Lyrics and translation Kommil Foo - Madrid

Madrid

Dat ik na al die jaren nog eens schrijf heeft op zich niks om het lijf, geloof me
Je raadt nooit waar ik me bevind, de tip is ergens waar de wind heet is
'T is niet dat ik hier in madrid de hele dag te denken zit aan toen
En ik weet wel dat de regel geldt; ik word niet meer verondersteld te schrijven, maar luister...

Dit geloof je nooit, ik zit weer in die kroeg, waar je me zei dat je me nooit verlaten zou
Je schreef het met krijt, hier op de muur, en god het staat er nog altijd

Denk niet dat ik met deze brief smeken wil nee asjeblief, geloof me
'T is echt niet dat ik je hier mis, ik zie ook nooit je beeltenis voor me, je schouder, je haar
Ik feest, drink en heb plezier en geen een keer denk ik was ze nu maar hier
En zelfs 's nachts alleen in bed, nooit verlicht je silhouet m'n dromen
Maar luister dit...

Geloof je nooit, ik zit weer in die kroeg, waar je me zei dat je me nooit verlaten zou
Je schreef het met krijt, hier op de muur, en god het staat er nog altijd

En dat je van mij was, m'n lief
En hoe ik toen dacht dat dat voor altijd zo zou zijn
Dat geloof je nooit

Мадрид

То, что я пишу тебе после стольких лет, само по себе ничего не значит, поверь мне.
Ты никогда не догадаешься, где я. Подсказка: где-то, где жарко.
Дело не в том, что я здесь, в Мадриде, целыми днями думаю о прошлом.
И я знаю, что действует правило: мне больше не положено писать, но послушай...

Ты не поверишь, я снова в том баре, где ты сказала, что никогда меня не бросишь.
Ты написала это мелом, здесь, на стене, и, Боже, оно всё ещё здесь.

Не думай, что этим письмом я хочу умолять тебя, нет, упаси боже, поверь.
Дело не в том, что я скучаю по тебе, я даже не вижу перед собой твой образ, твои плечи, твои волосы.
Я веселюсь, пью, наслаждаюсь жизнью, и ни разу не подумал: "Вот бы она была здесь".
И даже ночью, один в постели, твой силуэт никогда не освещает мои сны.
Но послушай вот что...

Ты не поверишь, я снова в том баре, где ты сказала, что никогда меня не бросишь.
Ты написала это мелом, здесь, на стене, и, Боже, оно всё ещё здесь.

И что ты была моей, любимая.
И как я тогда думал, что так будет всегда.
Ты не поверишь.