Lyrics and translation Lucky Fonz III - Ik Ben Een Sukkel

Ik Ben Een Sukkel

Ergens op een ochtend op een doordeweekse dag
Kwam ik tot het inzicht dat de wereld voor me lag
Als een puzzel zonder stukkies, als een grappie zonder clue
Als een bodemloze grabbelton waarin ik er niet toe doe

Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Su-su-su-sukkel (oeh-hoe-hoe)

Nee, nee!
Ik ben niet niet geboren voor het epische gebaar
Kwam niet uit de zee omhoog met lang of glanzend haar
M'n vader was geen engel en m'n moeder geen godin
En ik geen held of duivel of iets er tussen in

Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Su-su-su-sukkel (oeh-hoe-hoe)

Maar, sta ik naast de zee
En dan kijk ik naar het strand
En dan zie ik daar een korrel
En dan neem ik een handje zand
En dan breng 'k het naar m'n ogen
En dan bekijk ik het van dichtbij
En dan zie ik daar die korrel denk ik: hé, net als mij
En dan neem ik het mee naar huis
En dan maak ik een preparaat
En dan onder de microscoop kijk ik hoe het met me gaat
En in die kleine korrel, in die drager van m'n naam
Zie ik dan mezelf weer op het strandje staan
Met m'n handje vol met zand mezelf aandachtig te bekijken
En mezelf te behoeden om langzaam te bezwijken

Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd
Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd
Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd
Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd

Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Yeaah!
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Su-su-su-sukkel (oeh-hoe-hoe)
Yeaah!
Ik ben een sukkel, een sukkel, een sukkel, een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel, sukkel, sukkel, sss-suhukkel
Yeaah!
Ik ben een sukkel!

Я неудачник

Однажды утром, в самый обычный день,
Я вдруг понял: мир лежит передо мной,
Словно пазл без единого фрагмента, как шутка без намека,
Как бездонный ящик, где я всего лишь безделушка.

Я неудачник (о-го-го)
Я неудачник (о-го-го)
Я неудачник (о-го-го)
Не-не-неудачник (о-го-го)

Нет, нет!
Я не был рожден для великих свершений,
Не вышел из морской пены с волосами до плеч.
Отец мой не был ангелом, а мать — богиней,
И я не герой, не злодей — серединка, не больше.

Я неудачник (о-го-го)
Я неудачник (о-го-го)
Я неудачник (о-го-го)
Не-не-неудачник (о-го-го)

Но вот стою я у моря,
Смотрю на песок,
Вижу там песчинку
И беру в горсть песок.
Поднимаю к глазам,
Разглядываю вблизи,
И вижу там эту песчинку, думаю: "Эй, мы же похожи!"
Несу ее домой,
Делаю препарат,
И под микроскопом рассматриваю, как у меня дела.
И в этой крошечной песчинке, в этой частичке меня,
Вижу себя снова на берегу,
С горстью песка в руках, внимательно себя изучающего,
И пытающегося уберечь себя от медленного угасания.

От незваного осознания, от неписанного факта,
От неслыханного пения грубого времени.
От незваного осознания, от неписанного факта,
От неслыханного пения грубого времени.
От незваного осознания, от неписанного факта,
От неслыханного пения грубого времени.
От незваного осознания, от неписанного факта,
От неслыханного пения грубого времени.

Я неудачник (о-го-го)
Я неудачник (о-го-го)
Да-а!
Я неудачник (о-го-го)
Не-не-неудачник (о-го-го)
Да-а!
Я неудачник, неудачник, неудачник, неудачник (о-го-го)
Я неудачник, неудачник, неудачник, не-не-неудачник
Да-а!
Я неудачник!