Lyrics and translation Mama Selita - Maratończyk

Maratończyk

Coraz mniej czasu
Coraz więcej planów
Witam w kraju specjalistów w narzekaniu
Ja chce nazajutrz czuć bryzę oceanu
Skok na głęboką wodę
Może dotknę dna
A może nie kto wie?
Rodzi się chłopiec
Ginie mężczyzna
Nadzieja razem z nim
Krew na knykciach
Życie to kara
Mówi mi skarabeusz
Serio się staram pchać to gówno do celu
Żyjąc w asap-ie
Na kocią łapę
Wzlecę zanim mnie spotka upadek
Dzieci – powtarzamy błędy dorosłych
Blink na nadgarstkach, uzusy i nomy
Wolny niewolnik, udowodnię światu i sobie
Pokaże ci że ty też tak możesz
Mój proporzec win na szczycie wszystkiego
Jestem to winny swoim marzeniom

Czasem myślę, że zawiodłem je wszystkie
Wiązały się mną wielkie nadzieje i
Jestem jak pies
Chce biec byłe gdzie
Gubie sens i myśli
Ty też, więc wypijmy

Ciągle się potykam o sidła oczekiwań
Ej! Czego chcecie od mojego życia?
Myślałem, że świat jest mniej skomplikowany
Skończyłem z dniem, gdy wytarłem krew ze ściany
Czerwone plamy, trudno je wywabić
Hemoglobina, wszyscy jesteśmy Makbetami
Rodzina, świat delikatny jak orchidea
Zakorzeniam się w kwaśnych, polskich glebach
Ci co wierzą we mnie, Ci którym obojętne
Czy rzucę ręcznik, czy rzucę się na bestię?
Mam dla was piękną puentę
Nie wychodźcie, buduję napięcie
Okay, okay, Rzymu nie zbudowano w dzień
Tworzę fresk czuły na światło i cień
Wskazujesz na mnie palcem? Panie pantokrator
Moja sekstyna złamie palec olbrzyma

Czasem myślę, że zawiodłem je wszystkie
Wiązały się ze mną wielkie nadzieje i
Jestem jak pies
Chcę biec byle gdzie
Gubię sens i myśli
Ty też? Więc wypijmy

Czasem myślę, że zawiodłem je wszystkie
Wiązały się ze mną wielkie nadzieje i
Jestem jak pies
Chcę biec byle gdzie
Gubię sens i myśli
Ty też? Ty też?

Jest noc, Biegnę przez las
Gałęzie ranią mi twarz
Muszę biec, nie mogę stać
Muszę biec, jak maratończyk
Jest noc, Biegnę przez las
Gałęzie ranią mi twarz
Muszę biec, nie mogę stać
Muszę, muszę, muszę, muszę

Марафонец

Всё меньше времени,
Всё больше планов.
Добро пожаловать в страну специалистов по жалобам.
Я хочу завтра чувствовать бриз океана,
Прыжок в глубокую воду,
Может, я коснусь дна.
А может, и нет, кто знает?
Рождается мальчик,
Умирает мужчина,
Надежда умирает вместе с ним.
Кровь на кулаках,
Жизнь — это наказание,
Говорит мне скарабей.
Я серьёзно стараюсь довести это дерьмо до конца,
Живя в ASAP-е,
Случайно,
Я взлечу, прежде чем упаду.
Дети повторяют ошибки взрослых:
Блеск на запястьях, устои и нормы.
Свободный раб, я докажу миру и себе,
Покажу тебе, что ты тоже так можешь.
Мой флаг побед на вершине всего,
Я обязана этим своим мечтам.

Иногда я думаю, что подвела их все.
Они связывали со мной большие надежды, и
Я как собака,
Хочу бежать куда угодно,
Теряю смысл и мысли.
Ты тоже? Так давай выпьем!

Я постоянно попадаю в ловушку ожиданий.
Эй! Чего вы хотите от моей жизни?
Я думала, что мир устроен проще.
Я покончила с тем днем, когда стерла кровь со стены.
Красные пятна, их трудно вывести.
Гемоглобин, все мы — Макбеты.
Семья, мир хрупкий, как орхидея.
Я пускаю корни в кислые польские почвы.
Те, кто верит в меня, и те, кому всё равно,
Брошу ли я полотенце или кинусь на зверя?
У меня для тебя есть прекрасная концовка.
Не уходи, я нагнетаю обстановку.
Хорошо, хорошо, Рим не сразу строился.
Я создаю фреску, чувствительную к свету и тени.
Ты указываешь на меня пальцем? Господин Панкратион!
Моя секстина сломает палец великана.

Иногда я думаю, что подвела их все.
Они связывали со мной большие надежды, и
Я как собака,
Хочу бежать куда угодно,
Теряю смысл и мысли.
Ты тоже? Так давай выпьем!

Иногда я думаю, что подвела их все.
Они связывали со мной большие надежды, и
Я как собака,
Хочу бежать куда угодно,
Теряю смысл и мысли.
Ты тоже? Ты тоже?

Ночь. Я бегу по лесу.
Ветви царапают мне лицо.
Я должна бежать, я не могу стоять.
Я должна бежать, как марафонец.
Ночь. Я бегу по лесу.
Ветви царапают мне лицо.
Я должна бежать, я не могу стоять.
Должна, должна, должна, должна.