Lyrics and translation Marianne Weber - Die Oude Accordeon

Die Oude Accordeon

Die accordeon by Marianne Weber
Als kind heb ik ervan genoten.
Muziek was iets, als nu de buis
Met z'n allen, lekker samen,
Gezelligheid, dat had je thuis
M'n vader speelde op z'n trekkast,
En wij, we waren dan het koor
'T lijkt alweer zo lang geleden,
Toch is het net of ik het hoor

Speel nog een keer op die oude accordeon,
Speel nog een keer die ene melodie
Breng het leven in huis
Zoals het toen ook kon,
'Tis al jaren voor mij een fantasie

Speel nog een keer die liedjes uit m'n kindertijd,
'K Zal er altijd heel dankbaar voor zijn
'T Blijft voor altijd een deel van m'n leven.
Waar ik eeuwig heel trots op zal zijn

Speel nog een keer op die oude accordeon,
Speel nog een keer die ene melodie
Breng het leven in huis
Zoals het toen ook kon,
'Tis al jaren voor mij een fantasie

Speel nog een keer die liedjes uit m'n kindertijd
'K Zal er altijd heel dankbaar voor zijn
'T Blijft voor altijd een deel van m'n leven,
Waar ik eeuwig heel trots op zal zijn .

'T Blijft voor altijd een deel van m'n leven,
Waar ik eeuwig heel trots op zal zijn

Старый аккордеон

Аккордеон в исполнении Марианны Вебер
В детстве я наслаждалась им.
Музыка была как сейчас телевизор
Все вместе, дружно,
Уют, он был у нас дома.
Мой отец играл на аккордеоне,
А мы, мы были хором.
Кажется, это было так давно,
Но будто бы я слышу это сейчас.

Сыграй ещё раз на этом старом аккордеоне,
Сыграй ещё раз ту мелодию.
Верни жизнь в дом,
Как это было тогда,
Это много лет для меня фантазия.

Сыграй ещё раз те песни из моего детства,
Я всегда буду тебе очень благодарна за это.
Это навсегда останется частью моей жизни,
Которой я буду вечно гордиться.

Сыграй ещё раз на этом старом аккордеоне,
Сыграй ещё раз ту мелодию.
Верни жизнь в дом,
Как это было тогда,
Это много лет для меня фантазия.

Сыграй ещё раз те песни из моего детства,
Я всегда буду тебе очень благодарна за это.
Это навсегда останется частью моей жизни,
Которой я буду вечно гордиться.

Это навсегда останется частью моей жизни,
Которой я буду вечно гордиться.