Lyrics and translation Lipa Schmeltzer - Nisht Farshaimen - נישט פארשעמען

Nisht Farshaimen - נישט פארשעמען

קובע זיין אן איבעריאר אין לוח
קען נישט זיין סיי וועלכער שליח
זיבן אויסדערוועלטע מ′בראכט
אבער א מהומה פאסירט היינט נאכט
ס'קומט צו איינער אומגעלאדנט
עס האבן זיך אנגערוקט אכט
אט רופט אויס רבן גמליאל דער נשיא
ווער האט זיך ארויפגעשלייכט
דא אויפ′ן דאך אן רשות
ניין עס העלפט נישט קיין חטאתי
רבן גמליאל זאגט גלייך
שוין פארלאזן דער יעניגער מוז
אינדערזייט עמיצער קליינטשיג און דאר
שמואל הקטן כאטש קליין גארנישט א נאר
מיט אן איינגעהאלטענעם שטימע
און א ווייכע טאן
איך בין דער אכטער, צוגעקומענע
דעם רבינ'ס פסק נעם איך אן

רבן גמליאל זעט די זיצונג ס'וועט שאטן
אן א מענטש ווי שמואל
ווער וועט אונז ראטן
ר′ שמואל דו ביסט דער אומגערופענער
אין די אויגן קוק מיר גראד און
זאג מיר צי דו
דו מאכסט דא עפעס אויף א מעשה
אדער ס′איז עס מעשה שטן
אבער אנדערע סנהדרין
ווילן גארנישט ענדערן
א פסק איז א פסק
כאטש ר' שמואל איז אין תורה א קנאק
אויב ער גייט פון דא
איז אונז גארנישט געשמאק
ווייל די ערליכע סנהדרין
ווילן שמואל נישט פארשווענדערן
מיר ברויכן זיין פסק
אבער שמואל די ספרים ער פאקט
ווייל שמואל הקטן נעמט אן ערליך
דעם רבינ′ס פסק

א מענטש ווערט פארשעמט קען זיך
שפירן באלד ווי טויט,
ס'זעט אויס שמואל הקטן גייט
פארשעמט און רויט,
נישט סתם איז שמואל
פון די גאר גרויסע לייט
ווילט איר אפשר
הערן א העכערע באדייט
לאמיר אריינבליקן אין
סנהדרין דף יא עמוד א′
וואס אין די גמרא שטייט
ניטאמאל איז שמואל געווען דער יעניגער
ער איז נישט א ווידערשפעניגער
ס'איז קיינמאל נישט געוועזן שמואל
ווייל דרך ארץ איז פון
די חשוב′סטע סעיפין
שמואל וואלט קיינמאל נישט
געקומען אומגערופן
נאר ווא'דען
ער האט פאר יענעם געהאט געפיל.
ענדערש זאל בלייבן אינעווייניג
דער אָן-רשות'טער
ווי שטרענג מ′האט עס געמיינט
מסתמא האט נישט געוואוסט-ער

זאלן זיי דא אלע
מיר אינגאנצן בלעימען
איך נעם עס אויף מיר
און יענעם זאל מען
נישט פארשעמען
איך וויל נישט, און איך וועל נישט
און איך טאר נישט, און איך מעג נישט
און איך קען נישט
א איד פארשעמען
איך קען נישט
און איך מעג נישט
און איך טאר נישט
און איך וויל נישט
און איך וועל נישט
א איד פארשעמען
ווייל איך וויל נישט
איך טאר נישט
איך קען נישט
איך מעג נישט
אין איך וועל נישט
א איד פארשעמען

רבי יהודא הנשיא לערנט פאר ווען
פלוצלונג שפירט ער אז ס′איז טראבל
עס שטערט דאס זיסע לערנען
ווייל איינעמיס מויל שמעקט פון קנאבל
עס שטערט די גאנצע שטיבל
רבי יהודא האט פאראיבל
די ארומיגע קענען נישט לערנען
איז עס קנאבל צי צוויבל
זאגט רבי יהודא הנשיא ווער עס האט
געגעסן א געקעכטס א גוטער
לערנען אזוי איז נישט מותר
עס שטערט מיך פון תורתי
דעיס שמעקט פון קנאבל נישט פון פוטער
האלאו האלאו ס'סארכעט דא
די גראך איז ביטער
אקעי ס′נישט קיין דזשאוק, פליז ווער ס'האט
זיך דא אנגעוויזויהייסטעס מיט קנאבל
גייטס ארויס פון דא, זייט מוחל, דרך ארץ
נאך פאר מען הערט א קרעכץ א בכיה
שטעלט זיך אויף דער גרויסער רבי חייא

רבי חייא
ער גייט פון שול ארויס
מיט אן איידל תנועה
אוי רבי חייא גייט ארויס
הייבן זיך אויף אלע בני עליה
רבי חייא? ער איז בכלל
נישט דער מענטש וואס
קומענדיגע טאג דער קינד פון רבי יהודה
רבי שמעון פרעגט ביי רבי חייא
טייערער ברודער צי וואס האסטו
געברענגט דעם שמעק
די קנאבל אין צימער
און מיין טאטע געשטערט ביים באלעמער
איי ענטפערט רבי חייא
אזא זאך ביי מיר וואלט נישט
געשען ווען אימער
ווייל דו ווייסט דאך אין דער מידה
פון נקיות באהאוונט שטארק זעמיר
אבער אז א צווייטער איד זאל ווערן
פארשעמט קען איך נישט צוקוקן ניין
איז ענדערש אין דעם מעשה פון דעם
קנאבל וועל איך זיך מיט בושות שטיקן

רבי חייא האט געלערנט
די מידה גאר טייער
א געשעעניש מיט א פרוי
וואס רעדט זיך אפ זייער
פארנט פון אלע בחורים
אין ישיבה ביי רבי מאיר
רבי, א חתונה א בחור
ביי מיין הויז א געפעל
און נאך אפאר מינוט פלוצלינג
אנטלאפן איז ער שנעל
און מער קיינמאל נישט
איבערגעטרעטן מיין שוועל
איך געדענק ניטאמאל וויאזוי
דער בחור קוקט אויס
יעצט בין איך אן עגונה איך
קען נישט אויפבויען א הויז
אזוי? רבי מאיר מיט זיין חכמה
ער שרייבט אויפ′ן פלאץ איר א גט
די בחורים זען וואס דער רבי טוט
שטעלן זיך אין דער שורה אלע

א גט איר מען געבט
איך וויל נישט
און איך וועל נישט
און איך טאר נישט
און איך מעג נישט
און איך קען נישט
א איד פארשעמען

ניין ניין
איך קען נישט
און איך מעג נישט
און איך טאר נישט
און איך וועל נישט
און איך וויל אפילו נישט
א איד פארשעמען

ניין איך וויל נישט
ניין איך זאל נישט
טאר נישט
קען נישט
מעג נישט און איך וועל נישט
א איד פארשעמען

Не стыдить - נישט פארשעמען

Назначить встречу в календаре,
Не может быть любой посланник,
Семь избранных он привел,
Но переполох случился этой ночью,
Приходит кто-то незваный,
Их собралось уже восемь,
Вот восклицает раббан Гамалиэль, глава,
Кто пробрался сюда,
На крышу без разрешения?
Нет, не поможет никакое "прости",
Раббан Гамалиэль сразу говорит,
Этот человек должен уйти,
Тем временем кто-то маленький и бедный,
Шмуэль Катан, хоть мал, совсем не глуп,
Сдержанным голосом,
И мягким тоном,
Я восьмой, присоединившийся,
Решение раввина я принимаю.

Раббан Гамалиэль видит, что собранию навредит,
Отсутствие такого человека, как Шмуэль,
Кто будет нам советовать?
Рабби Шмуэль, ты незваный гость,
В глаза мне смотри прямо и
Скажи мне, ты
Ты здесь что-то замышляешь?
Или это проделки дьявола?
Но другие члены Синедриона
Не хотят ничего менять,
Решение есть решение,
Хотя рабби Шмуэль в Торе ас,
Если он уйдет отсюда,
Нам будет очень несладко,
Ведь праведный Синедрион
Не хочет терять Шмуэля,
Нам нужно его решение,
Но Шмуэль собирает свои книги,
Ведь Шмуэль Катан честно принимает
Решение раввина.

Человек, которого пристыдили, может
Почувствовать себя как мертвый,
Похоже, Шмуэль Катан уходит
Пристыженный и красный,
Не просто так Шмуэль
Среди самых великих людей,
Хочешь, милая,
Услышать более глубокий смысл?
Давай заглянем в
Синедрион, лист 11а,
Что в Геморе написано,
Даже не был Шмуэль тем самым,
Он не был бунтарем,
Это никогда не был Шмуэль,
Ведь דרך ארץ - одно из
Важнейших правил,
Шмуэль никогда бы не
Пришел незваным,
Но почему же
Он испытывал сочувствие к другому.
Пусть лучше останется внутри
Тот, кто пришел без приглашения,
Как строго это воспринималось,
Наверняка он не знал.

Пусть все здесь
Меня полностью обвинят,
Я беру это на себя,
А другого пусть
Не стыдят.
Я не хочу, и я не буду,
И я не должен, и я не могу,
И я не в силах
Стыдить еврея.
Я не могу,
И я не имею права,
И я не должен,
И я не хочу,
И я не буду
Стыдить еврея.
Ведь я не хочу,
Я не должен,
Я не могу,
Я не имею права,
И я не буду
Стыдить еврея.

Рабби Иехуда ха-Наси учит, когда
Вдруг чувствует, что проблема,
Мешает сладкому учению,
Ведь у кого-то изо рта пахнет чесноком,
Мешает всему дому учения,
Рабби Иехуде стало плохо,
Окружающие не могут учиться,
Это чеснок или лук?
Говорит рабби Иехуда ха-Наси, кто
Съел приготовленное блюдо,
Так учиться нельзя,
Это мешает моей Торе,
Это пахнет чесноком, а не маслом,
Эй, эй, здесь воняет,
Запах горький,
Ладно, это не шутка, пожалуйста, кто
Наелся здесь чеснока,
Выйдите отсюда, извините, דרך ארץ,
Еще до того, как раздастся плач,
Встает великий рабби Хия.

Рабби Хия
Выходит из школы,
С благородным жестом,
О, рабби Хия выходит,
Поднимаются все ученики,
Рабби Хия? Он вообще
Не тот человек, который
На следующий день сын рабби Иехуды,
Рабби Шимон спрашивает у рабби Хии,
Дорогой брат, зачем ты
Принес этот запах,
Чеснок в комнату,
И помешал моему отцу учиться?
Эй, отвечает рабби Хия,
Такое со мной бы не
Случилось никогда,
Ведь ты знаешь, в мере
Чистоты мы очень сильны,
Но если другой еврей будет
Пристыжен, я не могу смотреть, нет,
Лучше уж в этой истории с
Чесноком я буду стыдиться.

Рабби Хия учил
Этой мере очень дорого,
История с женщиной,
Которая оправдывается очень,
Перед всеми учениками
В ешиве у рабби Меира,
Рабби, свадьба, парень,
У моего дома, понравился,
И через пару минут вдруг
Убежал быстро,
И больше никогда
Не переступал мой порог,
Я даже не помню, как
Этот парень выглядит,
Теперь я агуна, я
Не могу построить дом,
Вот как? Рабби Меир со своей мудростью
Пишет ей на месте гет,
Ученики видят, что делает раввин,
Встают в очередь все.

Гет ей дают.
Я не хочу,
И я не буду,
И я не должен,
И я не могу,
И я не в силах
Стыдить еврея.

Нет, нет,
Я не могу,
И я не имею права,
И я не должен,
И я не буду,
И я даже не хочу
Стыдить еврея.

Нет, я не хочу,
Нет, я не должен,
Не должен,
Не могу,
Не имею права, и я не буду
Стыдить еврея.