Lyrics and translation O.S.T.R. - Alcatraz

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz
Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal
Świat, nasze sprawy
Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy
Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz
Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal
Świat, nasze sprawy
Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Zatkane centrum, uwięziony w aucie przez czasu wehikuł
Wsłuchuję się w muzyki nieskończony zasób na nośniku
Wielu ma wielkie ego, lekką mowę do tworzenia mitów
A co jedynie ich unosi w życiu to godziny szczytu
Widzę w lusterku pannę jak bluźni na mnie, grożąc mi ręką
Wygląda to przezabawnie,
Nie wie, że nerwy wpływają ze szkodą na piękno?
Przyglądam się jej dokładniej, jak puka swe czoło z agresją
Chyba ją wczoraj spotkałem,
Poważnie, prosiła o zdjęcie tuż obok pod Tesco
Z ruchu jej ust łatwo przeczytać czyim jestem synem
Jeszcze wysiądzie z auta, istna komedia jak w kinie; Kiler
Może to karma, myślę, co ja jej zrobiłem? Chwilę
Po co ta egzaltacja, patrząc na nią, nie wierzę, w co widzę
Czekaj, zaczyna się akcja, słyszę jak trzasnęła drzwiami
Spokojnie w lusterku obserwuję
Bacznie jak rośnie moc oburzenia na twarzy
Czuję, że idzie, więc otwieram okno
Czekam na to, co się teraz wydarzy
"O matko, to Pan" i widzę ten wyraz
Wstydu, moment zwątpienia w zamiary

Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz
Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal
Świat, nasze sprawy,
Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy
Zamknięty w rozsądku granicach niczym w Alcatraz
Choć wierzę, że na końcu życia stworzę Tadż Mahal
Świat, nasze sprawy,
Między palcami przepływają plany, świat, nasze sprawy

Tego samego miasta centrum, korki pięć po siedemnastej
Stoję na światłach w miejscu tym samym, co stoję niemal zawsze
Słuchając radia, nie mam płyt, ktoś je stąd zakosił ukradkiem
Bateria padła w telefonie - miejsce z nadgryzionym jabłkiem
Miałem podjechać do studia, jak patrzę na zegar, to wiem, że nie zdążę
Trudno, nie mam władzy na losem, co swoim rządzeniem ręce mi wiąże
Zrobię to jutro, a jak się okaże, że będzie z tym problem?
Pieprzona bateria,
Zadzwoniłbym sprawdzić, czy studio przypadkiem jeszcze jest wolne
Odpływam w myślach, tam gdzie mojej pracy grafik
Choć nie ma wyjścia, wierzę, że się da inne daty wyznaczyć
Nie lubię żyć tak, wierząc w ślepy fart, liczyć, że coś się trafi
Kolejna misja, by zatrzymać czas niczym na fotografii
Myśląc, że nic gorszego nie może się dzisiaj wydarzyć
Wjechałem w typa, co na skuterze przemykał w pośpiechu między autami
Koniec, wychodzę sprawdzić, czy żyje, jak bardzo jest połamany
Nagle słyszę "Podpiszesz mi płytę? Zrobimy zdjęcie i nie było sprawy"

Замкнутый в разумных пределах, как в Алькатрасе
Хотя я верю, что в конце жизни я создам Тадж-Махал
Мир, наши дела
Между пальцами текут планы, мир, наши дела
Замкнутый в разумных пределах, как в Алькатрасе
Хотя я верю, что в конце жизни я создам Тадж-Махал
Мир, наши дела
Между пальцами текут планы, мир, наши дела

Забитый центр, запертый в машине на машине времени
Я слушаю музыку бесконечный ресурс на носителе
У многих есть большое эго, легкая речь для создания мифов
И что только поднимает их в жизни - это часы пик
Я вижу в зеркале, как Дева богохульствует на меня, угрожая мне рукой
Это выглядит весело,
Разве он не знает, что нервы влияют на красоту?
Я внимательно смотрю на нее, как она с агрессией стучит по лбу.
Кажется, я встретил ее вчера.,
Серьезно, она попросила фотографию рядом с Tesco
По движению ее губ легко прочитать, чей я сын
Он еще выйдет из машины, настоящая комедия, как в кино; Килер
Может быть, это карма, я думаю, что я с ней сделал? Момент
Зачем эта экзальтация, глядя на нее, я не верю, что вижу
Подождите, начинается действие, я слышу, как хлопнула дверь.
Спокойно в зеркале наблюдаю
Как растет сила возмущения на лице
Я чувствую, что он идет, поэтому я открываю окно
Я с нетерпением жду того, что произойдет сейчас
"О, мать, это вы", и я вижу это выражение
Стыд, момент сомнения в намерениях

Замкнутый в разумных пределах, как в Алькатрасе
Хотя я верю, что в конце жизни я создам Тадж-Махал
Мир, наши дела,
Между пальцами текут планы, мир, наши дела
Замкнутый в разумных пределах, как в Алькатрасе
Хотя я верю, что в конце жизни я создам Тадж-Махал
Мир, наши дела,
Между пальцами текут планы, мир, наши дела

Тот же центр города, пробки пять после семнадцати
Я стою на светофоре в том же месте, что и стою почти всегда
Я слушаю радио, у меня нет дисков, кто-то украдкой их сюда закопал.
В телефоне разрядилась батарея-место с надгрызенным яблоком
Я должен был подъехать к студии, когда я смотрю на часы, я знаю, что не успею
Трудно, я не властен над судьбой, что своим правлением руки мне связывает
Я сделаю это завтра, а если выяснится, что с этим будут проблемы?
Чертова батарея,
Я бы позвонил, чтобы убедиться, что студия все еще свободна.
Я отплываю в мыслях, туда, где моя работа график
Хотя выхода нет, я верю, что можно назначить другие даты
Не люблю жить так, веря в слепое везение, надеясь, что что-то попадется
Еще одна миссия, чтобы остановить время, как на фотографии
Думая, что сегодня ничего хуже не может случиться
Я врезался в парня, который на скутере метался в спешке между машинами.
Конец, я выхожу посмотреть, жив ли он, насколько он сломан
Вдруг слышу: "подпишешь мне пластинку? Мы сделаем снимок,и дело не было"