Lyrics and translation Lazyloxy - Morning

ฉันนั่งอยู่ตอนเช้า
เช้าที่ดูเหงา ๆ
เหมือนกับโลกที่มีฟิลเตอร์สีเทา
แม้อากาศจะหนาว
แต่พอมีแดดก็ร้อน
ฉันยังคงนั่งมองดูตรงที่เก่า
ฟังดูเหมือนละครแต่ว่าภาพที่มอง
มันค่อย ๆ ย้อนเรื่องเรา
แม้ความรักพังลงแต่ว่าฉันยังคง
คิดถึงเธอเบา ๆ เท่านั้น

มองดูพื้นห้องที่ไม่สะอาด
ตอนที่เธอยังอยู่เธอคงจะบ่นและลุกมากวาด
เธอบอกฉันมันประหลาด
ชอบความเรียบร้อยแต่ดันไม่ค่อยทำ
คงเหมือนกับเรื่องของเธอ
ผ่านมาตั้งนานฉันเพิ่งค่อย ๆ จำ
ยังคงเห็นหน้าเธอซ้อนอยู่ที่หน้ากระจก
ตอนที่เราแต่งตัวชอบผลัดกันทำหน้าตลก
เธอบอกว่าฉันเริ่มอ้วนเพราะว่าฉันพุงเริ่มออก
ฉันบอกว่าแก้มใหญ่ ๆ ของเธอ
มันทำให้เธอน่ากอด
แสงมันลอดออกมาจากม่าน
มาผ่านกระทบลงตรงเตียง
มองเห็นหมอนที่นอน
ที่เราสองเคยได้นอนเคียง
เธอชอบคลอเคลียแล้วมาซบลงที่ตรงตัก
ฉันอ่านหนังสือไปพลาง
วางมือลูบหัวเธอจนหลับ เอเฮ

ไม่ยอมขยับกลัวเธอจะตื่นมา
เพราะเธอน่ารักที่สุดตอนหลับตา
แม้ว่าสุดท้ายเราจะจากลา
แต่ที่เก่า ๆ มันทำให้ภาพทรงจำเรากลับมา

ฉันนั่งอยู่ตอนเช้า
เช้าที่ดูเหงา ๆ
เหมือนกับโลกที่มีฟิลเตอร์สีเทา
แม้อากาศจะหนาว
แต่พอมีแดดก็ร้อน
ฉันยังคงนั่งมองดูตรงที่เก่า
ฟังดูเหมือนละครแต่ว่าภาพที่มอง
มันค่อย ๆ ย้อนเรื่องเรา
แม้ความรักพังลงแต่ว่าฉันยังคง
คิดถึงเธอเบา ๆ เท่านั้น

ตุ๊กตาที่อยู่บนชั้น
ตอนที่เธอจากไปมันก็ยังวางไว้อยู่ตรงนั้น
เธอซื้อมาเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ในวันที่เรากำลังแย่
เธอตั้งชื่อมันให้ฉันเป็นพ่อแล้วเธอเป็นแม่
มันก็แค่ตุ๊กตาที่ดูเน่า ๆ
พอขาดแม่ไปคล้าย ๆ ว่ามันกำลังเศร้า
ก็คงต้องโทษพ่อมันที่ยังทำตัวงี่เง่า
ปล่อยให้แม่มันจากไป ทิ้งให้ตัวเองนั่งเหงา
จนต้องเข้าไปดูรูปเราใน Instagram ที่ยังไม่ลบ
ฉันถ่ายเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่เราคุยยังไม่คบ
รูปที่เธอไปเที่ยว รูปตอนที่เธอนั่งกิน
ทุกวันนี้อยู่ลำพังฉันเองก็ยังไม่ชิน เอเฮ

ยังคงอินกับความรู้สึกที่จดจำ
และสุดท้ายเราจะจบกัน
ต่อให้ฉันพยายามจะลบมัน
แต่สิ่งต่าง ๆ มันยังทำให้คิดถึงเธอทั้งวัน

ฉันนั่งอยู่ตอนเช้า
เช้าที่ดูเหงา ๆ
เหมือนกับโลกที่มีฟิลเตอร์สีเทา
แม้อากาศจะหนาว
แต่พอมีแดดก็ร้อน
ฉันยังคงนั่งมองดูตรงที่เก่า
ฟังดูเหมือนละครแต่ว่าภาพที่มอง
มันค่อย ๆ ย้อนเรื่องเรา
แม้ความรักพังลงแต่ว่าฉันยังคง
คิดถึงเธอเบา ๆ เท่านั้น

Я сидел утром.
Утренний вид одинок.
Как будто мир-это серые фильтры.
Даже воздух холодный.
Но когда Солнце, становится жарко.
Я сижу неподвижно, смотрю прямо на старика.
Звучит как драма, но фотографии выглядят ...
Оно медленно катилось вокруг нас.
Даже любовь рушится, но я все еще жив.
Скучаю по ней только нежно.

Посмотри на грязный пол
Когда она была жива, она жаловалась и очень тянулась.
Она сказала мне, что это странно.
Например, аккуратность, но давление бывает редко.
Это было бы похоже на тебя.
В течение долгого времени я просто редко нуждался в этом.
До сих пор вижу ее лицо, сложенное на передней части зеркала.
Когда мы наряжаемся по очереди, делаем смешные гримасы.
Она сказала, что я растолстела, потому что начала с живота.
Я сказал, ее щеки.
Это делало ее милой.
Зажги его просеивай через занавеску
Насквозь, перкуссия, вниз по прямой в постель
Смотри подушка матрас
Мы с тобой когда-нибудь спали рядом.
Она любит прижиматься друг к другу, а потом спускаться вниз по прямой черпачке.
Я читал книгу, чтобы изобразить ...
Твои руки гладили ее по голове, пока сон не стал здоровым.

Не шевелится, боится, что она проснется,
потому что ты самая сладкая, закрой глаза.
Хотя в финале мы из Лос Анджелеса
Но старое, оно делает фотографии воспоминаниями, которые мы возвращаем.

Я сидел утром.
Утренний вид одинок.
Как будто мир-это серые фильтры.
Даже воздух холодный.
Но когда Солнце, становится жарко.
Я сижу неподвижно, смотрю прямо на старика.
Звучит как драма, но фотографии выглядят ...
Оно медленно катилось вокруг нас.
Даже любовь рушится, но я все еще жив.
Скучаю по ней только нежно.

Кукла на полу.
Когда она ушла, его тоже положили туда.
Она купила, чтобы связать отношения на сегодняшний день, мы в беде.
Она назвала его мне отцом, а она-мать.
Это просто кукла, которая выглядела гнилой.
Хватит, не хватает матери, чтобы понять, что это печально.
Он осудил отца, он тоже идиот.
Отпусти это, позволь себе сидеть в одиночестве.
Чтобы увидеть фотографию мы в Инстаграме не удаляемся
Я снял это на видео, так как мы не встречались.
Ее фигура, поди разберись, когда сядешь есть.
Сегодня один, я тоже не привык к здоровью.

Все еще чувствую себя узнаваемым.
И, наконец, мы закончили.
Даже если я попытаюсь его убрать.
Но это также заставляет меня думать о ней весь день.

Я сидел утром.
Утренний вид одинок.
Как будто мир-это серые фильтры.
Даже воздух холодный.
Но когда Солнце, становится жарко.
Я сижу неподвижно, смотрю прямо на старика.
Звучит как драма, но фотографии выглядят ...
Оно медленно катилось вокруг нас.
Даже любовь рушится, но я все еще жив.
Скучаю по ней только нежно.