Lyrics and translation Lil Kleine - Zo Verdomd Alleen

Zo Verdomd Alleen

Krijg toch allemaal de klere
Val voor mijn part allemaal dood
Ik heb geen zin om braaf te leren
Ik eindig toch wel in de goot

Doodongelukkig zijn dat kan ik ook alleen
En daarvoor hoef ik echt geen mensen om me heen
Die me zien als een probleem
Ik ben net als iedereen
Ik heb m'n hart op m'n tong
Met een slok in m'n systeem

En jij mocht niet met me buiten spelen
Ik ben altijd tuig gebleven
Hand in hand op straat
Maar was te min om bij je thuis te eten
Eеrst had je m'n hart gestolen
Toеn had je m'n hart gebroken
In honderdduizend kleine stukje werd ik afgebroken
Ik gooi de handdoek in de ring om tranen af te drogen
En zeg maar niks meer schat, het is afgelopen
Jij uit m'n leven, opgelost is het probleem
Want doodongelukkig zijn dat kan ik ook alleen

Had ik maar iemand om van te houden
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen

Misschien dat ik het toen pas zag
En toen pas overdacht
Dat ik gewoon moet verder gaan met jou lenen voor een nacht
Want ik kan alleen mezelf zijn
Jij kan alleen de helft zijn
Het leven dat is hard en onverwachts, dus

Wijs me na, ik ben apart
Mensen noemen me een rat
Een grote mond, klein hart
Een kleine man, een grote stad
In de goot of in de bak
Vieze kleren, fuck een pak
Jij hebt dit en ik heb dat
We hebben allemaal wel wat
En ik zeg

Had ik maar iemand om van te houden
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen

Je komt alleen en je gaat alleen
Maar uiteindelijk is er niemand op de wereld, die kan leven zonder liefde
We hebben allemaal iemand nodig om van te houden

Had ik maar iemand om van te houden
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen

Так чертовски одинок

Да пошло оно всё к чертям,
Сдохните вы все, мне плевать.
Не хочу я учиться,
Всё равно закончу на дне.

Быть несчастным я могу и один,
И для этого мне не нужны люди вокруг,
Которые видят во мне проблему.
Я такой же, как и все.
Ношу свое сердце нараспашку,
С комом в горле.

А ты не разрешала мне играть на улице,
Я так и остался отбросом.
Гуляли, держась за руки,
Но я был недостоин есть у тебя дома.
Сначала ты украла мое сердце,
Потом разбила его.
Разбила меня на сотни тысяч маленьких кусочков.
Бросаю полотенце на ринг, чтобы вытереть слезы,
И больше ничего не говори, детка, всё кончено.
Ты ушла из моей жизни, проблема решена,
Ведь быть несчастным я могу и один.

Если бы у меня был кто-то, кого я мог бы любить,
Две нежные руки, обнимающие меня,
Которые бы всегда защищали меня.
Мне так чертовски одиноко.

Может быть, только тогда я понял,
Осознал,
Что мне просто нужно двигаться дальше, занимая тебя на одну ночь.
Потому что я могу быть только собой,
Ты можешь быть только половиной.
Жизнь тяжела и непредсказуема, поэтому...

Тычьте в меня пальцем, я другой.
Люди называют меня крысой.
Большой рот, маленькое сердце.
Маленький человек, большой город.
На дне или за решеткой.
Грязная одежда, к черту костюм.
У тебя есть это, а у меня то.
У всех нас что-то есть.
И я говорю...

Если бы у меня был кто-то, кого я мог бы любить,
Две нежные руки, обнимающие меня,
Которые бы всегда защищали меня.
Мне так чертовски одиноко.

Ты приходишь один и уходишь один.
Но в конце концов, нет никого в мире, кто мог бы жить без любви.
Нам всем нужен кто-то, кого мы могли бы любить.

Если бы у меня был кто-то, кого я мог бы любить,
Две нежные руки, обнимающие меня,
Которые бы всегда защищали меня.
Мне так чертовски одиноко.
Которые бы всегда защищали меня.
Мне так чертовски одиноко.