Lyrics and translation Natassa Bofiliou - Dakri

Dakri

Κλάμα που μας δένεις
Με τη μεγάλη θλίψη
Χρόνια μας μαθαίνεις
Τα βάθη και τα ύψη

Κλάμα που δροσίζεις
Τις λύπες και τα κέφια
Χρόνια ξεχωρίζεις
Τους ξένους απ' τ' αδέρφια

Και ρωτάω πώς γίνεται
Το δάκρυ να μην πίνεται
Και ρωτάω ποια μοίρα
Του δίνει την αλμύρα

Και ρωτάω πώς γίνεται
Σαν ποταμός να χύνεται
Ποια λέξη το μαγεύει
Και άξαφνα στερεύει;

Κλάμα μου μας δείχνεις
Σε ποια χαρά χρωστάμε
Στο γκρεμό μάς ρίχνεις
Και στάλα δεν κουνάμε

Κλάμα που ανθίζεις
Απ' τα παλιά μας λάθη
Πιο βαθιά βυθίζεις
Στο στήθος μας τ' αγκάθι

Και ρωτάω πώς γίνεται
Το δάκρυ να μην πίνεται
Και ρωτάω ποια μοίρα
Του δίνει την αλμύρα

Και ρωτάω πώς γίνεται
Σαν ποταμός να χύνεται
Ποια λέξη το μαγεύει
Και άξαφνα στερεύει;

Tears

Tears that bind us
With great sorrow
You teach us for years
The depths and heights

Tears that cool
Sorrows and moods
You have long distinguished
Strangers from brothers

And I wonder how it is
That tears cannot be drunk
And I wonder what fate
Gives them their saltiness

And I wonder how it is
Like a river you pour out
What word enchants you
And suddenly you run dry?

My tears show us
To what joy we owe
You throw us into the abyss
And we don't move a drop

Tears that bloom
From our old mistakes
You sink deeper
The thorn in our chest

And I wonder how it is
That tears cannot be drunk
And I wonder what fate
Gives them their saltiness

And I wonder how it is
Like a river you pour out
What word enchants you
And suddenly you run dry?