Lyrics and translation Moein - Vaghty Neesty

Vaghty Neesty

وقتی نیستی خونمون با من غریبی میکنه
دل اگه میگه صبورم خودفریبی میکنه
صدای قناری محزون و غم آلود میشه
واسه من هر چی که هست و نیست نابود میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن
با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن
گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره
چرا دیونگی کردی و گذاشتی که بره
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی همه پنجره ها بسته میشن
با سکوت تو خونه قناری ها خسته میشن
روز واسم هفته میشه هفته برام ماه میشه
نفسام به یاد تو یکی یکی آه میشه
وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن
با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن
گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره
چرا دیونگی کردی و گذاشتی که بره
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی همه پنجره ها بسته میشن
با سکوت تو خونه قناری ها خسته میشن
روز واسم هفته میشه هفته برام ماه میشه
نفسام به یاد تو یکی یکی آه میشه
وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن
با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن
گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره
چرا دیونگی کردی و گذاشتی که بره
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

Когда тебя нет

Когда тебя нет, мой дом чужой мне.
Сердце, говорящее мне быть терпеливым, обманывает само себя.
Пение канарейки становится печальным и скорбным.
Для меня всё, что есть и чего нет, разрушается.
Когда тебя нет, цветок моей жизни увядает и теряет цвет.
Ты не знаешь, как сильно я по тебе скучаю.
Когда тебя нет, цветы в саду смотрят на меня.
Безмолвно обвиняют меня в моём грехе.
Цветы говорят, что, имея целый мир воспоминаний,
Зачем я сошёл с ума и позволил тебе уйти?
Когда тебя нет, цветок моей жизни увядает и теряет цвет.
Ты не знаешь, как сильно я по тебе скучаю.
Когда тебя нет, все окна закрываются.
В тишине дома канарейки устают.
День становится для меня неделей, неделя – месяцем.
Каждый мой вздох, вспоминая тебя, превращается во вздох.
Когда тебя нет, цветы в саду смотрят на меня.
Безмолвно обвиняют меня в моём грехе.
Цветы говорят, что, имея целый мир воспоминаний,
Зачем я сошёл с ума и позволил тебе уйти?
Когда тебя нет, цветок моей жизни увядает и теряет цвет.
Ты не знаешь, как сильно я по тебе скучаю.
Когда тебя нет, все окна закрываются.
В тишине дома канарейки устают.
День становится для меня неделей, неделя – месяцем.
Каждый мой вздох, вспоминая тебя, превращается во вздох.
Когда тебя нет, цветы в саду смотрят на меня.
Безмолвно обвиняют меня в моём грехе.
Цветы говорят, что, имея целый мир воспоминаний,
Зачем я сошёл с ума и позволил тебе уйти?
Когда тебя нет, цветок моей жизни увядает и теряет цвет.
Ты не знаешь, как сильно я по тебе скучаю.
Когда тебя нет, цветок моей жизни увядает и теряет цвет.
Ты не знаешь, как сильно я по тебе скучаю.
Когда тебя нет, цветок моей жизни увядает и теряет цвет.
Ты не знаешь, как сильно я по тебе скучаю.
Когда тебя нет, цветок моей жизни увядает и теряет цвет.
Ты не знаешь, как сильно я по тебе скучаю.