Zegnam Cie - Laboratorium Pieśni translation in German

Zegnam Cie

Żegnam Cię, mój świecie wesoły
Już idę w śmiertelne popioły
Rwie się życia przędza
Śmierć mnie w grób zapędza
Bije pierwsza godzina

Żegnam was, rodzice kochani
Znajomi, krewni i poddani
Za łaskę dziękuję
Z opieki kwituję
Bije druga godzina

Żegnam was, mili przyjaciele
Mnie pod głaz czas grobowy ściele
Już śmiertelne oczy
W sen wieczny zamroczy
Bije trzecia godzina

Żegnam was, królowie, książęta
Cieszcie się w swem szczęściu, panięta
Już służyć nie mogę
Wybieram się w drogę
Bije czwarta godzina

Żegnam was, mitry i korony
Czekajcie swoich rządców, trony
Ja w progi grobowe
Zniżać muszę głowę
Bije piąta godzina

Żegnam was, pozostali słudzy
Tak moi, jako też i drudzy
Idę w śmierci ślady
Bez waszéj parady
Bije szósta godzina

Żegnam was, przepyszne pokoje
Już w wasze nie wnijdę podwoje
Już czas méj żałobie
Dał gabinet w grobie
Bije siódma godzina

Żegnam was, pozostałe stroje
Już o was bynajmniéj nie stoję
Mól będzie posłanie
Robak kołdrą stanie
Bije ósma godzina

Żegnam was, wszystkie elementa
Żywioły, powietrzne ptaszęta
Już was nie zobaczę
W dół grobowy skaczę
Bije dziewiąta godzina

Żegnam was, niebieskie planety
Do swojej dążyć muszę mety
Innym przyświecajci
Mnie dokonać dajcie
Bije dziesiąta godzina

Żegnam was, najmilsze zabawy
W zewnętrzne, powierzchowne sprawy
Już nie wolno będzie
Jeść, pić na urzędzie
Bije jedenasta godzina

Żegnam was godziny minione
Momenta i dni upłynione
Już zegar wychodzi
Index nie zawodzi
Do wiecznego spania
Śmierć duszę wygania
Bije dwunasta godzina

Ich verabschiede mich

Ich verabschiede mich, meine fröhliche Welt
Ich gehe nun in die sterbliche Asche
Das Gewebe des Lebens reißt
Der Tod treibt mich ins Grab
Die erste Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, geliebte Eltern
Bekannte, Verwandte und Untertanen
Für die Gnade danke ich
Von der Obhut entbinde ich mich
Die zweite Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, liebe Freunde
Mir breitet die Zeit ein steinernes Bett
Schon verdunkeln sich die sterblichen Augen
In den ewigen Schlaf
Die dritte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, Könige, Fürsten
Freut euch in eurem Glück, ihr Herren
Ich kann nicht mehr dienen
Ich mache mich auf den Weg
Die vierte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, Kronen und Mitren
Erwartet eure Herrscher, ihr Throne
Ich muss mein Haupt senken
Zu den Schwellen des Grabes
Die fünfte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, verbliebene Diener
Sowohl die meinen als auch andere
Ich folge den Spuren des Todes
Ohne eure Begleitung
Die sechste Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, prächtige Gemächer
Nie mehr betret’ ich eure Tore
Nun hat die Zeit meiner Trauer
Mir eine Kammer im Grab gegeben
Die siebte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, übrige Gewänder
Ich begehre euch nicht mehr
Die Motte wird mein Lager sein
Der Wurm meine Decke
Die achte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, alle Elemente
Lebenssphären, luftige Vögel
Ich werde euch nicht mehr sehen
Springe hinab in das Grab
Die neunte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, himmlische Planeten
Ich muss meinem Ziel entgegenstreben
Leuchtet anderen
Lasst mich vollenden
Die zehnte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, liebste Vergnügungen
In äußere, oberflächliche Angelegenheiten
Nun wird es nicht mehr erlaubt sein
Zu essen, zu trinken amtlich
Die elfte Stunde schlägt

Ich verabschiede mich, vergangene Stunden
Momente und verflossene Tage
Schon verlässt die Uhr
Der Zeiger täuscht nicht
Zum ewigen Schlafen
Der Tod treibt die Seele hinaus
Die zwölfte Stunde schlägt