Lyrics and translation Małpa - Wszyscy Kłamią

Wszyscy Kłamią

Kłamałem, co poniedziałek jeżdżę na golfa,
Dziś wszedłem na kawę, czekałem aż będziesz wolna,
I cholerna intuicja, czułem od dawna,
To fikcja nie magia, wieczność pryska jak bańka,
Kłamałaś, do domu nie jeździsz metrem,
To metroseksualny przekręt w BeeM-ce,
Lekkość już nie przeklnę Cię więcej,
Wyszedłem, obrączka w literatce po setce,
Kłamałem, w biurku trzymałem rewolwer
Nie prezent dla Ciebie, dobrze, że mam go w torbie,
Trzy kule, szykuję nam piękny pogrzeb,
Więc odbierz to jak prezent i przestań skomleć,
Kłamałaś, że nie kręci Cię seks w aucie,
Nie przestawajcie, teraz chcę na to patrzeć,
Ołów łamie czaszkę, poczuj krew i klękaj,
Pamiętasz? Razem na zawsze, razem do piekła.
To świat w którym szczerość więdnie
Kłamstwo trzyma w szponach
Wokół czają się fałsz i zdrada
Prawda jest najcenniejsza
Używa się jej oszczędnie.
Biblia kłamie, tak samo jak Koran i Tora,
Kapłani zbierają armię terrorystów w kościołach,
Młodzież ucieka w pseudo proroków na forach,
Nie chcę filozofów, bo okłamują ich w szkołach,
Rodzice w domach pełnych miłości,
Dają nam życie w inkubatorach zamiast wolności,
Nam płynie pot po skroniach, bo już w młodości,
Wmawiają nam, że w naszych dłoniach jest los ludzkości,
Ja w twoich ramionach chcę odnaleźć przypadkiem
Wiarę w jutro, bo straciłem ją szybciej niż matkę,
Więc nie mów, że mnie kochasz na zawsze i zaśnij,
Jutro okłamiesz mnie po raz ostatni.
To świat w którym szczerość więdnie
Kłamstwo trzyma w szponach
Wokół czają się fałsz i zdrada
Prawda jest najcenniejsza
Używa się jej oszczędnie.
Zdaję sobie sprawę z tego, że to co było między nami
Było złożone bardziej niż origami,
A miasto spisało już kolejną z kronik łzami,
Ciągle zamiast na chronić rani,
Ty nosisz pod paznokciami coś więcej niż strzępki ekstaz
Zdrapane z moich pleców, gdy ci brak powietrza,
Nosisz kłamstwa, które chowałem gdzieś w podtekstach,
Chociaż niejeden raz prosiłaś mnie bym przestał,
Teraz wiem, pozostał nam już tylko niesmak
Po tych kłamstwach ukrytych w dyskretnych gestach,
Niech ten bas jak balsam koi ból przez moment,
Jutro okłamiemy się ostatni raz i koniec.

Tous les hommes mentent

Je mentais, tous les lundis je vais jouer au golf,
Aujourd'hui, je suis allé prendre un café, j'attendais que tu sois libre,
Et ma foutue intuition, je la sentais depuis longtemps,
C'est de la fiction pas de la magie, l'éternité éclate comme une bulle,
Tu mentais, tu ne rentres pas chez toi en métro,
C'est une arnaque de métrosexuel en BeeM-ce,
La légèreté ne te condamnera plus jamais,
Je suis sorti, l'alliance dans la boîte à lettres après une centaine,
Je mentais, je gardais un revolver dans mon bureau,
Pas un cadeau pour toi, heureusement que je l'ai dans mon sac,
Trois balles, je nous prépare un bel enterrement,
Alors prends ça comme un cadeau et arrête de pleurnicher,
Tu mentais, tu disais que le sexe dans la voiture ne t'excitait pas,
Ne vous arrêtez pas, maintenant je veux regarder,
Le plomb brise le crâne, sens le sang et agenouille-toi,
Tu te souviens ? Ensemble pour toujours, ensemble en enfer.
C'est un monde où la sincérité se fane
Le mensonge tient dans ses griffes
Autour se cachent la fausseté et la trahison
La vérité est la plus précieuse
On l'utilise avec parcimonie.
La Bible ment, tout comme le Coran et la Torah,
Les prêtres rassemblent une armée de terroristes dans les églises,
Les jeunes fuient vers les faux prophètes sur les forums,
Je ne veux pas de philosophes, car ils les trompent dans les écoles,
Les parents dans des maisons pleines d'amour,
Nous donnent la vie dans des incubateurs au lieu de liberté,
Le front nous ruisselle, car déjà dans notre jeunesse,
On nous fait croire que l'avenir de l'humanité est entre nos mains,
Je veux trouver par hasard dans tes bras
La foi en l'avenir, car je l'ai perdue plus vite que ma mère,
Alors ne dis pas que tu m'aimes pour toujours et endors-toi,
Demain, tu me mentiras pour la dernière fois.
C'est un monde où la sincérité se fane
Le mensonge tient dans ses griffes
Autour se cachent la fausseté et la trahison
La vérité est la plus précieuse
On l'utilise avec parcimonie.
Je me rends compte que ce qu'il y avait entre nous
Etait plus complexe qu’un origami,
Et la ville a déjà écrit une autre chronique avec des larmes,
Au lieu de protéger, elle blesse toujours,
Tu portes sous tes ongles plus que des lambeaux d'ecstasy
Grattés sur mon dos, quand tu manquais d'air,
Tu portes les mensonges que je cachais dans les sous-textes,
Bien que plus d'une fois tu m'aies demandé d'arrêter,
Maintenant, je sais que nous n'avons plus que du dégoût
Après ces mensonges cachés dans des gestes discrets,
Que cette basse comme un baume apaise momentanément la douleur,
Demain, nous nous mentirons une dernière fois et c'est fini.