Lyrics and translation Mai Charoenpura - ไม่อยากให้เธอรู้

ไม่อยากให้เธอรู้

อาจจะเป็นทุกข์
อาจจะผิดหวัง
แต่ยังมีรอยยิ้ม
ให้เธอเรื่อยไป
ข้างในจะร้อนจะรน
หมองหม่นทนทุกข์เพียงใด
ยังอยากจะยิ้มให้เธอ
อย่างนี้

ก็ไม่เคยคิด
อยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้
มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจ
เกินพอ

แม้ตอนพบกัน
ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม
คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ
จูงมือ

ก็ไม่เคยคิด
อยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้
มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจ
เกินพอ

แม้ตอนพบกัน
ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม
คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ
จูงมือ

แม้ตอนพบกัน
ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม
คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ
จูงมือ

แม้ตอนพบกัน
ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม
คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ
จูงมือ

Не хочу, чтобы ты знал

Возможно, мне больно,
Возможно, я разочарована,
Но я всё ещё улыбаюсь
Тебе постоянно.
Как бы ни жгло внутри,
Как бы ни было тяжело и грустно,
Я всё равно хочу улыбаться тебе
Вот так.

Я никогда не хотела,
Чтобы ты знал,
Что на самом деле
Происходит внутри.
Потому что я слишком сильно люблю,
Не хочу быть проигнорированной.
Просто видеть тебя — уже счастье,
Более чем достаточно.

Даже когда мы встречаемся,
Я притворяюсь весёлой,
Но знаешь ли ты,
О чём я думаю?
Вернувшись домой, я падаю на кровать,
Обнимаю подушку, и слёзы льются ручьём.
Хочу быть той, чью руку ты
Держишь.

Я никогда не хотела,
Чтобы ты знал,
Что на самом деле
Происходит внутри.
Потому что я слишком сильно люблю,
Не хочу быть проигнорированной.
Просто видеть тебя — уже счастье,
Более чем достаточно.

Даже когда мы встречаемся,
Я притворяюсь весёлой,
Но знаешь ли ты,
О чём я думаю?
Вернувшись домой, я падаю на кровать,
Обнимаю подушку, и слёзы льются ручьём.
Хочу быть той, чью руку ты
Держишь.

Даже когда мы встречаемся,
Я притворяюсь весёлой,
Но знаешь ли ты,
О чём я думаю?
Вернувшись домой, я падаю на кровать,
Обнимаю подушку, и слёзы льются ручьём.
Хочу быть той, чью руку ты
Держишь.

Даже когда мы встречаемся,
Я притворяюсь весёлой,
Но знаешь ли ты,
О чём я думаю?
Вернувшись домой, я падаю на кровать,
Обнимаю подушку, и слёзы льются ручьём.
Хочу быть той, чью руку ты
Держишь.