Manolis Famellos - I Epohi Ton Skoupidion - translation of the lyrics into Russian

Lyrics and translation Manolis Famellos - I Epohi Ton Skoupidion




I Epohi Ton Skoupidion
Эпоха скряг
Στο σπίτι που μεγάλωσα τώρα γερνάει ένα παιδί
В доме, где я вырос, теперь стареет ребенок
κάτω απ' τα ερείπια του χρόνου ψάχνει ακόμα τη στιγμή.
под руинами времени все еще ищет момент.
Κάτω απ' τη σκόνη της ερήμου τη στάχτη των δασών
Под пылью пустыни, пеплом лесов
είναι η νύχτα των ανθρώπων, η αυγή των θεών.
наступает ночь людей, рассвет богов.
Εδώ είναι η κόλαση των άλλων
Здесь ад для других
ο παράδεισος των εαυτών.
рай для эго.
Στο δρόμο που μεγάλωσα πέφτει μια κίτρινη βροχή
На дороге, по которой я вырос, идет желтый дождь
ένα γράμμα από το μέλλον λέει πως το μέλλον δεν θα 'ρθει.
письмо из будущего говорит, что будущее не придет.
Στα πεζοδρόμια, στα βαγόνια των συρμών
На тротуарах, в вагонах поездов
η κραυγή των λύκων, η σιωπή των αμνών
вой волков, молчание ягнят
η βασιλεία των αγορών, η τυραννία των μηχανών.
царство рынков, тирания машин.
Μα πες μου αν ακούς το τραγούδι των ναυαγών
Но скажи мне, слышишь ли ты песню потерпевших кораблекрушение
τις προφητείες των μάγων, τα γέλια των τρελλών.
пророчества магов, смех безумцев.
Πες μου γιατί να νιώθεις μόνος λοιπόν
Скажи мне, почему же ты чувствуешь себя одинокой
τώρα που όλα ταιριάζουν μ' όλα
теперь, когда все со всем совпадает
στην εποχή των σκουπιδιών.
в эпоху отходов.
Στην πόλη που μεγάλωσα μεσάνυχτα χτυπούν
В городе, где я вырос, полночь бьет
όλοι θέλουν να ξεσκάσουν, όλοι θέλουν να δουν.
все хотят развеяться, все хотят увидеть.
Όλοι θέλουν να λάμψουν, όλοι έχουν τόσα να πουν
Все хотят блистать, у всех так много сказать
όλοι θέλουν να ξεχάσουν, όλοι θέλουν να πιουν.
все хотят забыть, все хотят выпить.
Όλοι μαζί κοιμούνται κι όλοι μόνοι ξυπνούν,
Все вместе засыпают и все просыпаются одни,
κι όλοι είναι χίλια κομμάτια που δεν μπορούν να ενωθούν.
и все они - тысячи осколков, которые не могут соединиться.
Μα πες μου αν ακούς το τραγούδι των ναυαγών
Но скажи мне, слышишь ли ты песню потерпевших кораблекрушение
τις προφητείες των μάγων, τα γέλια των τρελλών.
пророчества магов, смех безумцев.
Πες μου γιατί να νιώθεις μόνος λοιπόν
Скажи мне, почему же ты чувствуешь себя одинокой
τώρα που όλα ταιριάζουν μ' όλα
теперь, когда все со всем совпадает
στην εποχή των σκουπιδιών.
в эпоху отходов.
Καθώς καίγεται σαν φιλμ το παρελθόν
Пока прошлое горит, как пленка
μια κάμερα σαρώνει τις κόρες των ματιών.
камера сканирует зрачки глаз.
Τα δάκρυα των αποχωρισμών,
Слезы разлук,
την αγωνία των πρωταγωνιστών
тревога главных героев
που καταπίνει σαν τέρας το αχόρταγο παρόν.
которую, словно чудовище, пожирает ненасытная современность.
Ο τρόμος του κενού, ο φόνος του κοινού
Ужас пустоты, убийство публики
το ξέσπασμα του μίσους, η εκδίκηση του πλήθους
вспышка ненависти, месть толпы,
ο θρίαμβος των αφανών.
триумф безвестных.
Κι ένα παιδί στ' όνειρο του προσπαθεί να πετάξει
И ребенок во сне пытается летать
που ήθελε να φτάσει κι όλα να σπάσει
туда, куда он хотел попасть и все сломать,
προσπαθεί να ξυπνήσει, προσπαθεί να φωνάξει.
пытается проснуться, пытается закричать.
Μα πες μου αν ακούς τη χορωδία των λυγμών
Но скажи мне, слышишь ли ты хор рыданий
τους κήρυκες του τέλους, τους στεναγμούς των εραστών.
глашатаев конца, стоны влюбленных.
Πες μου γιατί να νιώθεις μόνος λοιπόν
Скажи мне, почему же ты чувствуешь себя одинокой
τώρα που όλα ταιριάζουν μ' όλα
теперь, когда все со всем совпадает
στην εποχή των σκουπιδιών.
в эпоху отходов.





Writer(s): Manolis Famellos


Attention! Feel free to leave feedback.