Zły - Miuosh translation in German

Zły

Ja od zawsze byłem zły
Nie miewałem dobrych dni
Ja od zawsze byłem zły
Zawsze tak mówili mi
Ja od zawsze byłem zły

Bo jak miałem osiem lat to zajebałem pierwszy baton
I colę z lodówki ziom, bo było lato
Nie minęła doba, widać ten styl mi się spodobał
I rozjebałem szybę sklepu z poniesioną stratą
Dziś wciąż chcę więcej, bo nic mnie nie boli
Gdy na pocięte ręce wysypuję kilo soli
Wokół na ogół mówią, że ten to paranoik
A ja czekam na szansę by kogoś znów zapierdolić

Kto by pomyślał, studio to kiedyś była przystań
Miałem patent na rap, szanse by to wykorzystać
Umiałem powstrzymać się od tego gówna, utrzymać dystans
Teraz znów to trzyma mnie, sprowadza na wykoleiska
I znów budzę się i chcę patrzeć jak krew z niej tryska
Z tej którą zgarnąłem wczoraj na spokojnie, nie w piskach
Teraz dostanie coś za to, że z niczym się nie liczy
Oprócz tego żeby klienta podliczyć, dziwka

Ja od zawsze byłem zły
Nie miewałem dobrych dni
Ja od zawsze byłem zły
Zawsze tak mówili mi
Ja od zawsze byłem zły

Gdy kończyłem podstawówkę już nie dało mi się pomóc
Zamiast śnić o dużych cyckach, śniłem o pogrzebach ziomów
Miałem swoje małe zoo, na ogródku z tyłu domu
Pełne trupów zwierząt zajebanych po kryjomu
Dzisiaj wciąż jest mi mało, a gdy przecinam ciało
Nie czuję bólu, tylko wobec tego świata żałość
Rodziny z portfeli płaczą, że się nie należało
A ja uśmiecham się, bo wiem, że to będzie trwało

Kto by dał wiarę, rap dał spokoju lat parę
Ręce nie drżały jak dawniej, gdy w nich mikrofon trzymałem
Jak ten dystans, do tych spraw o których zapomniałem
Jednak dziś mam znów powód by zabić stłumiony talent
Ona dochodzi do siebie, wie że coś nie tak z ciałem
Mówiłem, że lubię ostro i nie żartowałem
Widzi, że jej krew mieni się jak brokat
A kątem oka dostrzega ciała koleżanek, popatrz

Ja od zawsze byłem zły
Nie miewałem dobrych dni
Ja od zawsze byłem zły
Zawsze tek mówili mi
Ja od zawsze byłem zły

Gdzieś tak w połowie liceum rozkręciło się na dobre
Uznałem, że to nie ja, ale ten świat ma ze mną problem
Poczułem ulgę, choć powiesz, że to okropne
Gdy obserwowałem pierwszy mojego autorstwa pogrzeb
Dziś rano przypomniało to nawet mi się
Gdy kawałkiem szkła uwalniałem schowaną pod skórą ciszę
To dzieło, tak jak byś naświetlał na nowo kliszę
Kiedyś będą się modlić o to byśmy w dzień spotkali się

A pomyśleć, że wszystko końca było blisko
Kartki i mikrofon gasiły we mnie zła igrzysko
Zacząłem potrzebować tego na co mówisz bliskość
Z nadzieją w sercu, a w oczach z iskrą
Ta iskra zgasła, ona gaśnie podobnie do niej
Pewnie by mnie udusiła, gdyby jeszcze miała dłonie
Patrzę tak na nią jak w pustce swego dechu tonie
I mówię, że zostanie tu na zawsze, że to koniec

Böse

Ich war schon immer böse
Hatte keine guten Tage
Ich war schon immer böse
So sagten sie es mir
Ich war schon immer böse

Denn mit acht stahl ich den ersten Schokoriegel
Und Cola aus dem Kühlschrank, Bruder, weil Sommer war
Kein Tag verging, der Stil gefiel mir wohl
Ich zerschlug die Scheibe vom Laden, Verlust war da
Heut will ich mehr, nichts tut mir weh
Wenn ich Salz streu auf aufgeschnittene Hände
Alle sagen, der Typ ist paranoid
Ich warte nur drauf, wieder jemanden zu vermöbeln

Wer hätte gedacht, das Studio war mal mein Hafen
Ich hatte das Rap-Patent, konnte es nutzen
Konnte Abstand halten von dem Scheiß
Jetzt hält es mich wieder, führt mich auf Abwege
Ich wache auf und will zusehn, wie ihr Blut spritzt
Von der, die ich gestern ruhig nahm, nicht im Stress
Jetzt kriegt sie was dafür, dass sie nichts zählt
Außer dem, was der Kunde zahlt, Schlampe

Ich war schon immer böse
Hatte keine guten Tage
Ich war schon immer böse
So sagten sie es mir
Ich war schon immer böse

Als ich die Grundschule beendete, war ich nicht mehr zu retten
Statt von Brüsten zu träumen, träumte ich von Begräbnissen
Ich hatte meinen kleinen Zoo im Garten hinterm Haus
Voller Tierleichen, heimlich abgemacht
Heut ist es noch zu wenig, wenn ich Haut durchtrenn
Spüre keinen Schmerz, nur Trauer für die Welt
Familien an Geldbörsen weinen, „das war nicht fair“
Ich lächle, denn ich weiß, das wird noch dauern

Wer hätte geglaubt, Rap gab mir Jahre in Ruhe
Hände zitterten nicht wie früher mit Mikrofon
Dieser Abstand zu Dingen, die ich vergaß
Doch heut hab ich Grund, das Talent zu töten
Sie kommt zu sich, weiß, was mit ihrem Körper nicht stimmt
Ich sagte, ich mag es hart, kein Witz
Sie sieht, ihr Blut glitzert wie Glitter
Aus dem Augenwinkel sieht sie Freundinnenleichen, schau

Ich war schon immer böse
Hatte keine guten Tage
Ich war schon immer böse
So sagten sie es mir
Ich war schon immer böse

Mitten in der Schule ging es erst richtig los
Ich dacht, nicht ich bin es, die Welt hat Problem mit mir
Spürte Erleichterung, auch wenn du’s grausam nennst
Als ich die erste Beerdigung meines Werks sah
Heut morgen erinnerte es mich sogar
Als ich mit Glassplittern Stille unter der Haut befreite
Ein Kunstwerk, wie ein Negativ neu belichtet
Irgendwann beten sie, dass wir uns tagsüber treffen

Und dabei war alles nah am Ende
Zettel und Mikrofon löschten mein böses Spiel
Ich begann das zu brauchen, was du Nähe nennst
Mit Hoffnung im Herzen, Funken in den Augen
Der Funke erlosch, so wie sie es tut
Sie würd mich erwürgen, hätte sie noch Hände
Ich schau ihr zu, wie sie in meinem Atem ertrinkt
Sag, sie bleibt für immer hier, das ist das Ende