Lyrics and translation Natassa Bofiliou - Anthropos tou Kosmou

Anthropos tou Kosmou

Καθόσον σκεφτικός
είχες κλειστό το φως,
στα χείλη ένα τσιγάρο.
Σαν πλοίο φορτηγό
που βγαίνει μ' οδηγό
ένα σβησμένο φάρο.

Μια σκέψη σου κρυφή
σου αλλάζει τη μορφή
και μοιάζεις πια με ξένο.
Και χάνομαι κι εγώ
που χρόνια σ' εξηγώ
και σε καταλαβαίνω.

Ήσουν άνθρωπος του κόσμου
όλη η γη δικό σου κτήμα,
όμως άνθρωπος δικός μου
δεν υπήρξες κι είναι κρίμα.
Ούτε μια στιγμή δικός μου.

Καθόσουν σκεφτικός
σου άναψα το φως
κι ας το 'χα νιώσει ήδη.
Ετούτη σου η σιωπή
σχοινί που 'χει κοπεί
και γίνεται ταξίδι.

Ήσουν άνθρωπος του κόσμου
όλη η γη δικό σου κτήμα,
όμως άνθρωπος δικός μου
δεν υπήρξες κι είναι κρίμα.
Ούτε μια στιγμή δικός μου.

Anthropos à tout le Monde

Comme pensé
tu avais la lumière éteinte.,
sur les lèvres une cigarette.
Comme un cargo
où aller avec un chauffeur
une balise éteinte.

Une pensée cachée
cela change votre forme.
et tu as l'air d'un étranger.
Et je me perds aussi
Je t'explique depuis des années
et je te comprends.

Tu étais un homme du monde
toute la terre est à toi.,
mais un homme à moi
tu n'existais pas et c'est dommage.
Pas un instant à moi.

Tu t'es assis en pensant
J'ai allumé ta lumière
même si je l'avais déjà senti.
Ce silence qui est le tien
coupe de corde
et cela devient un voyage.

Tu étais un homme du monde
toute la terre est à toi.,
mais un homme à moi
tu n'existais pas et c'est dommage.
Pas un instant à moi.