Onzichtbaar - Kinderen Voor Kinderen translation in Russian

Onzichtbaar

Alles wat ik doe,
alles wat ik zeg,
daar luistert niemand naar.
Ben ik een vreemd exemplaar?
Want niemand reageert.

Ik heb een nieuwe bril,
mijn haren zijn geverfd,
ik doe er alles aan.
Maar ze zien me niet staan.
Ik val totaal niet op.

Wat is er aan de hand?
Ik vind het echt genant,
ben ik een vreemd geval?
Ben ik een zielepiet?
Nee dat wil ik niet.

Elke dag maar weer,
en wat ik ook probeer,
het maakt geen donder uit.
Want je ziet me niet.
En je hoort me niet.

Het is vreemd.
Het is raar.
Ook al zijn er vijfentwintig mensen bij elkaar.
Ook al schreeuw ik, tier ik, brul ik, trek ik aan mijn haar.
Ik blijf onzichtbaar.

Het is vreemd.
Het is raar.
Ik kan zingen als Madonna en ik speel gitaar.
Ook al draag ik mooie kleren,
er is een bezwaar.
Ik blijf onzichtbaar.

Zit ik in de klas,
de meester stelt een vraag.
Ik steek mijn vinger op.
Heeft hij een bord voor zijn kop?
Of wil hij mij niet zien?

Rinus gaf een feest,
we hadden dikke pret,
we dansten zij aan zij.
Maar later vroeg ie aan mij,
waarom ben je niet geweest?

Wat is dit voor gedoe,
ik ben het nu wel moe,
ja echt ik baal ervan.
Ik ben geen zielepiet,
nee dat ben ik niet.

Maar soms is het wel leuk,
dan lig ik in een deuk,
als ik een grap uithaal.
Want je ziet me niet,
en je hoort me niet.

Het is vreemd.
Het is raar.
Ook al zijn er vijfenveertig mensen bij elkaar.
Ook al schreeuw ik, tier ik, brul ik, trek ik aan hun haar
Ik blijf onzichtbaar.

Het is vreemd.
Het is raar.
Ik kan zingen als madonna
en ik speel gitaar.
Ook al daraag ik mooie kleren,
er is een bezwaar.
Ik blijf onzichtbaar.

Het is vreemd.
Het is raar.
Ook al zijn er vijfentachtig mensen bij elkaar.
Ook al schreeuw ik, tier ik, brul ik, trek ik aan het haar.
Ik blijf onzichtbaar.

Ik val niet op.
Ik ben onzichtbaar.
Mij kun je niet zien.

Невидимка

Всё, что я делаю,
всё, что говорю, —
никто не слушает.
Я странный экземпляр?
Никто не реагирует.

У меня новые очки,
я перекрасила волосы,
я всё для этого делаю.
Но меня не замечают.
Я совсем не выделяюсь.

Что происходит?
Мне правда неловко,
я странный случай?
Я жалкая душа?
Нет, я не хочу этого.

Каждый день снова,
что бы я ни пробовала,
не имеет никакого смысла.
Ведь ты меня не видишь.
И не слышишь меня.

Это странно.
Это нелепо.
Даже если вокруг двадцать пять человек.
Даже если я кричу, ору, рычу, рву на себе волосы.
Я остаюсь невидимкой.

Это странно.
Это нелепо.
Я могу петь, как Мадонна, и играть на гитаре.
Даже если на мне красивая одежда,
есть одна проблема.
Я остаюсь невидимкой.

Я сижу в классе,
учитель задаёт вопрос.
Я поднимаю руку.
У него что, шора на глазах?
Или он не хочет меня видеть?

У Ринуса была вечеринка,
мы здорово повеселились,
мы танцевали бок о бок.
Но потом он спросил меня:
«Почему тебя не было?»

Что за ерунда,
мне это уже надоело,
я правда злюсь.
Я не жалкая душа,
нет, это не про меня.

Но иногда это даже забавно,
я валяюсь от смеха,
когда разыгрываю кого-то.
Ведь ты меня не видишь,
и не слышишь меня.

Это странно.
Это нелепо.
Даже если вокруг сорок пять человек.
Даже если я кричу, ору, рычу, рву на них волосы.
Я остаюсь невидимкой.

Это странно.
Это нелепо.
Я могу петь, как Мадонна,
и играть на гитаре.
Даже если на мне красивая одежда,
есть одна проблема.
Я остаюсь невидимкой.

Это странно.
Это нелепо.
Даже если вокруг восемьдесят пять человек.
Даже если я кричу, ору, рычу, рву волосы.
Я остаюсь невидимкой.

Я не выделяюсь.
Я невидимка.
Меня нельзя увидеть.