IN MY ROOM - Muzu translation in German

IN MY ROOM

เหม่อมองนาฬิกา ก็ไม่รู้เวลาผ่านไปเท่าไร
นี่ฉันไม่มีเธออีกแล้วใช่ไหม
วันที่เราเคยคู่กัน มันจบไปตั้งแสนนาน

อีกครั้งที่ละเมอเอื้อมมือคว้าไป
และเมื่อพบว่าไม่มีเธอข้างกาย
ก็ยิ่งย้ำว่าเธอน่ะจากไปแล้ว
แล้วน้ำตาก็เริ่มเอ่อ ก็มันคิดถึงเธอ
อยากขอร้องให้เธอกลับมาหา

มันยังลืมไม่ได้ ก็บอกเธอเลยไม่เคยรับได้
จะผ่านเวลาไปนานเท่าไรยังจำภาพเธอ
เธอยังจำได้ไหม ที่เคยบอกฉันจะไม่ทิ้งกันไม่จากไป
สุดท้ายฉันต้องเดียวดายอยู่ในห้องเดิม

อีกครั้งที่ละเมอเอื้อมมือคว้าไป
และเมื่อพบว่าไม่มีเธอข้างกาย
ก็ยิ่งย้ำว่าเธอน่ะจากไปแล้ว
แล้วน้ำตาก็เริ่มเอ่อ ก็มันคิดถึงเธอ
อยากขอร้องให้เธอกลับมาหา

มันยังลืมไม่ได้ ก็บอกเธอเลยไม่เคยรับได้
จะผ่านเวลาไปนานเท่าไรยังจำภาพเธอ
เธอยังจำได้ไหม ที่เคยบอกฉันจะไม่ทิ้งกันไม่จากไป
สุดท้ายฉันต้องเดียวดายอยู่ในห้องเดิม

มันยังลืมไม่ลง ก็บอกเธอเลยว่าคงไม่ลืม
ภาพเก่าที่เราอยู่ด้วยกันทุกคืน ยังชัดเจน
ที่ทำเป็นเข้าใจ มันก็เป็นเพียง ภายนอกเท่านั้น
ข้างใน ยังหวั่นไหว
สุดท้ายก็เดียวดายอยู่ในห้องเดิม

ก็รู้แล้วว่าเธอไม่กลับมาหา
คิดถึงจะตาย ยังไงเธอก็ไม่กลับมาแล้ว
ต้องทนอยู่ ต้องทนได้

IN MEINEM ZIMMER

Ich starre auf die Uhr und weiß nicht, wie viel Zeit vergangen ist.
Ich habe dich nicht mehr, oder?
Die Tage, an denen wir zusammen waren, sind schon lange vorbei.

Wieder einmal greife ich im Schlaf nach dir.
Und als ich feststelle, dass du nicht an meiner Seite bist,
wird mir umso mehr bewusst, dass du weg bist.
Und dann steigen mir die Tränen in die Augen, weil ich dich vermisse.
Ich möchte dich anflehen, zu mir zurückzukehren.

Ich kann es immer noch nicht vergessen, ich sage dir, ich konnte es nie akzeptieren.
Egal wie viel Zeit vergeht, ich erinnere mich immer noch an dein Bild.
Erinnerst du dich noch daran, dass du mir gesagt hast, du würdest mich nicht verlassen, mich nicht im Stich lassen?
Am Ende bin ich einsam, in unserem alten Zimmer.

Wieder einmal greife ich im Schlaf nach dir.
Und als ich feststelle, dass du nicht an meiner Seite bist,
wird mir umso mehr bewusst, dass du weg bist.
Und dann steigen mir die Tränen in die Augen, weil ich dich vermisse.
Ich möchte dich anflehen, zu mir zurückzukehren.

Ich kann es immer noch nicht vergessen, ich sage dir, ich konnte es nie akzeptieren.
Egal wie viel Zeit vergeht, ich erinnere mich immer noch an dein Bild.
Erinnerst du dich noch daran, dass du mir gesagt hast, du würdest mich nicht verlassen, mich nicht im Stich lassen?
Am Ende bin ich einsam, in unserem alten Zimmer.

Ich kann es einfach nicht vergessen, ich sage dir, ich werde es wohl nie vergessen.
Die alten Bilder, wie wir jede Nacht zusammen waren, sind immer noch klar.
Dass ich so tue, als ob ich es verstehe, ist nur äußerlich.
Innerlich bin ich immer noch aufgewühlt.
Am Ende bin ich einsam in unserem alten Zimmer.

Ich weiß jetzt, dass du nicht zu mir zurückkommen wirst.
Auch wenn ich mich zu Tode sehne, du wirst nicht mehr zurückkommen.
Ich muss es ertragen, ich muss es aushalten können.