W Monte Carlo, Czy w Las Vegas - Michał Bajor translation in German

W Monte Carlo, Czy w Las Vegas

W Monte Carlo czy w Las Vegas
Twarze mienią się nadzieją lub rozpaczą
W Monte Carlo czy w Las Vegas
Ja nie grałem lecz się przyglądałem graczom
Ich oblicza los naznaczył
Przy pomocy pogrubionej mocno kreski
Twarze nałogowych graczy
Takie kiedyś portretował Dostojewski
Ich wzrok był mętny szklisty
Ich myśl pytała wprost
Czy da się stworzyć system
Co ogra marny los
Czy da się stworzyć system
Co wszystko wie o grze
Parzyste nieparzyste
Tak źle i o jak źle!
W Monte Carlo chwilę miałem
I na graczy tłum gapiłem się samotnie
Potem jakiś czas postałem
Przy złowieszczym oknie
Samobójców oknie
A w Las Vegas, a w Las Vegas
Przyglądałem się wytwornej publiczności
Co do sal zielonych wbiega
Żeby zagrać w oko z okiem opatrzności
Ich wzrok spoglądał szkliście
Wiedzieli, to nie żart,
Że los gra oczywiście znaczoną talią kart
I mała kulka kona kolejną kończąc grę
Czy czarna czy czerwona
I źle i o jak źle!
A gdy zmierzch się z nocą splatał
Zasypiając rozmyślałem wciąż na nowo
Że ja też w kasynie świata
Mam grę swoją w którą grywam nałogowo
I cel jeden mi przyświeca
Serce mocno bije mi bo mianowicie
Hazard który mnie podnieca
Mój jedyny hazard to ciekawość życia
Ta gra wspaniała bywa
Olśniewająca wprost
W tę grę się nie przegrywa
Choć karty znaczy los
Zaczyna się o świcie i nie zna passy złej
Ta gra - ciekawość życia
I nie porzucę jej!

In Monte Carlo oder in Las Vegas

In Monte Carlo oder in Las Vegas
Schimmern die Gesichter vor Hoffnung oder Verzweiflung
In Monte Carlo oder in Las Vegas
Ich spielte nicht, doch ich beobachtete die Spieler
Ihr Antlitz zeichnete das Schicksal
Mit einem kräftigen, fetten Strich
Gesichter von Spielsüchtigen
Solche porträtierte einst Dostojewski
Ihr Blick war trüb und glasig
Ihr Gedanke fragte geradeheraus
Kann man ein System erschaffen
Das das elende Schicksal besiegt
Kann man ein System erschaffen
Das alles über das Spiel weiß
Gerade, ungerade
So schlecht und oh wie schlecht!
In Monte Carlo hatte ich einen Moment Zeit
Und starrte allein auf die Menge der Spieler
Dann stand ich eine Weile
An dem unheilvollen Fenster
Dem Fenster der Selbstmörder
Und in Las Vegas, und in Las Vegas
Beobachtete ich das elegante Publikum
Das in die grünen Säle stürmt
Um mit der Vorsehung zu spielen
Ihr Blick schaute glasig
Sie wussten, das ist kein Scherz,
Dass das Schicksal natürlich mit gezinkten Karten spielt
Und die kleine Kugel stirbt und beendet ein weiteres Spiel
Ob schwarz oder rot
Und schlecht und oh wie schlecht!
Und als die Dämmerung sich mit der Nacht verflocht
Dachte ich beim Einschlafen immer wieder nach
Dass auch ich im Kasino der Welt
Mein eigenes Spiel habe, das ich süchtig spiele
Und ein Ziel leuchtet mir voran
Mein Herz schlägt stark, denn nämlich
Das Glücksspiel, das mich erregt
Mein einziges Glücksspiel ist die Neugier auf das Leben
Dieses Spiel ist manchmal wunderbar
Geradezu blendend
In diesem Spiel verliert man nicht
Obwohl das Schicksal die Karten zinkt
Es beginnt im Morgengrauen und kennt keine Pechsträhne
Dieses Spiel - die Neugier auf das Leben
Und ich werde es nicht aufgeben!