Lyrics and translation Marianne Weber - Het Duivenvrouwtje

Het Duivenvrouwtje

Er was een duivenvrouwtje
In het oude Rotterdam
Een lief goedhartig oudje
Dat duiven voeren kwam
Die altijd voor de lauweren stond
En granen strooide op de grond

Refr.:
Zij komt niet meer maar zij is niet vergeten
Het is voor haar dat ik dit liedje zing
Al weet geen mens wellicht meer hoe ze heette
Toch leeft ze voort in de herinnering

Er fladderen nieuwe duiven
In het hart der Maasstad rond
Het is of ze groeten wuiven
Naar het plekje waar ze stond
Dat brave vrouwtje, oud en stram
De duivenmoeder van Rotterdam

Refr.

Al weet geen mens wellicht meer hoe ze heette
Toch leeft ze voort in de herinnering

Женщина, кормящая голубей

Жила-была женщина, кормящая голубей
В старом Роттердаме
Милая добрая старушка
Которая приходила кормить голубей
Всегда стояла у лавра
И рассыпала зерно на землю

Припев:
Ее больше нет, но она не забыта
Это для нее я пою эту песню
Может быть, уже никто не помнит, как ее звали
Но она живет в памяти

Новые голуби порхают
В самом сердце города Маас
Как будто машут, приветствуя
То место, где она стояла
Та милая женщина, старая и немощная
Голубиная мать Роттердама

Припев.

Может быть, уже никто не помнит, как ее звали
Но она живет в памяти