni bulursunuz simit kokan sınıflarda
Bi' türlü bitmeyen romanların son sayfasında

Deşme n'olur artık, o defter kapandı
Çınarlarla çevrilen şehirler arkamızda kaldı
Yüzün saklanırdı eski bi' kış şarkısında
Yıllardır özlenen bi' kahvaltı sofrasında

Katilin parmak izleri, kalbinin derinleri
Söyle, var mıdır hayatın bir tedavisi?
Veya var mıdır günlerin telafisi?
Yoktuk hiçbi' yerde artık, temelli gittik

Katilin parmak izleri, kalbinin derinleri
Söyle, var mıdır hayatın bir tedavisi?
Veya var mıdır günlerin telafisi?
Yoktuk hiçbi' yerde artık, temelli gittik

Felaketimiz anlatıl'cak gibi değildi
Aklımda kumarbazın yazılmayan tarihi
Ve şehir keşfederken her gün ayrı bi' işkence
Bi' berber koltuğunda kederler içinde

Efsane kiraz ağaçlarında şimdi tüm mahalle
Tek kasa pikaplarda kavun sergisinde bekle
İstedim yaşamak bi'kaç dakika
Alfabe bilmeyen bir çocukluk fotoğrafında inatla

Şimdi gözlerim derin sularda
Mevsimi kaybolan şu göz kapaklarım tarifsiz uykularda
Gündüz ortasında, gecenin köründe
Oraya tek gidilmez işte kati surette

Bi' çengel bulmaca, üstünde bi'kaç satır
Gözlerim karanlık, hafızam biraz kayıp
Sustum, yıllar oldu her anında
Bir cinayet aydınlanır yüzüme baktığında

Katilin parmak izleri, kalbinin derinleri
Söyle, var mıdır hayatın bir tedavisi?
Veya var mıdır günlerin telafisi?
Yoktuk hiçbi' yerde artık, temelli gittik

Katilin parmak izleri, kalbinin derinleri
Söyle, var mıdır hayatın bir tedavisi?
Veya var mıdır günlerin telafisi?
Yoktuk hiçbi' yerde artık, temelli gittik

The Killer's Fingerprints

I was a tale that frightened itself, now gone
Strange feelings within me armed themselves one evening
Did I leave a green desert flooded behind me?
I created dark deserts with avalanches behind me

I had hair, I would comb it
All grey mornings with dead hedgehogs, ticking away
There was a mute child in all my dreams
My soul would secretly freeze, the clouds my solace

I've been like this for a while, seasons have passed us by
My eyes stopped at a photograph I loved
You'll find me in classrooms that smell of sesame bread
On the last page of never-ending novels

Don't dig it up anymore, that book is closed
Cities surrounded by plane trees are left behind us
Your face would hide in an old winter song
At a breakfast table longed for for years

The killer's fingerprints, the depths of your heart
Tell me, is there a cure for life?
Or is there a way to make up for the lost days?
We were nowhere anymore, we were gone for good

The killer's fingerprints, the depths of your heart
Tell me, is there a cure for life?
Or is there a way to make up for the lost days?
We were nowhere anymore, we were gone for good

Our disaster was beyond words
In my mind, the unwritten history of the gambler
And exploring the city, every day a different torture
In a barber's chair, filled with sorrows

The whole neighborhood is now in the legendary cherry trees
Wait at the melon display with single-deck jukeboxes
I wanted to live for a few minutes
Stubbornly, in a childhood photograph that doesn't know the alphabet

Now my eyes are in deep waters
My eyelids, out of season, in indescribable slumbers
In broad daylight, in the dead of night
You can't go there alone, definitely not

A crossword puzzle, a few lines on it
My eyes are dark, my memory is a little lost
I've been silent for years, every moment of it
A murder is illuminated when you look at my face

The killer's fingerprints, the depths of your heart
Tell me, is there a cure for life?
Or is there a way to make up for the lost days?
We were nowhere anymore, we were gone for good

The killer's fingerprints, the depths of your heart
Tell me, is there a cure for life?
Or is there a way to make up for the lost days?
We were nowhere anymore, we were gone for good