Vēlreiz klusi atgriezties - Lauris Reiniks translation in German

Vēlreiz klusi atgriezties

Ir dīvaini teikt – es tagad atvados,
Par aizvērtām durvīm klusi pārvēršos.
Bet, zini, es brīdi tomēr apstāšos
Lai izliktos, ka nebaidos.
Un vai laika vairs nav?
Tomēr un jau
Tālāk cita ceļa nav.
Un atkal es šaubos –
Kā vienmēr, viss tāpat.

Un dažreiz par tālu – tālu, pārāk tālu,
Tālu – aizlaižos,
Kad ir jau par vēlu – vēlu!
Apstāties un vēlreiz klusi atgriezties.

Ir dīvaini sajust balsi aizlūstam,
Kad sirds tā vien kliedz tev, muļķi – paliekam!
Un, šķiet, man uz pieres rakstīts, ko pēc tam ...
Kur gan it viss ir palicis?
Un vai laika vairs nav? – nav -
Tomēr un jau – jau –
Tālāk cita ceļa nav.
Un atkal es dodos.
Kā vienmēr – atpakaļ.

Un dažreiz par tālu – tālu, pārāk tālu,
Tālu – aizlaižos,
Kad ir jau par vēlu – vēlu!
Apstāties un vēlreiz klusi atgriezties.

Varbūt šodien, varbūt rīt,
Varbūt tomēr aizparīt
Sākšu tevi iepazīt, nešauboties
Dažreiz tomēr jāpakrīt,
Pat ja tev tā nepatīk.
Piedod man, nu, piedod,
Ja tas tā nav!

Tālu – tālu, pārāk tālu,
Tālu – aizlaižos,
Kad ir jau par vēlu – vēlu!
Apstāties un vēlreiz klusi atgriezties.

Un dažreiz par tālu – tālu, pārāk tālu,
Tālu – aizlaižos,
Kad ir jau par vēlu – vēlu!
Apstāties un vēlreiz klusi atgriezties.
Un dažreiz par tālu – tālu.

Leise wieder zurückkommen

Es ist seltsam zu sagen, jetzt verabschiede ich mich,
Hinter verschlossenen Türen werd ich leise vergeh'n.
Doch, weißt du, für einen Moment werd ich trotzdem verweil'n,
So zu tun, als hätte ich keine Angst.
Und ist keine Zeit mehr da?
Dennoch und schon -
Weiter gibt's keinen anderen Pfad.
Und wieder zweifle ich -
Wie immer, alles gleich bleibt.

Und manchmal gerate ich zu weit - weit, viel zu weit,
Weit - verirr mich,
Wenn es schon zu spät ist - spät!
Halt machen und leise wieder zurückkehren.

Es ist seltsam, die Stimme verklingen zu spür'n,
Wenn das Herz dir schreit, Dummkopf - wir bleib'n!
Und scheint auf der Stirn geschrieben, was dann wird...
Wo ist nur all das geblieben?
Und ist keine Zeit mehr da? - Nein -
Dennoch und schon - schon -
Weiter gibt's keinen anderen Pfad.
Und wieder geb ich nach.
Wie immer - zurück.

Und manchmal gerate ich zu weit - weit, viel zu weit,
Weit - verirr mich,
Wenn es schon zu spät ist - spät!
Halt machen und leise wieder zurückkehren.

Vielleicht heute, vielleicht morgen,
Vielleicht doch erst übermorgen
Fang ich an dich zu versteh'n, ohne Zweifel
Manchmal muss man halt auch fall'n,
Auch wenn dir das nicht gefällt.
Vergib mir, na, vergib,
Falls es nicht so ist!

Weit - weit, viel zu weit,
Weit - verirr mich,
Wenn es schon zu spät ist - spät!
Halt machen und leise wieder zurückkehren.

Und manchmal gerate ich zu weit - weit, viel zu weit,
Weit - verirr mich,
Wenn es schon zu spät ist - spät!
Halt machen und leise wieder zurückkehren.
Und manchmal zu weit - weit.