Lyrics and translation Musical Cast Recording & Jeroen Phaff - Het Moet, Het Moet

Het Moet, Het Moet

Mijn grootste angst word werkelijkheid
Het zit nog diep in hem verborgen
Het is een kind maar in zijn bloed groeit al het kwaad
Ik ken de daden van zijn soort
En hij word ook een keer volwassen
Tot mijn laatste ademtocht zie ik het voor me

Kala: Waar is Tarzan? Waar is ie?

Het is een feit aanvaard het maar
Geen weg terug ik moest dit doen
Er is voor hem geen plaats bij ons
Het is te laat

Kala: Nee, dit sta ik niet toe

Dit keer eis ik gehoorzaamheid
Ik ben de baas mijn woord is wet hier
Ik ben het schild dat jou beschermt en de familie

Kala: Dwing me niet te kiezen

Het moet het moet
Het leven is wreed, het geeft en neemt
Wat jij ook doet
Hij word nooit één van ons, hij blijft ons vreemd

Kala: Luister nou

Het mensenbloed
Vergiftigt zijn lijf zolang hij leeft
Nee ik doe dit goed
Ook al weet ik dat jij me nooit vergeeft

Kala: 't Is nog een kind

Hij zat hoog in een boom, hij had een wapen
Nog niet af en dan is hij nog maar klein
Maar op een dag zijn ze beiden geslepen
En die dag zal vreselijk zijn

Het moet het moet
Ik had dit veel en veel eerder moeten doen
Ik weet dat hij nu boet
Voor mijn stomme toegeeflijkheid van toen

Kala: Ik heb hem nodig!

Nee het moet het moet
Ook al hou je van hem, kijk me aan
Ja jij hebt hem gevoed
Maar hij is niet je zoon, laat hem gaan
Want ik weet dat het moet

Korchak: Ik laat hem nooit meer in de buurt van de stam komen
Kala: Ik begrijp het
Korchak: Waar ga je heen?
Kala: Naar hem toe, we gaan wel ergens anders wonen
Korchak: Voor hoe lang?
Kala: Zo lang hij me nodig heeft!
Korchak: Dat kan niet! Dan kan ik je niet beschermen!
Kala doe dit niet, alsjeblieft
Kala: Korchak, ik ben zijn moeder

En toch het moet
Ook als ik eenzaam moet zijn, en gehaat
En huilt mijn bloed
Wanneer mijn liefste mijn vrouw, mij verlaat
Want ik weet dat het moet

Это необходимо, это необходимо

Мой самый большой страх становится реальностью,
Он все еще глубоко скрыт в нем,
Он всего лишь ребенок, но в его крови уже растет зло.
Я знаю дела его вида,
И он тоже однажды станет взрослым.
До последнего вздоха я буду видеть это перед собой.

Кала: Где Тарзан? Где он?

Это факт, смирись с этим,
Пути назад нет, я должен был это сделать.
Ему нет места среди нас,
Слишком поздно.

Кала: Нет, я этого не допущу.

На этот раз я требую послушания.
Я здесь главный, мое слово закон.
Я щит, который защищает тебя и семью.

Кала: Не заставляй меня выбирать.

Это необходимо, это необходимо.
Жизнь жестока, она дает и отнимает,
Что бы ты ни делала,
Он никогда не станет одним из нас, он останется нам чужим.

Кала: Послушай же.

Человеческая кровь
Будет отравлять его тело, пока он жив.
Нет, я поступаю правильно,
Даже если знаю, что ты меня никогда не простишь.

Кала: Он еще ребенок.

Он сидел высоко на дереве, у него было оружие,
Еще не настоящее, ведь он еще мал.
Но однажды и оно, и он станут опасными.
И этот день будет ужасен.

Это необходимо, это необходимо.
Мне нужно было сделать это гораздо раньше.
Я знаю, что сейчас он расплачивается
За мою тогдашнюю глупую снисходительность.

Кала: Он нужен мне!

Нет, это необходимо, это необходимо.
Даже если ты любишь его, посмотри на меня.
Да, ты вскормила его,
Но он не твой сын, отпусти его.
Потому что я знаю, что это необходимо.

Корчак: Я больше никогда не подпущу его к племени.
Кала: Я понимаю.
Корчак: Куда ты идешь?
Кала: К нему, мы будем жить в другом месте.
Корчак: Надолго?
Кала: Настолько, насколько он будет нуждаться во мне!
Корчак: Это невозможно! Тогда я не смогу защитить тебя!
Кала, не делай этого, умоляю.
Кала: Корчак, я его мать.

И все же это необходимо.
Даже если я должен быть одинок и ненавидим,
И моя кровь будет литься слезами,
Когда моя любимая, моя жена, покинет меня.
Потому что я знаю, что это необходимо.