Lyrics and translation Miltos Pashalidis - Iraklio-Kalamata

Iraklio-Kalamata

Στραβά ξυπνάω ένα πρωί πνιγμένος στη ρουτίνα
βουτάω την κιθάρα μου και φεύγω απ' την Αθήνα
κι η τύχη μου με φύσηξε στου Νότου το λημέρι
που 'χει κορίτσια όμορφα και πάντα καλοκαίρι

Ηράκλειο Καλαμάτα και βύσσινο γλυκό
να με ρωτάς σταμάτα τι ψάχνω για να βρω
τι ψάχνω για να βρω

Με μια λαχτάρα στην καρδιά για κείνο που δεν είδα
που άλλοι παράδεισο το λεν κι άλλοι το λεν πατρίδα
βρήκα δυο μάτια ν' αγαπώ παρέα για να πίνω
φίλους για να τσακώνομαι κι ό, τι έχω να τους δίνω

Ηράκλειο Καλαμάτα και βύσσινο γλυκό
να με ρωτάς σταμάτα τι ψάχνω για να βρω
τι ψάχνω για να βρω

Μα όπως λεν κι οι πιο παλιοί και δίκιο να 'χουν μοιάζει
πέτρα που θέλει να κυλά ποτέ δε χορταριάζει
και το ξερό κεφάλι μου μυαλό ποτέ δε βάζει
όσο τα πόδια μου βαστούν στο δρόμο θα με βγάζει

Ηράκλειο Καλαμάτα και βύσσινο γλυκό
να με ρωτάς σταμάτα τι ψάχνω για να βρω
τι ψάχνω για να βρω

Héraklion-Kalamata

Je me réveille un matin, la tête dans le brouillard de la routine
Je prends ma guitare et je quitte Athènes
Le destin m'a mené vers le sud, dans son antre
Où les filles sont belles et où il fait toujours beau

Héraklion, Kalamata, et cerises douces
Ne me demande pas ce que je cherche, arrête
Ce que je cherche, je le cherche

Avec un désir au cœur pour ce que je n'ai jamais vu
Ce que certains appellent le paradis et d'autres, la patrie
J'ai trouvé deux yeux à aimer, à boire en compagnie
Des amis avec qui me disputer et tout ce que j'ai à leur donner

Héraklion, Kalamata, et cerises douces
Ne me demande pas ce que je cherche, arrête
Ce que je cherche, je le cherche

Mais comme le disent les plus anciens, et ils ont raison, il semblerait que
La pierre qui veut rouler ne pousse jamais d'herbe
Et mon esprit sec ne réfléchit jamais
Tant que mes pieds tiennent bon sur la route, elle me conduira

Héraklion, Kalamata, et cerises douces
Ne me demande pas ce que je cherche, arrête
Ce que je cherche, je le cherche