เจ็ดโมงเช้าก็เหมือนเดิมเดิมเราต้องเริ่มงาน
ตั้งแต่เช็ดทั่วบ้านให้สะอาดเอี่ยมไป
ขัดขึ้นเงาซักผ้าและปัดถูให้สดใส
กวาดอีกทีแล้วไม่เท่าไรก็เจ็ดโมงสิบห้า
จะอ่านหนังสือซักเล่มแล้วก็มีต่อสองสาม
จะแต่งเติมสีสวยงามไว้โชว์ในแกลอรี่
จะเล่นกีต้าร์นิตติ้งเข้าครัวและพายทุกที
โอ้ชีวิตเรานี้จะเริ่มเมื่อไหร่
Sept
heures
du
matin,
c'est
toujours
la
même
routine,
on
doit
commencer
à
travailler.
Nettoyer
toute
la
maison
jusqu'à
ce
qu'elle
brille,
frotter
pour
qu'elle
soit
étincelante,
laver
le
linge
et
tout
dépoussiérer.
Balayer
une
fois
de
plus,
ça
ne
suffit
pas,
il
est
déjà
7h15.
Je
vais
lire
un
livre,
puis
faire
deux
ou
trois
autres
choses.
Je
vais
peindre
des
couleurs
vives
à
exposer
dans
ma
galerie.
Je
vais
jouer
de
la
guitare,
tricoter,
cuisiner
et
faire
des
pâtisseries.
Oh,
quand
ma
vie
va-t-elle
enfin
commencer
?
บ่ายวันนี้เกมปาลูกดอกทําขนมอบเล่น
เปเปอร์มาเช่แล้วเต้นบัลเลต์และหมากรุก
ปั้นหม้อไหพากษ์เสียงและจุ่มเทียนก็หมดมุข
ก้มและลุกวาดลวดลาย
ปีนและป่ายตัดกระโปรง
จะอ่านหนังสือซ้ําอีกก็ไม่ได้รีบได้ร้อน
ระบายผนังเพิ่มก่อนคิดว่ายังมีที่เหลือ
เสร็จแล้วก็แปรงและแปรง
และแปรงแต่ผมทุกที
ติดอยู่ข้างในนี้มันแสนน่าเบื่อ
ไม่รู้ชีวิตเรา
ชีวิตเรา
ชีวิตเรา
ไม่รู้ชีวิตเราจะเริ่มเมื่อไหร่
Cet
après-midi,
on
joue
aux
fléchettes,
on
fait
des
gâteaux,
on
travaille
le
papier
mâché,
on
danse
le
ballet,
on
joue
aux
échecs.
On
modèle
des
pots,
on
fait
des
voix
off,
on
trempe
des
bougies,
on
a
épuisé
toutes
les
idées.
On
se
penche,
on
se
redresse,
on
dessine
des
motifs,
on
grimpe,
on
coupe
des
jupes.
Je
vais
relire
un
livre,
pas
la
peine
de
se
presser.
On
peint
les
murs
avant
de
se
rendre
compte
qu'il
reste
encore
de
la
place.
Ensuite,
on
brosse,
on
brosse,
on
brosse
encore
mes
cheveux.
Rester
enfermée
ici
est
tellement
ennuyeux.
Je
ne
sais
pas
quand
ma
vie,
ma
vie,
ma
vie…
je
ne
sais
pas
quand
ma
vie
va
enfin
commencer.
และคืนพรุ่งนี้จะมีแสงล่องลอย
อย่างที่เฝ้าคอยทุกวันเกิดฉันนั่นไง
กลางแสงวับวามจะงามซักเท่าใด
วันนี้แหละแม่คงยอมให้เราไปเห็นกับตา
Et
demain
soir,
la
lumière
va
flotter.
Comme
je
l'attends
chaque
année
à
mon
anniversaire.
Dans
cette
lumière
éclatante,
comme
je
serai
belle.
Aujourd'hui,
Maman
va
enfin
me
laisser
voir
le
monde
de
mes
propres
yeux.