Lyrics and translation Miltos Pashalidis - Stavrolexo

Stavrolexo

Χαράζουν οι βροχές την πέτρα
και την ψυχή οι ανοχές
κι εσύ μου λες: καρδιά μου μέτρα
πόσοι χάθηκαν στο χθες.

Ονειρευτές κι ονειρεμένοι
στο δρόμο τους παραδομένοι,
ονειρευτές κι ονειρεμένοι
από το δίκιο τους πνιγμένοι.

Τι τραγουδάει το αηδόνι
σαν βγαίνει ο ήλιος το πρωί,
σταυρόλεξο που δεν τελειώνει
είναι ο κόσμος κι η ζωή.

Κι ό, τι αφήσει το ταξίδι
γεύση από μέλι κι από ξύδι,
γεύση από μέλι κι από ξύδι
ό, τι αφήσει το ταξίδι.

Mots croisés

Les pluies gravent la pierre
et les tolérances gravent l'âme
et tu me dis : mon cœur, mesure
combien ont disparu dans le passé.

Des rêveurs et des rêves
abandonnés à leur chemin,
des rêveurs et des rêves
étouffés par leur droit.

Que chante le rossignol
lorsque le soleil se lève le matin,
les mots croisés qui ne finissent jamais
c'est le monde et la vie.

Et tout ce que laisse le voyage
un goût de miel et de vinaigre,
un goût de miel et de vinaigre
tout ce que laisse le voyage.