Lyrics and translation Masteri - Darchi Ra

Darchi Ra

თვითონ მოხვედი ჩემამდე გახსოვს?!.
ამიტომ ვფიქრობ, რომ ეს ბედია...
მე არ მიყვარხარ,
რადგან რასაც ვგრძნობ
ეს სიყვარულზე ბევრად მეტია!.
მზემ გაგიტაცა
თავისთან დაგმალა სხვენში
მე ვიცი, რომ გიყვარვარ...
მაგრამ არ ვიცი რა მოგწონს ჩემში
ნუ ხარ პატარა ბავშვი
გამიცივდები ნუ დგახარ ქარში
რას ფიქრობ ამდენს,
რადგან მოხვედი, ნუ წახვალ,
ბოლომდე დარჩი...
მე გაგიცანი მარტში
და მარტის ფერია ფიქრები,
ამ ცხოვრებაში თუ არ გამიკარე,
შემდეგ ცხოვრებაში
მაინც ჩემი იქნები
დრომ,
იქნებ უჩემოდ რამდენჯერ გატირა...
შენთან მოსასვლელი გემი,
შენმა უმანკო ცრემლებმა ჩაძირა...
მზემ,
შენი თვალის ფერი ვერ დაჩრდილა...
დღეს თუ დამესიზმრები,
გეტყვი: ნუ წახვალ...
ცოტა ხანს დარჩი რა...
აქაც ხომ გქონდა შენ მყუდრო ბინა
თან უფრო გიყვარს აქ ალიონი,
მაინც გაფრინდი და მოიქსიე
სევდის ჯარი და ბატალიონი...
სულ მეფიქრება ნუთუ თბილისი
ვერ გაჩუქებდა უკეთესს წვიმას
შენ თავს დამიქნევ, მაგრამ ეს რას ცვლის
მაინც შექსპირის ქალაქში გძინავს!.
თუ ხარ საყდარი სადაც გალობენ
და სადაც ზარებს რეკენ, რეკენ ბევრს!.
მაშინ იყავი მუდამ ზაფხული და
აღარასდროს გავდე დეკემბერს!.
მე ჩემი გრძნობები დავხატე ფანქრით,
და შენ მოგანდე არჩევა ფერის...
მე ვერ დაგიწერ იმაზე კარგ ლექსს,
ვიდრე მიუძღვნეს გათხოვილ მერის!.
აბა მე რას ვწერ უბრალოდ ვჯღაბნი...
და ეს რითმები, როგორც ნოტები
გართხმულან ჩუმად ჩემი კალმის ქვეშ,
არ სიამოვნებთ მუქი ტონები...
არც ამ მუსიკას უნდოდა ასე...
გულს, რომ უჩუყებს
ხნიერს და მოზარდს,
მაშ რა ეგონათ თითებს, რომ აჰყვნენ
ნუთუ ფიქრობდნენ ვუკრავდი მოცარტს?!.
არასდროს დამპირდე არასდროს არაფერს!
არასდროს მითხრა, რომ სულ აქ იქნები...
არ თქვა, რომ გიყვარვარ შენ მეტად ვიდრე...
ბიბლიოთეკას უყვარს წიგნები...
იმაზე მეტად მაინც არ გიყვარვარ, ვიდრე მე მიყვარს შენი ნათქვამი მიყვარხარ!.
დრომ,
იქნებ უჩემოდ რამდენჯერ გატირა...
შენთან მოსასვლელი გემი,
შენმა უმანკო ცრემლებმა ჩაძირა...
მზემ,
შენი თვალის ფერი ვერ დაჩრდილა...
დღეს თუ დამესიზმრები,
გეტყვი: ნუ წახვალ...
ცოტა ხანს დარჩი რა...

Дорогая

Ты сама пришла ко мне, помнишь?!
Поэтому я думаю, что это судьба...
Я не люблю тебя,
потому что то, что я чувствую,
намного больше, чем любовь!.
Солнце тебя похитило
и спрятало на чердаке
Я знаю, что ты любишь меня...
Но я не знаю, что тебе нравится во мне
Не будь маленькой девочкой
Не стой на ветру, простудишься
О чём ты так много думаешь,
раз уж пришла, не уходи,
останься до конца...
Я познакомился с тобой в марте
И мысли цвета марта,
Если ты не будешь моей в этой жизни,
то в следующей жизни
ты всё равно будешь моей
Время,
наверное, без меня много раз плакала...
Корабль, что должен был плыть к тебе,
твои невинные слёзы потопили...
Солнце,
не смогло затмить цвет твоих глаз...
Если ты мне сегодня приснишься,
я скажу тебе: не уходи...
Останься ненадолго...
Здесь у тебя ведь тоже была уютная квартира
И тебе здесь больше нравится балкон,
Но ты всё равно улетела и забрала с собой
полк и батальон печали...
Я всё время думаю, неужели Тбилиси
не мог подарить тебе дождь получше
Ты кивнёшь мне, но что это меняет
Ты всё равно спишь в городе Шекспира!.
Если ты храм, где поют
и где звонят в колокола, звонят много!.
Тогда будь всегда летом и
никогда не будь похожей на декабрь!.
Я нарисовал свои чувства карандашом,
и дал тебе выбрать цвет...
Я не могу написать тебе стих лучше,
чем те, что посвящали замужней Мэри!.
Что я пишу, я просто борюсь...
И эти рифмы, как ноты
звучат тихо под моим пером,
мне не нравятся тёмные тона...
И эта музыка не хотела так...
трогать сердца
стариков и подростков,
так что же думали мои пальцы, когда следовали за ней
неужели они думали, что я играю Моцарта?!.
Никогда не обещай мне ничего!
Никогда не говори мне, что всегда будешь здесь...
Не говори, что любишь меня больше, чем...
библиотека любит книги...
Ты всё равно не любишь меня так сильно, как я люблю твоё "люблю тебя"!.
Время,
наверное, без меня много раз плакала...
Корабль, что должен был плыть к тебе,
твои невинные слёзы потопили...
Солнце,
не смогло затмить цвет твоих глаз...
Если ты мне сегодня приснишься,
я скажу тебе: не уходи...
Останься ненадолго...