Laakposht - Mehdi Yarrahi translation in German

Laakposht

با توام راه شناس شب مه آلودم
او که میرفت سفر گم بشود من بودم
وای بر او که قمارش طلبد جانش را
بشنود ساده خریدند رفیقانش را
وای بر آتش حقی که به دارش بکشند
آشنایان سنگ در کف انتظارش بکشند
با توام وارث تنهایی و آوارگی م
شاهدت میگیرم بر همه ی زندگیم
وای بر اوج عقابی که به یک سنگ گسیخت
لاک پشتی که از این جنگل سوزان نگریخت
وای بر او که شود قاتل بیچاره ی خود
بشنود وصله ی تهمت ز جگرپاره ی خود

با توام راوی گنجشک دلِ کوچک من
ماه تسخیر شده خفته برِ پیچک من
وای بر ما که در این دور تسلسل دردیم
بت چو بشکست دور تبری میگردیم
شکوه از زخم تبر شیوه ی اجدادی ماست
غم آزادگی ما همه ی شادی ماست
با توام درنای خندیده به فرصت های کوچ
بی هراس خیره سر رسته ز خواهش های پوچ
وای بر اوج عقابی به به یک سنگ گسیخت
لاک پشتی که از این جنگل سوزان نگریخت
وای بر او که شود قاتل بیچاره ی خود
بشنود وصله ی تهمت ز جگرپاره ی خود

Schildkröte

Ich bin bei dir, Kennerin des Weges der nebligen Nacht.
Derjenige, der auf eine Reise ging, um sich zu verlieren, das war ich.
Wehe dem, dessen Glücksspiel sein Leben fordert.
Der hört, wie leicht seine Gefährten ihn verkauft haben.
Wehe dem Feuer der Wahrheit, das sie an den Galgen bringen.
Bekannte mit Steinen in der Hand auf ihn warten.
Ich bin bei dir, Erbin meiner Einsamkeit und Heimatlosigkeit.
Ich nehme dich zur Zeugin über mein ganzes Leben.
Wehe dem Gipfel des Adlers, der durch einen einzigen Stein zerbrach.
Einer Schildkröte, die aus diesem brennenden Wald nicht floh.
Wehe dem, der sein eigener Mörder wird, der Bedauernswerte.
Der den Flicken der Verleumdung von seinem Herzensstück hört.

Ich bin bei dir, Erzählerin meines kleinen Spatzenherzens.
Eroberter Mond, schlafend an meinem Efeu.
Wehe uns, die wir in diesem Kreislauf des Schmerzes sind.
Wenn das Götzenbild zerbricht, kreisen wir um eine Axt.
Die Klage über die Axtwunde ist unsere angestammte Weise.
Der Kummer unserer Freiheit ist all unsere Freude.
Ich bin bei dir, Kranich, lachend über die Gelegenheiten zum Zug.
Furchtlos, eigensinnig, befreit von nichtigen Wünschen.
Wehe dem Gipfel des Adlers, der durch einen einzigen Stein zerbrach.
Einer Schildkröte, die aus diesem brennenden Wald nicht floh.
Wehe dem, der sein eigener Mörder wird, der Bedauernswerte.
Der den Flicken der Verleumdung von seinem Herzensstück hört.