Lyrics and translation Nena Venetsanou - Sto Kafeneio Tis Aktis

Sto Kafeneio Tis Aktis

Είχα μι'αγάπη από παιδί
γιά κάποια καφενεία
που ήταν κοντά στη θάλασσα
και βλέπαν ουρανούς.
Που είχαν καλάμια στη σκεπή
και μέσα, στη γωνία
ένα σβηστό γραμμόφωνο
γιά να σου φεύγει ο νους.

Χρόνια ζητώ να πιώ καφέ
σε τέτοια καφενεία
ν'ακούγονται τα κύματα
σα να'ναι μουσική.
Να βρω πως είν' η θάλασσα
σ'αυτή την ιστορία
σε καφενεία που γερνούν
κοντά της μιά ζωή.

Τα' φερε ανάποδα ο καιρός
κι άλλαξε σ'όλα κάτι
κι αναβολή σ'αναβολή
δεν βρήκα αυτό το απλό.
Ένα παραθαλάσσιο
μικρό καφενεδάκι
που να με κάνει μιά στιγμή
γλυκά να ξεχαστώ.

Le café de la côte

J'aimais, dès l'enfance,
certains cafés
près de la mer
qui regardaient le ciel.
Ils avaient des roseaux sur le toit
et à l'intérieur, dans un coin,
un gramophone éteint
pour te faire oublier.

Je cherche depuis des années à boire du café
dans ces cafés
pour entendre les vagues
comme si c'était de la musique.
Pour trouver comment la mer est
dans cette histoire
dans des cafés qui vieillissent
près d'elle, toute une vie.

Le temps a tout bouleversé
et a changé quelque chose en tout
et report après report
je n'ai pas trouvé cette simple chose.
Un café en bord de mer
un petit café
qui me permette un instant
de m'oublier doucement.