Lyrics and translation Krzysztof Krawczyk feat. Ras Luta - Pół wieku człowieku (feat. Ras Luta)

Pół wieku człowieku (feat. Ras Luta)

Pół wieku bywałeś zawsze w drodze
Pół wieku (tyle lat) bez Boga i z bogiem
Pół wieku goniłeś piękne marzenia
Pół wieku śpiewałeś szukając spełnienia

Pół wieku człowieku
To dużo i mało
Pół wieku człowieku
Czas jakby oszalał
I pędzi przed siebie
Aż trudno mu w biegu dotrzymać jest kroku
A do mety daleko

Idziesz naprzód i nie liczysz strat
Chodź czasem upadasz jak domek z kart
Wiesz, że prowadzi ciebie Bóg, a nie fart
Do celu podążasz wciąż
I nigdy nie opadniesz z sił
Z losem o swoje będziesz się bił
Wgryzając się w życia miąższ
Do celu podążasz wciąż
Mimo spojrzeń złych i zatrutych języków
Mimo uwag zazdrosnych krytyków
Już prawie pół wieku
Dla duszy dajesz ludziom leku

Pół wieku poznałeś dobrze siebie
Pół wieku jak słońce na niebie
Pół wieku (tyle lat) bywałeś zżyciem pijany
Pół wieku kochałeś i byłeś kochany

Pół wieku człowieku
To dużo i mało
Pół wieku człowieku
Czas jakby oszalał
I pędzi przed siebie
Aż trudno mu w biegu dotrzymać jest kroku
Do mety daleko

Pół wieku człowieku
To dużo i mało
A przecież nam jeszcze coś chyba zostało?
Bo jedno pytanie powraca z uporem
Czy jesteś na górze, czy jesteś na dole?

Tak jest - jedna miłość dla całego świata
Dla wszystkich ludzi!
Pół wieku... Ej!

Полвека, мой человек (feat. Ras Luta)

Полвека ты был всегда в пути,
Полвека (столько лет) без Бога и с Ним.
Полвека ты гнался за прекрасными мечтами,
Полвека ты пел, ища удовлетворения.

Полвека, мой человек,
Это много и мало.
Полвека, мой человек,
Время словно сошло с ума
И мчится вперед,
Что трудно за ним угнаться,
А до финиша далеко.

Ты идешь вперед и не считаешь потерь,
Хоть иногда падаешь, как карточный домик.
Ты знаешь, что ведет тебя Бог, а не удача.
К цели ты стремишься все время
И никогда не теряешь силы.
С судьбой за свое ты будешь бороться,
Вгрызаясь в месиво жизни.
К цели ты стремишься все время,
Несмотря на злые взгляды и ядовитые языки,
Несмотря на замечания завистливых критиков.
Уже почти полвека
Ты даришь людям лекарство для души.

Полвека ты познавал себя,
Полвека, как солнце на небе.
Полвека (столько лет) ты был опьянен жизнью,
Полвека ты любил и был любим.

Полвека, мой человек,
Это много и мало.
Полвека, мой человек,
Время словно сошло с ума
И мчится вперед,
Что трудно за ним угнаться,
А до финиша далеко.

Полвека, мой человек,
Это много и мало.
Но ведь у нас еще что-то осталось?
Ведь один вопрос возвращается с упорством:
Ты на вершине или на дне?

Да, это так - одна любовь для всего мира,
Для всех людей!
Полвека... Эй!