Lyrics and translation Miltos Pashalidis - To Saraki Tou Rebo

To Saraki Tou Rebo

Σαν νεοσύλλεκτος στην πύλη του στρατώνα
Σαν ένας δύτης μεθυσμένος στο βυθό
Γυρεύω μάταια την κρυμμένη σου εικόνα
Σε ποιο καινούργιο παραμύθι να δοθώ

Δρόμοι και σπίτια και μορφές μιας άλλης μέρας
Χρώματα, αρώματα, φωνές και μουσικές
Ξυπνούν ξανά της νοσταλγίας μου το τέρας
Κι εσύ διπλά απ' τον πυρετό μου να με καις

Χτυπάει νούμερα η φρίκη στην οθόνη
Κι έξω η ζωή μελισσολόι ζωντανό
Πες μου ποιος φόβος σε μεθά και σε καρφώνει
Πώς να φιλτράρω των ματιών σου τον καπνό

Μας κλέψαν τ' αύριο, μας κλέβουν και το βλέμμα
Κι εσύ φρικάρεις που σου λέω
σ' αγαπώ
Πες το ανόρεχτα το ναι κι ας είναι ψέμα
Ότι μας έδεσε για πάντα είναι εδώ

Ο ήλιος άρχισε να γέρνει προς τη δύση
Φυσούν αέρηδες και κόβουν τα στενά
Για το σαράκι του Ρεμπώ μ' είχες ρωτήσει
Κάποια βραδιά στου σινεμά τα σκοτεινά

Στήνει καζούρα στην πλατεία η γαλαρία
Σε τρίτη σύνοδο Αφροδίτη κι Ουρανός
Τέσσερις τοίχοι η καινούρια μου εξορία
Δε φταις εσύ, δε λέει συγγνώμη ο κεραυνός

Моль Рембо

Как новобранец у ворот казармы,
Как водолаз, пьяный в глубине,
Я тщетно ищу твой скрытый образ,
В какую новую сказку мне окунуться?

Улицы, дома и лица другого дня,
Краски, ароматы, голоса и музыка,
Снова будят чудовище моей ностальгии,
А ты рядом с моим жаром сжигаешь меня.

Ужас набирает номера на экране,
А снаружи жизнь – живой улей,
Скажи, какой страх тебя пьянит и пронзает,
Как мне отфильтровать дым твоих глаз?

У нас украли завтра, крадут и взгляд,
А ты пугаешься, когда я говорю
тебя люблю.
Скажи неохотно "да", пусть это будет ложь,
То, что связало нас навсегда, здесь.

Солнце начало клониться к закату,
Ветры дуют и режут узкие улочки,
О моли Рембо ты спросила меня
Однажды вечером в темноте кинотеатра.

На площади галдят зеваки,
На третьем свидании Афродита и Уран,
Четыре стены – моя новая ссылка,
Ты не виновата, молния не просит прощения.