Lyrics and translation Miuosh - Jerycho

Jerycho

Każdy muzykant od instrumentu dętego wie
Ze wszytko zależy od tego jak pójdzie pierwszy dmuch...

Ciało mam pocięte przez szkło. bo stoję tutaj boso,
A miliony niewinnych moje słowa dalej niosą - przekaz.
Będę czekać, wlepiać w nich wzrok jak posąg,
Ślepy na każdą groźbę, głuchy na każdy osąd.
Przed fosą zmarnowanej śliny i tysięcy obelg
Zastanawiam się kto po mnie będzie ich największym wrogiem,
Z Bogiem po prawej spalę ich doczesny świat,
Czekałem na to tysiące dni - setki lat,
Jak Abla brat - jestem pierwszym do grzechu,
Spróbuj rzucić kamieniem, a wyrwę się z szeregu.
W życiu wolnym od reguł, potrafię wyczuć własne,
I nie zasnę spokojny, póki miasto nie zgaśnie.
Pod moim jarzmem lud ugnie się jak żyto,
Ich jaźnie znam na pamięć, jako ziemię zdobytą.
Świat przede mną jak mur, ja nie umiem być cicho,
Biorę ten pierwszy wdech jak trębacz pod Jerycho.

Upadły chód wyśpiewał mi Wasz ból w trzewia,
Stoi ze mną Wasz Król - nas dwóch się nie da nie bać.
Ciemna zemsta nieba, Panie natchnij mnie i przebacz,
Zanim w dole ogień strawi ich niczym drzewa,
Nie pozwolę im nie pamiętać nas.
Zapomnieć nazw za które mogliśmy życie odebrać,
Zamiast mnie mógłby tu być każdy z Was,
A reszta? Może dziś skonać na mych rękach.
Nie mogę teraz przestać i stanąć,
Ciągle słyszę jak kłamią, jak ranią za plecami mam Zbawcę,
Głusi na wszystko nareszcie usłyszą,
Za to co kochali moi ludzie od zawsze
Biorę ten pierwszy wdech jak trębacz pod Jerycho.

Иерихон

Каждый музыкант, играющий на духовом инструменте, знает,
Что всё зависит от того, как пойдет первый звук...

Мое тело порезано стеклом, потому что я стою здесь босой,
А миллионы невинных продолжают нести мои слова - послание.
Я буду ждать, вглядываясь в них, как статуя,
Слепой к любой угрозе, глухой к любому осуждению.
Перед рвом потраченной слюны и тысяч оскорблений
Я задаюсь вопросом, кто после меня станет их злейшим врагом,
С Богом по правую руку я сожгу их бренный мир,
Я ждал этого тысячи дней - сотни лет,
Как брат Авеля - я первый во грехе,
Попробуй бросить в меня камень, и я вырвусь из строя.
В жизни, свободной от правил, я умею чувствовать свои собственные,
И не усну спокойно, пока город не погаснет.
Под моим игом народ согнется, как рожь,
Их сущности я знаю наизусть, как завоеванную землю.
Мир передо мной как стена, я не умею молчать,
Я делаю этот первый вдох, как трубач под Иерихоном.

Падшая походка пропела мне вашу боль в утробе,
Со мной стоит ваш Король - нас двоих нельзя не бояться.
Темная месть небес, Господи, вдохнови меня и прости,
Прежде чем внизу огонь поглотит их, как деревья,
Я не позволю им забыть нас.
Забыть имена, за которые мы могли отнять жизнь,
Вместо меня здесь мог быть каждый из вас,
А остальные? Могут сегодня умереть от моих рук.
Я не могу сейчас остановиться и замереть,
Я все еще слышу, как они лгут, как ранят, за моей спиной Спаситель,
Глухие ко всему наконец услышат,
За то, что мои люди всегда любили,
Я делаю этот первый вдох, как трубач под Иерихоном.