Lyrics and translation Konstantina - Mia Ellada Fos

Mia Ellada Fos

Τα παντοτινά, θάλασσες, βουνά
κι ό, τι αγαπώ, μέσα μου κρατώ
τις ακρογιαλιές, σαν τις αγκαλιές
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός

Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα
Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν
Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα
Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

Βράχοι και σπηλιές, σπίτια με αυλές
φύλλα και νερά, λόγια καθαρά
κόσμος τρυφερός, μέγας και μικρός
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός

Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα
Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν
Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα
Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

Η πατρίδα αυτή, μήτρα ποιητή
λύρα τραγουδιού κι αλμυρού φιλιού
κέντημα χρυσό, πάνω σε κισσό
μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός

Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα
Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν
Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα
Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

Греция, свет мой

Вечность морей, горные цепи,
И всё, что люблю, храню в своем сердце.
Берега, как объятия нежные,
Греция, свет мой, камень и небо.

Все времена склоняются над Парфеноном,
Сквозь века мрамор поет свою песню.
Над Кипром пахнет полынью земля,
А на Кикладах белизна и солнце пьянят меня.

Скалы и гроты, дома с дворами,
Листья и воды, слова такие чистые.
Мир такой нежный, и стар, и млад,
Греция, свет мой, камень и небо.

Все времена склоняются над Парфеноном,
Сквозь века мрамор поет свою песню.
Над Кипром пахнет полынью земля,
А на Кикладах белизна и солнце пьянят меня.

Родина моя, колыбель поэтов,
Лира песни и поцелуев соленых.
Золотая вышивка на плюще зеленом,
Греция, свет мой, камень и небо.

Все времена склоняются над Парфеноном,
Сквозь века мрамор поет свою песню.
Над Кипром пахнет полынью земля,
А на Кикладах белизна и солнце пьянят меня.