Lyrics and translation Miuosh - Lęk (feat. The Dumplings)

Lęk (feat. The Dumplings)

Słyszę wasze kroki gdzieś za ścianą
Ciche dobijanie się do drzwi
Cegły, które szyby wybijają
Nocą, która przecina mój krzyk
Sny się urywają tam gdzie oddech
Nie modlę się już kilka krótkich lat
Czuję Go coraz bliżej, jakby mocniej,
Jakby deszcz, który w końcu zamienia się w grad

Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
O świcie zwykle nie, nie wychodzę
Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
Skracam dnie, wydłużam noce

Niepodobna jestem słońcu, kiedy cisza gromadzi obawę
Niepodobna jestem sobie, kiedy strach ma tak świetną ze mną zabawę
Nie uciekam, nie oddaję się Mu, spada na mnie deszcz ludzkich głosów
Nie uciekam, nie oddaję się Mu, krucha pierś unosi się w pośpiechu

Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
O świcie zwykle nie, nie wychodzę
Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
Skracam dnie, wydłużam noce

Krzyczę biegnąc po granicy dnia
Tam gdzie kończy się dzień
Rzucam cień ciężki i gęsty jak mgła
Nie miałem pić tyle lat, a piję sam zamiast spać
Jakbym się bał tego czegoś, co rano odda mi świat
Słyszysz moje kroki gdzieś za ścianą
Ciche dobijanie się do drzwi
Cegły, które szyby wybijają
Nocą, która przecina twój krzyk
Sny się urywają gdzie twój oddech
Nie modlisz się już kilka krótkich lat
Czujesz mnie coraz bliżej, jakby mocniej,
Jakby deszcz, który w końcu zamienia się w grad

Страх (feat. The Dumplings)

Слышу твои шаги где-то за стеной
Тихое постукивание в дверь
Кирпичи, которые выбивают стекла
Ночью, которая пронзает твой крик
Сны обрываются там, где дыхание
Ты не молишься уже несколько коротких лет
Чувствую тебя всё ближе, как будто сильнее,
Как будто дождь, который наконец превращается в град

Прерываю твой сон там, где дыхание
На рассвете обычно нет, я не выхожу
Прерываю твой сон там, где дыхание
Сокращаю дни, удлиняю ночи

Я не похожа на солнце, когда тишина накапливает страх
Я не похожа на себя, когда страх так весело играет со мной
Я не убегаю, не сдаюсь Ему, на меня падает дождь человеческих голосов
Я не убегаю, не сдаюсь Ему, хрупкая грудь вздымается в спешке

Прерываю твой сон там, где дыхание
На рассвете обычно нет, я не выхожу
Прерываю твой сон там, где дыхание
Сокращаю дни, удлиняю ночи

Кричу, бегу по границе дня
Там, где кончается день
Отбрасываю тень тяжелую и густую, как туман
Не должен был пить столько лет, а пью один вместо сна
Как будто боюсь того, что утром мне отдаст мир
Слышишь мои шаги где-то за стеной
Тихое постукивание в дверь
Кирпичи, которые выбивают стекла
Ночью, которая пронзает твой крик
Сны обрываются там, где твоё дыхание
Ты не молишься уже несколько коротких лет
Чувствуешь меня всё ближе, как будто сильнее,
Как будто дождь, который наконец превращается в град