Lyrics and translation Marco Borsato - Wit Licht

Wit Licht

Ik ben een mens van vlees en bloed
Een druppel in de oceaan
Onherkenbaar in de golven
Een korrel zand in de woestijn
Zo slokt de menigte mij op
En raak ik telkens weer bedolven
Maar gedragen door het witte licht
Stijg ik uit boven mijzelf
Ken ik even geen gewicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Met open ogen in de zon
Ontdek ik mijn gezicht
Ik word geboren in de bergen
Draag het water naar de zee
Maar waarom ben ik vergeten
Ik zet mijn stappen in het zand
Maar word geruisloos weggespoeld
En vul mijn plek weer in de leegte
Maar gedragen door het witte licht
Kom ik los van wie mij maakte
Knijpt de tijd zijn ogen dicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Met open ogen in de zon
Ontdek ik mijn gezicht
Ik voel dat deze kaars
Niet voor altijd zal blijven branden
Dus ik verdrink me in de schijn
Die dit licht voor even werpt
Nog heel even en de waarheid
Slaat de leugen weer keihard uit mijn handen
Mijn ogen branden als de hel
Maar ik ben liever blind
Dan dat ik hier nu sterf
Dio disse: "Sia luce" e luce fu
Gedragen door het witte licht
Kom ik los van wie mij maakte
Knijpt de tijd zijn ogen dicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Met open ogen in de zon
Gedragen door het witte licht
Stijg ik uit boven mijzelf
Ken ik even geen gewicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Met open ogen in de zon
Verlies ik mijn gezicht
Ik ben een mens van vlees en bloed
Een druppel in de oceaan
Ik ga ten onder in de golven

Белый свет

Я — человек из плоти и крови,
Капля в океане,
Неузнаваемый в волнах,
Песчинка в пустыне.
Так толпа поглощает меня,
И я снова и снова оказываюсь погребенным.
Но, несомый белым светом,
Я возвышаюсь над собой,
На миг теряю вес,
Больше, чем тень в белом свете.
С открытыми глазами на солнце
Я узнаю свое лицо.
Я рождаюсь в горах,
Несу воду к морю,
Но почему я забыл,
Я делаю шаги по песку,
Но бесшумно смываюсь волной
И снова заполняю свое место в пустоте.
Но, несомый белым светом,
Я освобождаюсь от того, кто меня создал,
Время закрывает глаза,
Больше, чем тень в белом свете.
С открытыми глазами на солнце
Я узнаю свое лицо.
Я чувствую, что эта свеча
Не будет гореть вечно,
Поэтому я тону в сиянии,
Которое этот свет ненадолго отбрасывает.
Еще немного, и правда
Снова выбьет ложь из моих рук.
Мои глаза горят, как ад,
Но я лучше буду слеп,
Чем умру здесь сейчас.
Бог сказал: "Да будет свет", и стал свет.
Несомый белым светом,
Я освобождаюсь от того, кто меня создал,
Время закрывает глаза,
Больше, чем тень в белом свете.
С открытыми глазами на солнце
Несомый белым светом,
Я возвышаюсь над собой,
На миг теряю вес,
Больше, чем тень в белом свете.
С открытыми глазами на солнце
Я теряю свое лицо.
Я — человек из плоти и крови,
Капля в океане,
Я иду ко дну в волнах.