Lyrics and translation Kwiat Jabłoni - Nie Ma Czasu

Z oddali patrzę, poważny mam wzrok
Bo to co było słusznie odchodzi
Kiedy podchodzę, wtedy już wiem
Wiem z czym na zawsze człowiek się rodzi
Z tym, że jest radość w sercu dziecięca
I że chcesz wierzyć w to, czego nie ma
Że kiedy pierwszy zapada wzrok
Boisz się w duchu własnego cienia
A przecież byliśmy już tak daleko
Przecież byliśmy już tak daleko
Nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
I znowu stoję na pół przecięta
Powraca co było już tylko we śnie
Ta sama trwoga jest niepojęta
To samo szczęście, jasność jak wcześniej
I krok co pewny był chwiejny się staje
Przypomina się serce ciężkie
Dalekie bliskie się teraz wydaje
Co było małe znowu jest wielkie
A przecież byliśmy już tak daleko
A przecież byliśmy już tak daleko
Bo nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Bo nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat

Издали смотрю, серьезный у меня взгляд
Потому что то, что было правильно уходит
Когда я подхожу, тогда я уже знаю
Я знаю, с чем человек рождается навсегда
С тем, что есть радость в детском сердце
И что вы хотите верить в то, чего нет
Что когда первый падает взгляд
Вы боитесь в духе своей собственной тени
А ведь мы уже были так далеко
Мы были так далеко.
Нет времени больше
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
И я снова стою пополам
Возвращается то, что было только во сне
Тот же страх непостижим
То же счастье, ясность, как и раньше
И шаг, который был уверен, шатался становится
Вспоминается сердце тяжелое
Далекое близкое теперь кажется
Что было маленьким снова велико
А ведь мы уже были так далеко
А ведь мы уже были так далеко
Потому что нет времени на большее
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Нет времени больше
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Потому что нет времени на большее
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы