Lyrics and translation Kotiteollisuus - Ei Kukaan

Ei Kukaan

Enkeleitä putoaa taas taivahalta alas
Joku siivet revittyinä
Takas palas
Toinen myy itseään ja kolmas on kai varas
Kun kysellään nimiään, he vastaavat:
Ei kukaan
Ei helppoo ole muillakaan tai ei kai ole kellään
Vahvatkin on heikkoja ja heikot ottaa selkään
Joku hellan ja nyrkin välissä täällä pelkää
Ja kun kysellään nimiään, he vastaavat:
Ei kukaan
Miehet lyövät naisiaan, kun eivät sanotuksi
Saa heille vastaankaan eivätkä huomatuiksi
Tule sohvan pohjalta eivätkä kaivatuiksi
Tunne itseään, kun nimiään kysellään
Se on: Ei kukaan
Toiset laitetaan alulle
Rakastettuina
Toiset roiskitaan kännissä ja vahinkoina
Ja kun lapsuus, nuoruus jotenkin
Saadaan lusittua
Työelämään,
Pimeään
Tönitään
Ei kukaan
Mietitäänkö mikä täällä olis vielä pyhää
Kun toiset eivät erota
Pahasta hyvää
Toiset riemuun hukkuvat ja toiset potee syvää
Surua ja kun kysytään nimiään
Se on: Ei kukaan
Jotkut uskoo hyvyyteen ja sen rakentamaan
Maailmaan ja rakkauden voimaan parantavaan
Kai helpomminkin itteensä vois alkaa kusettamaan
Ja kun kysytään nimiään, he vastaavat:
Ei kukaan
Jotkut puhuu paskaa ja jotkut pelkkää pahaa
Jotkut mistä tahansa takovat lisää rahaa
Yhtä kaikki jokainen oksaa altansa sahaa
Ja kun kysytään nimiään, he vastaavat:
Ei kukaan
Joku uskoo raittiuteen, jollain viheltää maksa
Joku palvoo Saatanaa, joku paasaa Jumalasta
Kai kaikista pitäis välittää, mut vanha ei vaan jaksa
Ja kun kysytään nimeä, niin vastaan vaan:
Ei kukaan
Mikä minä olen laulamaan näistä, no, en kai mikään
Kun järkeekään ei siunaantunut ole tähän ikään
Ja jos olis, niin en kai tätä...
Paskaa kestäisikään
Ja kun kysytään nimeä, niin vastaan vaan: Ei kukaan
Ja kun viimein koittaa aika toivotella keppeet mullat
Jää lapsi vain kaipaamaan, no, ehkä parit kullat
Muistotilaisuudessa hätäiset kahvit sekä pullat
Hautakivi seisoo sateessa ja siinä lukee:
Ei kukaan
Ei kukaan
Ei kukaan

Никто

Ангелы снова падают с небес,
У кого-то крылья оборваны,
Назад возвращаются,
Один себя продает, а третий, похоже, вор.
Когда спрашивают их имена, они отвечают:
Никто.
Нелегко и другим, да никому, наверное, нелегко.
Сильные тоже слабы, а слабых бьют в спину.
Кто-то между плитой и кулаком здесь боится.
И когда спрашивают их имена, они отвечают:
Никто.
Мужчины бьют своих женщин, когда не могут высказаться,
И не могут быть услышанными, не могут быть замеченными,
Не могут выбраться с дивана, не могут быть нужными.
Чувствуют себя никем, когда спрашивают их имена.
Это: Никто.
Одних заводят по любви,
Любимыми,
Другие появляются по пьяни, случайно.
И когда детство, юность кое-как
Отбыты,
В рабочую жизнь,
Во тьму,
Толкают.
Никто.
Задумываемся ли мы, что здесь еще свято,
Когда одни не различают
Зла от добра,
Другие тонут в радости, а другие испытывают глубокую
Печаль, и когда спрашивают их имена,
Это: Никто.
Некоторые верят в добро и строят его
В мире, и в целительную силу любви.
Наверное, проще было бы начать обманывать себя.
И когда спрашивают их имена, они отвечают:
Никто.
Некоторые говорят дерьмо, а некоторые только плохое,
Некоторые из чего угодно куют еще деньги.
В конечном счете, каждый пилит сук, на котором сидит.
И когда спрашивают их имена, они отвечают:
Никто.
Кто-то верит в трезвость, у кого-то свистит печень,
Кто-то поклоняется Сатане, кто-то проповедует о Боге.
Наверное, обо всех нужно заботиться, но старый уже не может.
И когда спрашивают имя, я отвечаю:
Никто.
Кто я такой, чтобы петь об этом, ну, наверное, никто,
Когда ума не дано к этому возрасту.
А если бы был, то я бы, наверное, это...
Дерьмо не вынес бы.
И когда спрашивают имя, я отвечаю: Никто.
И когда наконец придет время пожелать легкой земли,
Останется только ребенок скучать, ну, может, пара золотых.
На поминках - поспешный кофе и булочки.
Надгробный камень стоит под дождем, и на нем написано:
Никто.
Никто.
Никто.