Lyrics and translation Michał Bajor - Śpiew Ocalenia

Spojrzałem słońcu w oczy płowe
Do bólu mnie olśniło
Odjęła mi człowieczą mowę
Okrutna życia miłość
Milczenie - stukamiennym murem
Od światła dzieli ciemność
Podziel się ze mną swoim bólem
Podziel się ze mną

Taka jest wieczna rzeczy kolej
Od śmierci chroni pieśń
Wszystko co piękne musi boleć
Chociaż tak trudno to znieść

Kwiat podeptany podnieść najczulej
Tęsknotą niedaremną
Podziel się ze mną swoim bólem
Podziel się ze mną

Dwie dłonie - dziesięcioro palcy
Splecionych przeciw nienawiści
Radości nie dla wszystkich starczy
Bólu wystarczy dla wszystkich
I będzie na tej ziemi święto
I będzie wesele
Podziel się ze mną swoim bólem
A ja się z tobą swoim podzielę

Taka jest wieczna rzeczy kolej
Od śmierci chroni pieśń
Wszystko, co dobre, musi boleć
Chociaż tak trudno to znieść

Umarłej róży skrzepłą purpurę
Podnieść, ocalić
Podziel się z nami swoim bólem
Podziel się z nami

Taka jest wieczna rzeczy kolej
Od śmierci chroni pieśń
Wszystko, co piękne, musi boleć
Chociaż tak trudno...

Я посмотрел солнцу в палевые глаза.
Меня охватила боль.
Она отняла у меня человеческую речь.
Жестокая жизнь любовь
Тишина-стук стен
От света отделяет тьма
Поделитесь своей болью со мной
Поделитесь со мной

Такова вечная жизнь
От смерти защищает Песнь
Все прекрасное должно болеть
Хотя это так трудно вынести

Цветок растоптан, чтобы поднять нежнейшую
Тоской недаром
Поделитесь своей болью со мной
Поделитесь со мной

Две руки-десять пальцев
Сплелись против ненависти
Радости не всем хватит
Боли достаточно для всех
И будет на этой земле праздник
И будет свадьба
Поделитесь своей болью со мной
А я поделюсь с тобой своим

Такова вечная жизнь
От смерти защищает Песнь
Все хорошее должно болеть
Хотя это так трудно вынести

Мертвая Роза сгустила пурпур
Поднять, спасти
Поделитесь своей болью с нами
Поделитесь с нами

Такова вечная жизнь
От смерти защищает Песнь
Все прекрасное должно болеть
Хотя так трудно...