Panie - Miuosh translation in German

Panie

Nic nie pachnie jak powietrze pocztowej
Jak słowa parę sekund po Tobie
Nie boli bardziej niż niż te rzeczy co sny
Przeleżały tyle lat w mojej głowie
Gdzieś obok nich, jestem zły w tym co robię
Zbyt słaby by do końca kiedykolwiek dobiec
Co miałem tam, każe nam zapomnieć o sobie
Kiedyś każdą z tych chwil, każdą z nich opowiem

Jak nikt, niosłem żal i wstyd
I nie zliczę stąd kroków złych, słabych dni
Słyszę wciąż echo śmiechu i trzasków drzwi
Jak szorstki dotyk grzechu, jak ten chłodnej mgły
Mały, gruby chłopak, co miał wielkie sny
I małą wiarę to co wokół, chyba nie wierzył żaden
Bałem się patrzeć w okno w którym stoję dziś
I jak nikt, mam wrażenie, że to nie przez przypadek

Znam gorzko-slodki smak potu i krwi
Wiem ile trzeba po niego biec
Pamiętam jak mieli tu dla mnie piękne, wielkie nic
Chcesz? Załóż skrzydła i leć
Nic - znaczy wszystko, być może każdy
Mamy własne przeboje, swoje własne gwiazdy
I historię prawdy, której nikt nie pamięta
Nie wierząc w to, czego nie miałem w rękach
A składam razem je, przed snem, przy miasta dźwiękach
W trybach złudnego piękna na umór
Przy chórze tłumu, gdy czyjąś niewinność żegna
Dali mi szansę pozbawiając rozumu
Mój ... schematów
I wnętrze głowy mi rozsadza rytm
Chcę coś im dać, zabierając coś światu
Wiarę w to, w co wokół nie wierzył nikt

Meine Dame

Nichts riecht wie die Luft der Poststelle
Wie Worte einige Sekunden nach dir
Es tut nicht mehr weh als die Dinge, die Träume
Die so viele Jahre in meinem Kopf lagen
Irgendwo neben ihnen, ich bin schlecht in dem, was ich tue
Zu schwach, um jemals bis zum Ende zu laufen
Was ich dort hatte, befiehlt uns, einander zu vergessen
Eines Tages werde ich jeden dieser Momente erzählen

Wie niemand trug ich Groll und Scham
Und zähle nicht die Schritte des Bösen, der schwachen Tage
Ich höre immer noch das Echo von Lachen und knallenden Türen
Wie die raue Berührung der Sünde, wie der kalte Nebel
Ein kleiner, dicker Junge mit großen Träumen
Und wenig Glauben an das Umfeld, wohl glaubte niemand
Ich hatte Angst, in das Fenster zu schauen, in dem ich heute stehe
Und wie niemand habe ich das Gefühl, dass es kein Zufall ist

Ich kenne den bittersüßen Geschmack von Schweiß und Blut
Ich weiß, wie weit man dafür laufen muss
Ich erinnere mich, wie sie hier für mich schönes, großes Nichts hatten
Willst du? Zieh Flügel an und flieg
Nichts – bedeutet alles, vielleicht jeder
Wir haben unsere eigenen Hits, unsere eigenen Sterne
Und eine Geschichte der Wahrheit, an die sich niemand erinnert
Ohne zu glauben, was ich nicht in Händen hielt
Und ich füge sie zusammen, vor dem Schlaf, bei den Klängen der Stadt
In den Zahnrädern trügerischer Schönheit, bis zum Umfallen
Beim Chor der Menge, wenn sie jemandes Unschuld verabschiedet
Sie gaben mir eine Chance, indem sie mir den Verstand raubten
Mein ... der Schemata
Und das Innere meines Kopfes sprengt der Rhythmus
Ich will ihnen etwas geben, indem ich der Welt etwas nehme
Den Glauben an das, woran sonst niemand glaubte