Lyrics and translation Marco Borsato - Niemand Anders

Niemand Anders

Ik ben al die tijd zo blind geweest.
Het geluk lag in de palm van mijn hand.
Maar hoe ik ook zou kijken.
Wat je niet ziet, dat zie je niet
En met de volste overtuiging
Trok ik mijn schoenen aan,
Om nog meer geluk te vinden,
Want mijn ogen zijn zo hard open
Gegaan(dweg) werd duidelijk
Dat ik maar één ding mis,
Dat alles een illusie is,
Dat er maar één conclusie is.

Ik wil geen ander, ik wil geen ander meer,
Want jij en niemand anders.
Nee, niemand anders hoort bij mij.
Ik ben veranderd
Van de man die maar blijft zoeken
In een man die ziet wat voor hem staat.
En misschien is het te laat,
Is er een ander die je nu gelukkig maakt,
Maar schatje anders,
Anders biedt ik me hier aan
En als je me de kans geeft,
Dan laat ik je nooit meer gaan

Het is de moeilijk van de mogelijkheden
Ik ging ten onder in de zee van overvloed
Ik was afgeleid en arrogant
Dat is dus wat rijkdom met me doet
Of ik stortte naar de aarde
En ik dacht dat ik vloog
Ik zou alles gaan verliezen,
Omdat ik maar niet kon kiezen.
En het mooie nog,
Dat ik slechts mezelf bedroog,
Want na het harde landen,
Sta ik hier met lege handen, oh.

Ik wil geen ander, ik wil geen ander meer,
Want jij en niemand anders.
Nee, niemand anders hoort bij mij.
Ik ben veranderd
Van de man die maar blijft zoeken
In de man die ziet wat voor hem staat
En misschien is het te laat?
Is er een ander die je nu gelukkig maakt,
Maar schatje anders,
Anders bied ik me hier aan
En als je me de kans geeft,
Dan laat ik je nooit meer gaan.

Het is de moeilijkheid van de mogelijkheden.
Het geluk lag in de palm van mijn hand,
Maar nu zie ik pas wat ik wil.
Dus schatje, geef me nog een kans
Eeh eeh
Eeh eeh eeh eeh
Eeh eeh.

Ik ben veranderd.
Ik ben veranderd van de man
Die maar blijft zoeken
In de man die ziet wat voor hem staat
En misschien is het te laat,
Is er ander die je nu gelukkkig maakt.
Maar schatje anders,
Anders bied ik me hier aan
En als je me de kans geeft,
Dan laat ik je nooit meer gaan.

Никто другой

Всё это время я был так слеп.
Счастье лежало на моей ладони.
Но как бы я ни смотрел,
Чего не видишь, того не видишь.
И с полной уверенностью
Я надевал ботинки,
Чтобы найти ещё больше счастья,
Ведь мои глаза так широко
Открылись (путь стал ясен),
Что я понял, чего мне не хватает,
Что всё — иллюзия,
Что есть только один вывод.

Мне не нужна другая, мне больше никто не нужен,
Ведь ты, и никто другой.
Нет, никто другой мне не подходит.
Я изменился.
Из мужчины, который продолжает искать,
В мужчину, который видит, что перед ним.
И, возможно, уже слишком поздно,
Возможно, есть другой, кто делает тебя счастливой сейчас,
Но, милая, иначе,
Иначе я предлагаю себя тебе,
И если ты дашь мне шанс,
То я никогда тебя больше не отпущу.

Это сложность возможностей.
Я утонул в море изобилия.
Я был отвлечён и высокомерен.
Вот что богатство делает со мной.
Или я падал на землю,
А думал, что лечу.
Я мог всё потерять,
Потому что не мог выбрать.
И самое прекрасное,
Что я обманывал только себя,
Ведь после жёсткой посадки
Я стою здесь с пустыми руками, о.

Мне не нужна другая, мне больше никто не нужен,
Ведь ты, и никто другой.
Нет, никто другой мне не подходит.
Я изменился.
Из мужчины, который продолжает искать,
В мужчину, который видит, что перед ним.
И, возможно, уже слишком поздно?
Возможно, есть другой, кто делает тебя счастливой сейчас,
Но, милая, иначе,
Иначе я предлагаю себя тебе,
И если ты дашь мне шанс,
То я никогда тебя больше не отпущу.

Это сложность возможностей.
Счастье лежало на моей ладони,
Но только сейчас я вижу, чего хочу.
Так что, милая, дай мне ещё один шанс.
Э-э-э
Э-э-э, э-э-э
Э-э-э.

Я изменился.
Я изменился из мужчины,
Который продолжает искать,
В мужчину, который видит, что перед ним.
И, возможно, уже слишком поздно,
Возможно, есть другой, кто делает тебя счастливой сейчас.
Но, милая, иначе,
Иначе я предлагаю себя тебе,
И если ты дашь мне шанс,
То я никогда тебя больше не отпущу.