Byliśmy / 1.5 - Miuosh translation in German

Byliśmy / 1.5

Popatrz, bracie, co nam pozostało tu
Na własne oczy widziałem, padało świata pół
Nie wiem czy śmiać się, czy grać, płakać, jeden chuj
A jednak czegoś nam żal, czegoś żal nam znów
Miałem puste kieszenie, wódy nigdy brak
Mówiłem, że się nie zmienię, dziś już nie żyję tak
Na moich oczach padał świat, pół na pół
Czegoś wciąż jest mi żal, choć mam już wszystko tu

Wykopałem sam sobie grób, bo przestałem marzyć
Bez wiary w to, że odmieni się los mój
Matka mówiła mi, "Każdy ma anioła na straży"
Mojego jest mi żal, dawno się otruł
Chciałem tyle im dać, tyle dla nich zrobić
Gdybym tylko mógł, zmieniłbym tutaj wszystko
Ciągle czuję ten żal, zbędny trud drogi
Jestem najdalej celu, jak nigdy blisko

Za naszymi plecami umierała noc
W naszych przekrwionych oczach dogorywał dzień
Nieustannie wypalając do cna mrok
Na ślepo marnowaliśmy każdy dzień
Już dobrze wiem, gdzie nie szukać cię
Jesteś jak rysa na szkle, moje sny o zwycięstwie
Nieważne, co dzisiaj zaśpiewasz mi
I tak na sen nigdy już nic nie wezmę (nic)

Byliśmy tacy a nie inni, to fakt
Większość tamtej wiary i prawd dawno upłynnił czas
Przebijam płuca wdechem tak ciężkim dziś od kłamstw
Wciąż do czegoś tęsknie, wciąż czegoś jest mi brak
Nasze słowa z tamtych lat suche i puste są jak wróżby
Chyba oplecione strachem, mój diabeł byłby ze mnie dumny
Kładę króla pik na trumny tych, którzy chcieli być jak my
Gotowi grać do końca, by tylko jakoś żyć

Nie musiałaś mówić mi nic, miałaś tylko być obok
Neony traciły swój blask, gdy szliśmy naszą drogą
Samotność trwogą jest, ogarnia mnie, przenika na wskroś
Bo gdy cały brud zmył deszcz, już wiem czego nam zabrakło
Chciałem tyle ci dać, tyle zrobić dla nas
Gdybym tylko mógł, przyniósłbym nam wszystko
Ciągle jest mi żal, po nocach śni mi się ta brama
Byliśmy najbliżej celu, choć nigdy blisko

Za naszymi plecami umierała noc
W naszych przekrwionych oczach dogorywał dzień
Nieustannie wypalając do cna mrok
Na ślepo marnowaliśmy każdy dzień
Już dobrze wiem, gdzie nie szukać cię
Jesteś jak rysa na szkle, moje sny o zwycięstwie
Nieważne, co dzisiaj zaśpiewasz mi
I tak na sen nigdy już nic nie wezmę (nic)

Śniło mi się nasze zwycięstwo
Nad tym wszystkim, co osłabia i tępi zmysły
A gdy otwarłem oczy, czułem najmocniej już, że to przeszłość
I że jesteśmy tylko częścią tego, czym byliśmy
Jesteś jedynym z bliskich, który siłę ma, by obok trwać
I potrafi stać ze mną na krańcach ich dróg
Wszystko, co mówisz słyszę tylko ja i Bóg
Choć tyle lat mówią nam, że nie ma już go tu

Jak król bez tronu, korony i ludu
Szukamy na oślep cudu pomiędzy smakiem chemii
W mroku bez tlenu nie umiemy oddychać
A jedyne co do nas dobiega to jakieś dźwięki
Nasz dom był piękny, gdy byłaś w nim beze mnie
A ja po całym świecie grywałem gdzieś za chleb
Czarny jak moje oczy słabe i niewierne
Gdy ty jak woda przez moje palce przelewasz się

Za naszymi plecami umierała noc
W naszych przekrwionych oczach dogorywał dzień
Nieustannie wypalając do cna mrok
Na ślepo marnowaliśmy każdy dzień
Już dobrze wiem, gdzie nie szukać cię
Jesteś jak rysa na szkle, moje sny o zwycięstwie
Nieważne, co dzisiaj zaśpiewasz mi
I tak na sen nigdy już nic nie wezmę (nic)

Wir waren / 1.5

Schau, Bruder, was uns hier geblieben ist
Mit eigenen Augen sah ich, die Hälfte der Welt stürzte ein
Ich weiß nicht, ob ich lachen, spielen, weinen soll, scheißegal
Und doch bereuen wir etwas, wieder bereuen wir was
Meine Taschen waren leer, nie genug Schnaps
Ich sagte, ich werde mich nie ändern, heute lebe ich nicht mehr so
Vor meinen Augen stürzte die Welt ein, Hälfte um Hälfte
Etwas bereue ich noch immer, obwohl ich hier alles habe

Ich grub mein eigenes Grab, weil ich aufhörte zu träumen
Ohne Glauben, dass sich mein Schicksal wenden würde
Mutter sagte mir: „Jeder hat einen Schutzengel“
Meinen tut mir leid, er vergiftete sich längst
Ich wollte ihnen so viel geben, so viel für sie tun
Wenn ich nur könnte, würde ich hier alles ändern
Ich spüre immer noch diese Reue, die vergebliche Mühe
Ich bin dem Ziel am fernsten, obwohl ich noch nie so nah war

Hinter uns starb die Nacht
In unseren blutunterlaufenen Augen erlosch der Tag
Unaufhörlich verbrannten wir die Dunkelheit bis zum Ende
Blind verschwendeten wir jeden Tag
Ich weiß jetzt genau, wo ich dich nicht suchen muss
Du bist wie ein Kratzer auf Glas, meine Siegesträume
Egal, was du mir heute vorsingst
Ich werde nie wieder etwas zum Schlafen nehmen (nichts)

Wir waren so und nicht anders, das ist Fakt
Der Großteil jenes Glaubens und der Wahrheiten ist längst vergangen
Ich durchbohre meine Lungen mit Atemzügen, so schwer von Lügen heute
Ich vermisse noch immer etwas, noch immer fehlt mir was
Unsere Worte von damals sind trocken und leer wie Weissagungen
Wahrscheinlich von Angst umschlungen, mein Teufel wäre stolz auf mich
Ich lege den Pik-König auf die Särge derer, die wie wir sein wollten
Bereit, bis zum Ende zu spielen, nur um irgendwie zu leben

Du musstest mir nichts sagen, du musstest nur da sein
Neonlichter verloren ihren Glanz, als wir unseren Weg gingen
Einsamkeit ist Grauen, ergreift mich, durchdringt mich ganz
Denn als der Regen allen Schmutz fortspülte, wusste ich, was uns fehlte
Ich wollte dir so viel geben, so viel für uns tun
Wenn ich nur könnte, würde ich uns alles bringen
Es tut mir immer noch leid, nachts träume ich von diesem Tor
Wir waren dem Ziel am nächsten, obwohl nie wirklich nah

Hinter uns starb die Nacht
In unseren blutunterlaufenen Augen erlosch der Tag
Unaufhörlich verbrannten wir die Dunkelheit bis zum Ende
Blind verschwendeten wir jeden Tag
Ich weiß jetzt genau, wo ich dich nicht suchen muss
Du bist wie ein Kratzer auf Glas, meine Siegesträume
Egal, was du mir heute vorsingst
Ich werde nie wieder etwas zum Schlafen nehmen (nichts)

Ich träumte von unserem Sieg
Über alles, was schwächt und die Sinne abstumpft
Und als ich die Augen öffnete, fühlte ich am stärksten, dass es Vergangenheit ist
Und dass wir nur ein Teil von dem sind, was wir waren
Du bist der Einzige von den Nahestehenden, der die Kraft hat, neben mir zu stehen
Und kann mit mir an den Enden ihrer Wege stehen
Alles, was du sagst, höre nur ich und Gott
Obwohl sie uns seit Jahren sagen, dass er nicht mehr hier ist

Wie ein König ohne Thron, Krone und Volk
Wir suchen blind nach einem Wunder zwischen Chemiegeschmack
Im sauerstofflosen Dunkel können wir nicht atmen
Und das Einzige, was zu uns dringt, sind irgendwelche Klänge
Unser Zuhause war schön, als du ohne mich darin warst
Ich spielte irgendwo auf der Welt für mein Brot
Schwarz wie meine Augen, schwach und untreu
Während du wie Wasser durch meine Finger rinnst

Hinter uns starb die Nacht
In unseren blutunterlaufenen Augen erlosch der Tag
Unaufhörlich verbrannten wir die Dunkelheit bis zum Ende
Blind verschwendeten wir jeden Tag
Ich weiß jetzt genau, wo ich dich nicht suchen muss
Du bist wie ein Kratzer auf Glas, meine Siegesträume
Egal, was du mir heute vorsingst
Ich werde nie wieder etwas zum Schlafen nehmen (nichts)